Από αυτά πόνεσαν πάρα πολύ η Καλαμάτα, ο βαζελος (πουιστ Κόβη,) Το 1-5 με τον Γαυρα (άδικο, με 10 κλπ) και το χτεσινό....
Κι όμως λήσταρχε το 1-5, ακόμη και τώρα όταν το φέρνει η κουβέντα και λέω ότι μπορούσαμε και να το κερδίσουμε (ας έμπαινε του κεμπάΤΖΕ στο 1-2 και τα λέγαμε) με περνάν για τρελό (σταδιάλα ρε δεν είμαι). Παίζαμε απο το 1' με 10 και με 0-1 σκορ... Η κερκίδα ήταν στον αέρα και οι παίχτες το παλεύανε ...1-2 και ο γαύρος με 10 και οι κερκίδες φωτιά. Ας έμπαινε εκεί το 2-2 και θα το είχαμε σε λίστα με τις μεγαλύτερες ανατροπές. Και ναι με πείραξε γιατί αξίζαμε κόσμος και ομάδα να το γυρίσουμε, αλλά δεν το βάνω στην ίδια αράδα με τα υπόλοιπα που αναφέρεις.
Για Καλαμάτα, όσοι το ξέρανε, είχαν προετοιμαστεί ...αλί από τα μιλιούνια στη κερκίδα π δεν ξέρανε.
Για τον κακό χρόνο νάχει κόβη δε συζητάω.
Αλλά ξέρεις τι; Πέρασε κι απαρατήρητο λόγω ντορτίων. Ο σπίκερ είπε ότι ο Λίλα είχε εντολή να πάρει 4η για να μη παίξει με γαύρο. Σ θυμίζει ή όχι κόβη η συμπεριφορά (μη πω τπτ πιο βαρύ από κόβικη συμπεριφορά δηλαδή);
Οκ στη πορεία μπορεί να αλλάξει η "γραμμή", αλλά το γεγονός παραμένει, την πήρε για να ξε(σ)καρτάρει με γαύρο.
Για το ψεσινό ...θα δείξει, γιατί αν και δεν έχουμε και πολύ ήλιο στα Γιάννενα, δεν μένουν και πολλά κρυφά.
Να μιλήσουμε όπως λέει και ο φίλος για τα αγωνιστικά.
Για Πετράκη... Φίλε καθόλου σίγουρος δεν είμαι ότι με 2-3 άμεσες αλλαγές μπορεί να άλλαζε η εικόνα της ομάδας χθες. Με καμιά 10ριά ίσως.
Γιατί επιμέναμε με Τσάβες;
Γιατί ήταν ο μόνος που προσπαθούσε να κάνει κάτι. Και σε αντίθεση με αρκετούς που λένε ότι έκανε πολλά λάθη, αν δείτε τον αγώνα, ίσως μου πείτε αν είναι σωστό αυτό που έβλεπα εγώ. Όταν είχε τη μπάλα δεν υπήρχε ελεύθερος συμπαίκτης να τη δώσει. Την κράταγε την κράταγε, αλλά δεν είχε που να τη μοιράσει. Σαν να του κρυβότανε οι άλλοι μη και τς βρει. Άσε που ο μόνος που είχε όρεξη να παίξει ήτανε.
Τρως το πρώτο... Εντάξει μέχρι να συνέλθεις πες, πολλές φορές συμβαίνει να τρως και δεύτερο.
Μπαίνεις στα αποδυτήρια και κατεβαίνεις στο βου, λες και κερδίζεις, με τον ίδιο χαλαρό τρόπο. Λέει ο κόουτς κατεβήκαμε να κερδίσουμε στο χαλαρό επειδή κάποιων πήραν τα μυαλά αέρα. Μπορεί και να έχει ένα δίκιο. Αλλά όταν στο ημίχρονο είσαι στο 0-2 στο δεύτερο τρως σίδερα, παίρνεις ποδάρια αντιπάλων και τους τα δίνεις στο χέρι, πάει το τάκλινγκ στη καρωτίδα γόνα κι ότι βρέξει ας κατεβάσει. Πάντως η αφεντιά μ δεν είδε τίποτε από όλα αυτά.
Είδα δυο κεφαλιές και αυτές νομίζω ήταν η όλη προσπάθειά μας στο χθεσινό ματσάκι.
ΠΑΣ ήμασταν (από πολύ παλιά) και ΠΑΣ θα είμαστε για όσο υπάρχουμε.
Μας τον μικραίνει όμως τον ΠΑΣ της καρδιάς μας όλ' αυτό το συναπάντημα και φταίμε κι εμείς, φταίμε.
Και σε ποιόν από τους χθεσινούς που ήταν στο χορτάρι να χτυπήσεις την πλάτη και να του πεις παρηγοριάς λόγια; Ποιός είν' αυτός που τα αξίζει; Υπάρχει κανένας;
Δεν έχουμε μούτρα σαν φίλαθλοι να μιλήσουμε με κανέναν.
Οι υπεύθυνοι του χθεσινού, έχουν συναίσθηση τι έκαναν αναρωτιέμαι;
