Φέτος ο ΠΑΣ έχει ήδη 17 ήττες!!!!
Ο κόσμος κάθε χρόνο είναι λιγότερος στις κερκίδες.
Ο πρόεδρος έχει χάσει κάθε επαφή με τον κόσμο με τους μισούς να τον βρίζουν και αυτός να λέει «και 50 άτομα να έρθουν στο γήπεδο εγώ θα είμαι στην ομάδα»
Αυτός είναι ο ΠΑΣ που θέλουμε? Κάποιοι οπαδοί λένε «εγώ θέλω απλώς να παίζουμε στην Α’ εθνική και να μην είμαστε ανσασέρ». Άλλοι λένε « εμείς οι 1000 οπαδοί είμαστε πραγματικά οπαδοί του ΠΑΣ οι υπόλοιποι είναι Ολυμπιακοί, ΠΑΟ, ΑΕΚ.
Η κατάσταση και στους οργανωμένους είναι απογοητευτική.
Οι Ταύροι, Toros Locos και οι BVΘ διαλύθηκαν, οι Blue Vayeros συρρικνώνονται ενώ βλέπω και τους άλλους δύο, Azzura και Απειρωτάν, να είναι μαζί στις κερκίδες αλλά να υπάρχουν δύο ξεχωριστοί σύνδεσμοι (για ποιον λόγο?).
Η άνοδος στην Α εθνική ήταν μια ευκαιρία να φτιάξουμε μια μεγάλη ομάδα. Τι καταφέραμε?
Η ανασκόπηση μου είναι η παρακάτω…
Ο πρόεδρος τα πρώτα χρόνια έκανε ότι και οι προηγούμενοι πρόεδροι αγόραζε καραβιές παιχτών και ξόδευε εκατομμύρια σε Μενδρινούς και Ελευθερόπουλους. Μόλις έφτασε στα όρια του οικονομικά, επέλεξε τον πιο φτηνό προπονητή που μπορούσε να πάρει , τον δεύτερο προπονητή που είχε (Χριστόπουλο), δεν είχε δικαίωμα μεταγραφών και με μικρούς παίχτες Β εθνικής (Κοροβέση, Κολοβέτσιο κτλ) προσπάθησε να μειώσει το μπάτζετ και να εξυγιανθεί οικονομικά. Του βγήκε απίστευτα αυτή η χρονιά και ενώ θα έπρεπε να στήσει όλη την ομάδα πάνω στον Χριστόπουλο και να συνεχίσει αυτό το πείραμα (νέοι παίχτες Β’ εθνικής, ακαδημίες, λίγες μεταγραφές ) έφυγε (μόνος του ή δεν τον ήθελε ο Χριστοβασίλης?) και ήρθε νέος προπονητής ο Παντελίδης. Στόχος του ΠΑΣ φέτος κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να είναι να προωθηθούν κάποιοι νέοι παίχτες που είχαμε και θα παίρναμε και να βγάζαμε 3-4 παίχτες τύπου (Κολοβέτσιο-Κοροβέση) που θα ήταν το μέλλον της ομάδας. Αντ’ αυτού ο Παντελίδης στηρίχθηκε εξολοκλήρου πάνω σε μια 11αδα που πέρισυ τράβηξε όλο το κουπί χωρίς πολλές βοήθειες και χωρίς καθόλου ανάσες (Ίλιτς, Κοροβέσης, Τσουκαλάς, Τζιμόπουλος, Κολοβέτσιος) ενώ συνεχίσαμε να έχουμε το απίστευτο ρόστερ με 1 σέντερ φορ (Ίλιτς) και χωρίς 10άρι μετά την φυγή του Ντεβινσέντι. Φυσιολογικά λοιπόν αυτή η ομάδα έχει δεμένο σύνολο αλλά σκασμένους παίχτες αφού 6-7 παίχτες έπαιζαν ασταμάτητα και με ξεκούραση μιας εβδομάδας το καλοκαίρι. Ο Τσάβες και ο Ντεβινσέντι έδωσαν ανάσες και βαθμούς στο πρώτο μισό της χρονιάς, ενώ στον δεύτερο γύρο με την φυγή των δύο η ομάδα ήταν απογοητευτική.
Του χρόνου ο ΠΑΣ έχει τα εξής θέματα να αντιμετωπίσει.
Προπονητής : ένας προπονητής που θα χτίσει πάνω στην ομάδα, δεν θα στηριχτεί στην προηγούμενη ομάδα (Παντελίδης) δεν θα ζητάει συνεχώς μεταγραφές στην μέση της σεζόν (Τσιώλης) και δεν θα θεωρεί τον ΠΑΣ ομάδα χαμηλότερου επιπέδου από τον Εργοτέλη (Πετράκης). Μπορεί αυτήν την στιγμή να είμαστε σε πτώση αλλά ο ΠΑΣ είναι ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ αυτό πρέπει να το ξέρουν ο προπονητής Πετράκης και ο πρόεδρος Χριστοβασίλης και να μην λέει «ο ΠΑΣ δεν είναι ομάδα για Champions Leauge» που είπε πέρισυ στα πλει οφ. Ο ΠΑΣ είναι ομάδα που πρέπει να διεκδικεί θέση στα play off και στο Champions League αυτός πρέπει να είναι ο στόχος στο φτωχό πρωτάθλημα που έχουμε.
Ομάδα : Την στιγμή που δεν υπάρχουν περιθώρια πολλών μεταγραφών απαιτείται ένας σχεδιασμός τύπου Χριστόπουλου και Ατρομήτου. Δηλαδή νέοι παίχτες (Κρητικός, Κολοβέτσιος κτλ) αλλά ας δούμε και την ομάδα του Ατρόμητου. Πήρε παίχτες από μικρές ελληνικές ομάδες (Παπαδόπουλος, Ούμπιντες, Ιγκλιέσιας, Δημούτσος, Ταυλαρίδης, Φυτανίδης κτλ) παίχτες που μπορούν να προσφέρουν έχουν όρεξη για διάκριση και έχουν εμπειρία για την Α’ εθνική. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι παίχτες, δεν χρειάζεται να ψάχνουμε στο Αζερμπαιτζάν.
Πρόεδρος : To πρώτο που θα έπρεπε να κάνει ο πρόεδρος ήταν να ζητήσει ΣΥΓΝΩΜΗ που αρχικά δεν μπόρεσε να κάνει μεταγραφές το καλοκαίρι του 2012 και ένα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ το καλοκαίρι του 2013 που ενώ βαθμολογικά βγήκε στην ευρώπη, δεν πηρέ την αδειοδότηση και δεν έπαιξε. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά δικιά του, ούτε του Αλαφούζου, ούτε του ΙΚΑ ούτε κανενός. Δικιά του ευθύνη που δεν τακτοποίησε όλη την χρονιά τις υποχρεώσεις του μια χρονιά που είχε ένα μπάτζετ πάρα πολύ μειωμένο. ΣΥΓΝΩΜΗ προς όλο τον κόσμο οργανωμένους και μη η οποίοι έχουν δείξει την υποστήριξη τους στην ομάδα εδώ και πολλά χρόνια και την έχουν χειροκροτήσει και στη Γ εθνική και σε στιγμές απογοήτευσης. Αντί να το κάνει αυτό καταφέρθηκε εναντίων των οπαδών χαρακτηρίζοντας κάποιους « Όχλο» και λέγοντας «θα μείνω και με 50 οπαδούς». Επίσης θα πρέπει κάποια στιγμή η ΑΕ ΠΑΣ Γιάννενα να λειτουργεί σαν ΑΕ με επαγγελματίες λογιστές, δημοσιογράφους, γυμναστές, φυσιοθεραπευτές και όχι να προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε ανθρώπους που αγαπάνε τον ΠΑΣ και θέλουν να προσφέρουν ή θέλουν να προβληθούν. Η πόλη είναι μικρή και ακούμε όλοι παραδείγματα πόσο «επαγγελματική» είναι η λειτουργία της ομάδας. Επίσης θα πρέπει να ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ο πρόεδρος να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου αλλιώς ας αποχωρήσει. Ας βγει τίμια και με ειλικρίνεια και να πεί : «έχω χρέη 2 εκ. (τυχαία νούμερα) μπορώ να διαθέσω κάθε χρόνο 1 εκατομ. για τον ΠΑΣ με προοπτική να τα πάρω πίσω με ένα κέρδος 10%. Δεν μπορώ να διαθέσω 10 εκατομ., δεν μπορώ να φτιάξω νέο γήπεδο, δεν μπορώ να φέρω ακριβούς παίχτες, θέλω μια ομάδα στυλ χριστόπουλου, θέλω έναν προπονητή στυλ χριστόπουλου, έκανα λάθη έφερα 20 προπονητές και 100 παίχτες σε 5 χρόνια έκανα ΛΑΘΗ τα κατάλαβα και δεν θα επαναληφθούν. Θέλω να έχουμε 5000 διαρκείας και ζητώ βοήθεια από τον κόσμο του ΠΑΣ» ΤΙΜΙΑ και με ειλικρίνεια.
Οπαδοί : γράφω εδώ και πολλά χρόνια να ενωθούν οι φίλαθλοι και οι σύνδεσμοι. Μετά από χρόνια διαπιστώνω πως αυτό είναι αδύνατο. Σε μια κοινωνία χωρίς μίζες, χωρίς φοροδιαφυγή, χωρίς λαμογιές, χωρίς κοινωνικές αδικίες σε μια τέλεια κοινωνία θα υπήρχε ένας δυνατός σύνδεσμος στα Γιάννενα με 2000 οργανωμένους, με γραφεία στην Άρτα, στην Πρέβεζα, στην Κοζάνη, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη. Αλλά στην κοινωνία όπου «μόνο εμείς είμαστε ΠΑΣ», όπου «ο σύνδεσμος είμαστε εμείς 30, δεν θέλουμε άλλους», όπου «αν κρίνεις τον πρόεδρο είσαι γαύρος ή βάζελος αλλά όχι ΠΑΣ» κάθε χρόνο τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Αλλά στην Ελλάδα όπου ο τίμιος και ο ρομαντικός θεωρείται βλάκας ενώ το λαμόγιο, ο μαφιόζος, ο μιζαδόρος είναι έξυπνοι το ποδόσφαιρο είναι όσο υγιές είναι η κοινωνία μας.
Τι κάνω εγώ προσωπικά για αυτά πέρα από τα λόγια και τις διαπιστώσεις? Σε μια καθημερινότητα με επαγγελματικό άγχος, με οικογενειακό άγχος (σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Κώστα Τσαμτζίκα?) σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε πλήρη κατάθλιψη, σε μια κοινωνία που έχει χαθεί η εμπιστοσύνη σε θεσμούς και πρόσωπα (πολιτική, πολιτικοί, αθλητικές ομάδες, δικαιοσύνη παντού) η χαρά του γκόλ, η χαρά της παρέας στο γήπεδο, η χαρά της μπλούζας του ΠΑΣ, η χαρά της εκδρομής με τον ΠΑΣ είναι απαραίτητη δεν είναι πολυτέλεια. Αυτό που μπορώ να κάνω προσωπικά είναι να αφιερώσω λίγο από τον χρόνο μου στον ΠΑΣ γιατί τα συναισθήματα που σου επιστρέφει είναι πολλαπλάσια. Βέβαια στα 34 χρόνια μου τα συναισθήματα από τον ΠΑΣ είναι ανάμικτα αλλά μου αρκεί τον Γκόλ του Κορμαρή στην φιλαδέλφεια, το 2-3 στην Τούμπα. Η διαπίστωση όμως είναι πως σήμερα ή ΘΑ ΑΝΕΒΕΙ ΕΝΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ Ο ΠΑΣ Η ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΝΔΡΑΜΑΙΚΟ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ Η ΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΣΤΑ ΑΛΩΝΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΟΓΥΡΙΣΜΑ γιατί έχει χαθεί η φλόγα της ΑΝΟΔΟΥ γιατί είδαμε Καραισκάκη, Τούμπα λογικό είναι να θέλουμε κάτι παραπάνω είναι η φύση του ανθρώπου αυτή. Άρα οι στόχοι του ΠΑΣ είναι :
1. Η σημερινή ομάδα να στηριχθεί να ενισχυθεί και να βγάζει νέους παίχτες
2. Να εμπνεύσει ο Πρόεδρος τον κόσμο να τον φέρει στο γήπεδο να έχουμε ένα γεμάτο γήπεδο
3. Οι οργανωμένοι να σκεφτούν ένα γεμάτο γήπεδο με κόσμο όχι «ένα γήπεδο με εμάς τους 100 οργανωμένους»
4. Να έχουμε στόχο να παίξουμε στην Ευρώπη.
