Παρένθεσις....δεν ήμουν υπέρ του Νικόλα...στον ΠΑΣ. Δεν σημαίνει πως είμαι και κάθετα αντίθετα κολλημένος με αυτόν.
Ακριβώς...
Η σχέση του Αναστόπουλου με τον ΠΑΣ τείνει να εξελιχτεί σαν τη σχέση αλέφαντου γάβρων. Όλοι οι γάβροι αγαπάνε και λατρέυουν τον Αλέ, αλλά κανένας δεν το θέλει για προπονητή και οποιαδήποτε σκέψη για επιστροφή του (έστω και προσωρινή) απο τον Κόκκαλη κάθε φορά που διώχνει έναν προπονητή, βρίσκει αντίθετους τους απόγονους του στόλου.
Ο ρόλος του Αναστόπουλου, κάθε φορά που έρχεται στα Γιάννενα είναι ένας και μοναδικός: Να βγάλει τα κάστανα απο τη φωτιά. Ουδέποτε αντιμετωπίστηκε απο διοίκηση πιο σοβαρά και κανένας μας δεν πίστεψε ποτέ οτι ο Νικόλας θα φτιάξει αυτό που λέμε ομάδα σε βάθος χρόνου. Το γιατί είναι πολύ απλό:
Κανένας μας δεν πήρε ποτέ στα σοβαρά τις προπονητικές ικανότητες του Αναστόπουλου. Ότι πέτυχε μέχρι σήμερα στις πολλές εμφανίσεις του ως προπονητής μας, το πέτυχε με την ικανότητα του να πέρνει το maximum των παικτών και να τους ντοπάρει ψυχολογικά. Όμως έτσι δεν γίνεται προκοπή, τουλάχιστον όχι για πολύ. Ο προπονητής που θέλουμε στην ομάδα πρέπει να έχει μακροπρόθεσμο σχέδιο, να έχει όραμα και να βάλει τις βάσεις για
καθιέρωση όχί ως κομπάρσοι αλλά ως ρυθμιστές ή και πρωταγωνιστές της κατάστασης.
Κάπως έτσι πέρασε στην συνείδηση των φιλάθλων η εικόνα του σωτήρα, του ανθρώπου που μπορεί να έρθει και να φέρει τα πάνω κάτω και να μας βγάλει απο την εκάστοτε δύσκολη θέση.
Και ναι, αυτό είναι αλήθεια. Σε φάσεις όπως αυτή που περνάμε τώρα (ή το 2000) δεν μου έρχεται στο μυαλό κάποιος άλλος που θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα και να μαζέψει (όσο γίνεται) τα ασυμάζευτα.
Το μεγάλο ερωτημα των φιλάθλων δεν είναι:
Γιατί ξανά τον Αναστόπουλο;
μιας και η απάντηση είναι δεδομένη:
Γιατί εδώ που φτάσαμε, μόνο αυτός μπορείΤο ερώτημα είναι (και πάει προς διοικούντες):
Γιατί να φτάσουμε πάλι σε αυτό το σημείο; Γιατί πάλι να χρειαστέι να περιμένουμε μέχρι το τέλος για τη σωτηρία και να παλεύουμε με τα κομπιουτεράκια; Γιατί πάλι φτάσαμε σε σημείο να χρειάζεται να ξαναματαπαλιφέρουμε τον Αναστό ο οποίος προορίζεται μόνο για τέτοιες ειδικές αποστολές; Γιατί μια φορά ρε γαμώτο οι στόχοι της ομάδας να μην είναι μεγαλύτεροι. Γιατί οι στόχοι να μην είναι για φέτος μια άνετη παραμονή και να αρχίσει να γίνεται δουλέιά σε βάθος χρόνου; Γιατί πάλι με την ψυχή στο στόμα;
Η επιλογή του allenatore τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι σωστή. Θέλουμε τη σωτηρία (μιας και το παρελθόν μας έχει δείξει οτι όποτε πέφτουμε αργούμε πάλι να ορθοποδήσουμε) και η σωτηρία εδώ που φτάσαμε δεν κερδίζεται με θεαματικό ποδόσφαιρο, μαγικά τριγωνάκια και άλλα τέτοια όμορφα (είναι λίγο αργά για τέτοια) αλλά με πάθος τσαμπουκά και πολλά κιλά @@. Παλιά μου τέχνη κόσκινο για τον Νικόλα δηλαδή...
Συνεπώς η αγανάκτηση μου για την επιστροφή allenatore δεν έχει να κάνει με τον Νίκο Αναστόπουλο ως άνθρωπο ή ως προπονητή, αλλά με την κοντόφθαλμη πολιτική της διοίκησης, η οποία μας σερβίρει ξαναζεσταμένο φαγητό (πάμε να παλέψουμε, ότι βγεί, γιούργια και άμα πέσουμε τα ρίχνουμε σε διαιτησία).
Πάντως οφείλω να ομολογήσω οτι στα παιχνίδια με Άρη, Λάρισα και μΠΑΟΚ ο Νικόλας με εξέπληξε και προπονητικά πέραν του (δεδομένου) σκυλιάσματος των παικτών. Ομάδα που ξέρει τι θέλει στο γήπεδο, ωραία αλληλοκάλυψη, τέρμα το κατενάτσιο, γκολάκια και υποφερτό, εώς πολύ καλό, κατα διαστήματα, ποδόσφαιρο.
Όπως έγραψε και ένας φίλος μετά το παιχνίδι με Λάρισα:
"Νικόλα, έχεις σοβαρέψει πολύ"Το ερώτημα που θέτω εγώ είναι:
Αν τελικά ο Νικόλας έχει αλλάξει πλέον και έχει ωριμάσει προπονητικά (θα φανεί και στα υπόλοιπα παιχνίδια) και τελικά κερδίσει το στοίχημα της κατηγορίας αξίζει να του δοθεί μια ευκαιρία να μείνει
να δουλέψει και να αφήσει έργο; Εγώ πιστέυω πως ναι.
Αν η διοίκηση έχει διαφορετική άποψη σεβαστή, όμως απαίτηση όλων είναι η δημιουργία μεγάλης ομάδας, στελεχωμένης απο ανθρώπους με όραμα και όχι του χρόνου πάλι τέτοια εποχή να μιλάμε πάλι για τον Αναστόπουλο που θα έχει ματαξαναπαλιγυρίσει για να ξαναματαπαλιβγάλει το φίδι απο την τρύπα. Γιατί ο Αναστό θα γυρίσει αν του ζητηθεί. Ακόμα και αν τον πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα το καλοκαίρι. Γιατί, όπως έγραψα στην αρχή, η σχέση του με τον ΠΑΣ τείνει να εξισωθεί με αυτή του μέντορα του με του γάβρους. Παθολογική
