Απίθανε κύριε πρόεδρε,που μου νερούλιασες φέτος το μυαλό μου
και με ''σημαία'' σου το κατάπτυστο για την περίσταση σλόγκαν ''η ζωή συνεχίζεται'',
έφτασες μέχρι το CAS,διαλαλώντας ότι νοιώθεις αδικημένος,θιγμένος και δεν ξέρω εγώ
τί άλλο... μήπως μπορείς να μου πεις πότε ακριβώς κατάλαβες πως δεν
συνεχίζεται η ζωή τόσο εύκολα χωρίς την ''άδεια'' και μου γέμισες με ευαισθησίες;;;
Κι επειδή όπως κατάλαβα είσαι της φιλοσοφίας: ''Γιατί να κάνουμε κάτι εύκολα,
εφόσον μπορεί να γίνει και δύσκολα;... ή ας μην γίνει στην τελική και καθόλου!''
{Αφού τον όχλο χεσ#$νο τον έχω και γραμμένο κανονικά},μήπως μπορείς να μου πεις,
αν κατάλαβες,πόσο άνετα μέσα σε λίγες μέρες το ΧΒ μετατρέπεται επάξια
σε ΘΒ? (ήτοι: Θανάσης Βέγγος!) :''Πολύ τρέξιμο,κανένα αποτέλεσμα!''
Τί άλλο έμεινε τώρα; Να σε συγχαρώ ήθελες;
Ορίστε! .... να σε συγχαίρω!!!!
- Που μου έβγαλες την Παναγία τόσον καιρό...
- Που μου ανεβοκατέβασες τα σκ@@%% στο κεφάλι!
- Που μου την ''βγάζεις'' τόσα χρόνια στα ''άφωνα'' και στα ''μουγκά'' με την
προσδοκία ότι η ομάδα δεν ''πάει'' πουθενά και μετά μου διαλαλείς ότι
σ' έπιασε εξ' απίνης η επιτυχία της γιατί κενένας δεν το περίμενε! Εκτός
από μένα τον μαλάκα βέβαια που περίμενα γύρω στον μισό αιώνα...
- Που μου τρέχεις δεξιά-αριστερά πανικόβλητος και γύρω απ' τον
άξονά σου και παριστάνεις τον large και λογαριασμό δεν μου δίνεις,
για να μου ''κόβει'' στο τέλος βόλτες ο Πανόπουλος στις Ευρώπες και να μου
κάνει το ''κομμάτι'' του ο κάθε γελοίος καιροσκόπος στην πλάτη του ΠΑΣ.
Πόσα συγχαρητήρια θες;;;
Όλα δικά σου! Κράτα μόνο και τούτο:
Εγώ στην ομάδα μου θέλω νοικοκύρη,όχι φακίρη.
Οι φακίρηδες είναι για το τσίρκο. Εντάξει;;;
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ:
Ως οπαδός σου από μικρό παιδί,δεν πήρα καμία χαρά ακούραστα από σένα,
γιατί ήθελα να περπατάω με το κεφάλι ψηλά!
Μου αρπάξανε μέσα απ' τα χέρια και την παραμικρή ευκαιρία να χαρώ ανεμπόδιστα
σαν ελεύθερος άνθρωπος.
Σοφά πλέον σκεπτόμενος,αντιλαμβάνομαι ότι αυτήν την διαδρομή,ή έτσι θα την
διανύαμε οι δυό μας τελικά ή καθόλου γιατί κάποιοι ''απίθανοι'' δεν μας
πήραν ποτέ στα σοβαρά! Από εδώ και κάτω όμως θα κάνει πολύ άσχημα όποιος
τολμήσει να μας ξαναπάρει στ' αστεία...
Υ.Γ. Νοιώθω την ανθρώπινη ανάγκη να συγχαρώ και παράλληλα να ευχαριστήσω
τον εαυτό μου,για τις υπεράνθρωπες αντοχές που επέδειξε,σε αυτή μου την
ηλικία και την ''βγάλαμε'' χωρίς απώλειες,αν εξαιρέσεις υπνηλίες-αυπνίες,
πονοκεφάλους,αφαγίες,ταχυκαρδίες και υψηλή πίεση,αποτέλεσμα παρατεταμένης-
επαναλαμβανόμενης και εναλλασσόμενης αγωνίας-απογοήτευσης και οργής.
Που παραπέμπει σε νοσηρό σενάριο πειράματος,εξόντωσης πληθυσμού,
από ανώμαλο Νευροεπιστήμονα.
