είμαι εδώ για το καλό του κάθε αρρωστημένου γούστου
μέχρι να βρουν άλλο ζώο θα κάνω εγώ τον παπαγάλο
Κατωτερότητας κόμπλεξ σφηνωμένο στο κεφάλι
Όταν πηγαίνω παρακάτω η καρδιά μου σφίγγεται γιατί είμαστε όλοι πιο αγνοί, υποτίθεται
Μα εμένα δε με νοιάζει, η κερκίδα είναι σαράκι, και αυτό θα με φάει και δεν πα να βλέπω σκάκι
κι ένα άρωμα Ευρώπης, τρομάρα μου
Εγώ όπου και να πάω, κι ας με φτύνουν κι ας πεινάω, μια ζωή θα αγαπώ την προεδράρα μου
πίσω το ταξί με το παπί, κορνάρω σ'όλο το δρόμο
Θα πάρω μαζί μου και τη μικρή την ανηψιά μου, για να μάθει τα συνθήματα τα ωραία τα δικά μου
Πρέπει να έρχονται οι νέοι στο γήπεδο, να γίνουν σαν κι εμάς, να ανέβει το επίπεδο
Εγώ τηλεφωνώ στ'αθλητικά ραδιόφωνα, μιλάω εκ μέρους όλων μου, το αποφάσισα ομόφωνα
ανοίχτε τα μικρόφωνα ρε, για να τα χώσω στους προέδρους των άλλων ομάδων, να τους αγχώσω
Και στημένη μαστούρα από οπαδικές εφημερίδες
Για αυτό σου λέω, άκου με, ξέρω εγώ και ξέρω
Να γίνει ο ύμνος όλων των απανταχού προεδρόφιλων. Παλαιφιτών, σουπεργκουφάτων,
ραμολιμέντων, αχάμπαρων, ζαμανφουτιστών κι ότι άλλο είδος υπάρχει. Τέλεια τα περιγράφει.