Και φτάσαμε σε αδιέξοδο της διαπραγμάτευσης. Το γιατί είναι το ζητούμενο. Για εμένα το θέμα είναι καθαρά πολιτικό και τίποτε άλλο. Η εκλογή μιας αριστερής ή καλύτερα "αριστερής" κυβέρνησης από τον ελληνικό λαό είναι μια πράξη ασυγχώρητη από τους ηγέτες της Ευρώπης, που πρέπει να τιμωρηθεί με κάθε τρόπο. Ο λόγος είναι απλός και ευνόητος: Οι επερχόμενες εκλογές στην Ισπανία με τους Podemos να διεκδικούν για πρώτη φορά την εξουσία αλλά και σε δεύτερη μοίρα η άνοδος της Αριστεράς στην Ιταλία. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες λοιπόν θέλουν να "τιμωρήσουν" την Ελλάδα και τον λαό της για την επιλογή του, προκειμένου να στείλουν το δικό τους μήνυμα στον Ισπανικό (πρωτίστως) και Ιταλικό λαό. Η "λογική" : "Κοιτάξτε τι έπαθαν οι Έλληνες, που ψήφισαν αριστερό κόμμα, ψηφίστε τον εκλεχτό μας Ραχόϊ για να μην πάθετε τα ίδια και χειρότερα".
Από την άλλη ο Τσίπρας περιμένει να βρει συμμάχους, μιας και αυτή τη στιγμή είναι απελπιστικά μόνος του. Ελπίζει σε μια εκλογή των Podemos (που παρεπιπτόντως πέφτουν τα ποσοστά τους) και μεσόπρόθεσμα σε μια Αριστερή κυβέρνηση στην Ιταλία. Με σκοπό μια "Ιδεολογική συμμαχία του Νότου" που σίγουρα θα είναι πιο ισχυρή από τη σημερινή "μοναξιά" του Έλληνα Πρωθυπουργού.
Ο Τσίπρας διαπραγματεύεται το μέλλον της Ελλάδας. Και ας μην γελιόμαστε αυτό σημαίνει διαπραγμάτευση, αυτό που ζούσαμε τα προηγούμενα χρόνια δεν λεγόταν διαπραγμάτευση, λεγόταν "παίρνω το ραβασάκι από το μεγάλα αφεντικά και κάνω τη πάπια". Το αν αυτό θα του βγει σε καλό ή θα σκάσει η βόμβα στα χέρια του, δεν το γνωρίζω! Φοβάμαι ότι οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ του.
Ας προς τη συμφωνία αυτή καθ΄αυτή, παρά του ότι είμαι κάθετα αντίθετος με την επιστροφή στη δραχμή και την έξοδο από το ευρώ που θα σημάνει την άτακτη και άμεση χρεοκοπία αγνώστων αλλά σίγουρα τραγικών επιπτώσεων, είναι το ίδιο κάθετα αντίθετος με την αποδοχή των μέτρων που προτείνουν οι Ευρωπαίοι. Η αποδοχή των μέτρων θα είναι η ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας.
Υ.Γ. Και για να μην ζούμε με αυταπάτες το mail Χαρδούβελη (που πεισματικά αρνούνταν η Νέα Δημοκρατία προεκλογικά) είχε απορριφθεί από την Ευρώπη ως πολύ soft, οπότε θα είχαμε τις αντιπροτάσεις από τους δανειστές που αντιστοιχούν στις σημερινές τους απαιτήσεις. Οι προτάσεις θα γινόταν άμεσα αποδεκτές. Άλλωστε θα τις ψήφιζαν χωρίς να τις διαβάσουν όπως και τα Μνημόνια. Τα περί εξόδου από την κρίση και από τα Μνημόνια και τα sucess story μόνο σαν Παραμύθια της Χαλιμάς μπορούν να εκληφθούν και φυσικά όχι σοβαρά.
Υ.Γ. 2 Το μεγάλο "όπλο" αυτή τη στιγμή του Πρωθυπουργού είναι η μαγική λέξη "Εκλογές" ή το ορθότερο "Απειλή" για Εκλογές. Γνωρίζοντας ότι θα είναι (με τις παρούσες συνθήκες) πρώτος και αυτοδύναμος μιας και θα έχει τηρήσει την υπόσχεση τους (ως ένα βαθμό) για ρήξη και φυγή από τα Μνημόνια. Η σύγκριση με τους προηγούμενους θα είναι αναπόφευκτη. Το "Θα σκίσω τα Μνημόνια" έγιναν "Ζάππεια 1,2,3...." το "Λεφτά Υπάρχουν" έγινε "Λεφτά Υπήρχαν" και πάει λέγοντας. Εκλογές που δεν θέλουν ούτε καν να σκέφτονται οι Ευρωπαίοι για δύο λόγους: Πτώση των ποσοστών της ΝΔ πρωτίστως που θα σημάνει αντίκτυπό και στην εικόνα του ΕΛΚ και δευτερευόντως του ΠΑΣΟΚ. Επίσης το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα θα έχει ένα ξεχωριστό μήνυμα ρήξης και για τους λαούς της Ισπανίας και της Ιταλίας.
Υ.Γ. 3 ΔΥΣΤΥΧΩΣ ο Τσίπρας αυτή την στιγμή είναι μονόδρομος. Λυπάμαι που το σκέφτομαι, αλλά δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση για διαφορετικούς λόγους. Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, αλλά τώρα (για να μιλήσουμε με ποδοσφαιρικούς όρους) η Ελλάδα είναι σαν έναν Προπονητή με έντεκα παίχτες στη διάθεση του και χωρίς καμία αλλαγή. Αυτούς έχει, αυτούς θα εμπιστευθεί. Με το οποιοδήποτε κόστος. Ακόμη αν έρχεται η ήττα, ακόμα και αν έρχεται η συντριβή.
