Να μην μπορώ να βιώσω παρά μια φευγαλέα πνοή αναγνώρισης μετά την Ευρώπη, αλλά να αναγκάζομαι να διερωτώμαι ποιά είναι η μέρα που η οντότητα κ' η ιστορία του ΠΑΣ μαζί με τον κόσμο του, απαξιώθηκε χωρίς καμία ντροπή σε κοινή θέα...
Κ' το χειρότερο, να μην μπορώ με σιγουριά ν' απαντήσω στον εαυτό μου: " Στο καταραμένο μπαράζ του '84..."
Εκεί με έφτασες!!!
Να ξεπληρώνω μία Ευρώπη και μια καταξίωση που ήρθε να μου γλυκάνει "πληγές" και "κατάγματα" αγιάτρευτα μέχρι σήμερα, για να με πετάν σαν παρίσακτο από τα σκαλιά του γηπέδου και να μου λένε να πάω αλλού!!!
Πως δεν έχω δικαίωμα να καθίσω στη θέση μου...
Γιατί στην θέση μου... μέσα στο ΣΠΙΤΙ που ΕΓΩ πέρασα τα 3/4 της ζωής μου, μέσα στον ΝΑΟ της δικής μου της Ομάδας, ήρθαν ακάλεστοι κάποιοι αλλόθρησκοι να με διώξουν!!!
Κ' δεν βρέθηκε ΕΓΚΑΙΡΑ ένας... ΕΝΑΣ!!! συνάνθρωπος-συμπολίτης από θέση ισχύος να μου αναγνωρίσει και να υπερασπιστεί το Νομικό μου τουλάχιστον δικαίωμα ότι η θέση αυτή μου ανήκει!!!
Όχι απλώς δικαιωματικά, αλλά ΗΘΙΚΑ πάνω απ' όλα!
Αν όχι ΕΣΥ πάνω από όλους, από ποιόν θα έπρεπε να το περιμένω???
Εσύ αγαπητέ μου, πού κάθισες σήμερα??
Πόσα χρόνια ζεσταίνεις την θέση που κάθεσαι??
Μήπως γνωρίζεις εμείς όλοι οι άλλοι, για πόσα χρόνια σκουπίζαμε τα τσιμέντα πριν μπουν τα καθίσματα των γηπέδων??
Πόσες φορές τα στεγνώσαμε με τα ρούχα μας και τα ζεστάναμε με την ανάσα μας, για να κάτσουμε επάνω όσο ήμασταν ακόμη παιδάκια??
Πόσα στερηθήκαμε σαν νέα παιδιά για να βρεθούμε στο όρθιο, στριμωχτά μες το χιόνι, το χαλάζι κ' την βροχή για να δώσουμε κουράγιο στον ΠΑΣ κ' στους εαυτούς μας μια ελπίδα, πως μια μέρα θα τον δούμε να πετάει ψηλά??
Και όσοι αντέξαμε, τον πήγαμε και τον είδαμε εκεί που του έπρεπε!!!
Κ' ήσουν κ' εσύ εκεί!!
Είσαι στην καταγωγή Ηπειρώτης, τίποτε απ' αυτό δεν σε άγγιξε???
Τίποτε απ' αυτό δεν σε άγγιξε!!
Ο ΠΑΣ στα χέρια σου, ξεμακραίνει από τον αρχικό θρίαμβο της Ευρώπης.
Η αξιοπρέπεια της Ομάδας βάλλεται πανταχόθεν, χωρίς καμία αντίσταση, ενώ εμάς και τα παιδιά μας, μας πετάνε στην άκρη, μας πετροβολούν ανεμπόδιστα και κινδυνεύουμε μέσα στην ίδια την πόλη μας, από την ανικανότητα την δική σου ή του οποιουδήποτε άλλου, για να φτάνουμε σήμερα στην αδιανόητη διαπίστωση ότι το γήπεδο των Ζωσιμάδων ανήκει και επίσημα στους αδίστακτους περαστικούς χούλιγκανς και όχι στους φίλους Γιαννιώτες.
Τίποτε άλλο...