Ήρθε το τέλος του Πρωταθλήματος φίλοι μου συνφορουμίτες. Ενός Πρωταθλήματος που αφήνει μια πολύ περίεργη γεύση σε εμάς για την ομάδα μας. (Αλλά όλα αυτά θα έχουμε την ευκαιρία να τα συζητήσουμε με την ησυχία μας από μεθαύριο).
Τελευταίο παιχνίδι αύριο στις 7 στο Κλέανθης Βικέλιδης. Για εμάς κατά την γνώμη μου, που σαν μόνο πραγματολογικό στόχο έχει τη νίκη για την όσο το δυνατόν καλύτερη θέση στον βαθμολογικό πίνακα.
Κάποιοι φίλοι σύνταυροι επιζητούν την νίκη στο αυριανό παιχνίδι, που σε συνδυασμό με κάποια άλλα αποτελέσματα, θα μας οδηγήσει στην 7η θέση. Με την ελπίδα της μη αδειοδότησης δύο ομάδων που θα τερματίσουν στις θέσεις 2 - 6 και φυσικά την δικιά μας αδειοδότηση, θα μας οδηγήσει στα Play offs και στην έξοδο στο Europa. Ευχόμαστε όλοι μας οι ελπίδες - προσδοκίες τους να βγουν αληθινές.
Το αυριανό παιχνίδι θα είναι ιστορικό όμως για τους γηπεδούχους. Ο Άρης αποχαιρετά για τρίτη φόρα την Ά κατηγορία, χωρίς να γνωρίζει πότε θα ξαναγυρίσει και αυτή τη φορά η κατάσταση στους κίτρινους είναι πολύ χειρότερη από το 1997 και το 2004. Λογικό λοιπόν οπαδοί, προπονητικό τιμ και παίχτες του Άρη να είναι ιδιαίτερα ψυχολογικά φορτισμένοι στο αυριανό παιχνίδι.
Πάμε λίγο στο αγωνιστικό: Από τον πεσμένο Άρη ξεχωρίζω τον Διουδή ως ένα ελπιδοφόρο τερματοφύλακα, ο Βανγκελί διακρίνεται για το πάθος του, ο Μπουγαϊδης είναι ο μακράν καλύτερος αμυντικός του Άρη, η ποιότητα του αντιπαθέστατου Τάτου σε αυτόν τον Άρη ξεχωρίζει, όπως και του "Τριπολιτσιώτη" Μπακασέτα, ο Μανιάς είναι ανεβασμένος τις τελευταίες αγωνιστικές, δεν ξέρω αν αυτός ο Καμινίωτης αξίζει κάτι ή απλά ισχύει το "στους τυφλούς ο μονόφθαλμος".
Υ.Γ. Καλή εκδρομή στους ΠΑΣολέδες που θα ταξιδέψουν αύριο για Θεσσαλονίκη!
Ψηφοφορία