Μόλις 11 μέρες... ελαφρύ το χώμα αείμνηστε αδελφέ.
Στο ματς... "οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους" που λέει ο όχλος (βλ. λαός), αν και δύσκολο να διακρίνει κανείς σήμερα τις 2 αυτές οντότητες... είτε στη σχέση "ζωντανοί - πεθαμένοι" (στο ματς) είτε στη σχέση "όχλος - λαός" (στην κοινωνία)... ωστόσο όμως αν ρωτούσατε τη γνώμη μου, θα σας έλεγα το εξής: "ζωντανός όχλος - πεθαμένος λαός".
Βασικά... Συγχατηρήρια στον φίλο μας Γκίνη για την παιχτούρα του...
Συγχατηρήρια στον Κύριο Ακόστα πατέρα του Νώε... (υπόψη τα ουκ ολίγα ξελασπώματα από Ακόστα)
Συγχατηρήρια στον Κύριο Βαλεντίνο γιό του Κριστιανού πατέρα... που έσΠΑΣε το πολύτιμο γκολ.
Ρε μΠΑΣ και οι μπρανογιακάδες... λες?
Ρε ουστ απ' τη γωνία... από αλλού σας την έκαναν.
Η
"Πλατεία" ήτανε άδεια και στεγνός στα παξιμάδια... προ Χιου ο Νιώνιος θα είχε ψωνίσει πέτσινο Τουρκίας με Άσσο στα... Μανίκα.
Σέρβικες σημαίες, εντάξει... δεν θα ήταν ότι καλλίτερο για ντεκόρ στο "Οι Ζωσιμάδες"
Τα λέμε... μην αρχίσω παραθέσεις, τώρα.
Βασικά, δεν ξαναγράφω.
και
ΕΝΦΙΑΥ.Γ.: Αλαφούζο κλανιάρη