σήμερα....
αισθάνομαι κουρασμένος...
όχι γιατί τις 15 τελευταίες μέρες είχα πολύ σημαντικά πράγματα να κάνω και να σκέφτομαι αναφορικά με την πορεία μου στο επιστημονικό μου πεδίο...
όχι γιατί χθες... ναι χθες, είχα μία σημαντική ανακοίνωση μπροστά σε ένα αμφιθέατρο με 1000!!!!! εγγραφές... (τρελό νούμερο εεε?
)
όχι γιατί χθες...ναι χθες, κρινόταν κι ένα άλλο μεγάλο ακαδημαϊκό μου όνειρο-απωθημένο 25 ετών....
αλλά γιατί χθες... ναι χθες
αποκαμωμένος, κατά τις 10 το βράδυ, όταν όλα αυτά είχαν πια τελειώσει... περίμενα...
είχα κλείσει και τα αφτιά μου, ο κακόμοιρος
, ως άλλος Οδυσσέας και περίμενα....
τι περίμενες ρε συ ???
τα πήγες τέλεια σε ένα τόσο σημαντικό επιστημονικό event, εσύ ο τίποτα, ανάμεσα σε τόσους ακαδημαϊκούς δασκάλους....
το ονειρο-απωθημένο της διδακτορικής σου διατριβής προχωράει όπως πρέπει....
τι άλλο περίμενες????
Τι στο διάλο περιμένεις???
τι είναι αυτό το άλλο ?
αυτό το τρίτο καλό που θα ολοκληρώσει την ευτυχία που νοιώθεις μέχρι εκείνη την ώρα???
...δεν ήρθες ποτέ στο ραντεβού ρε μ@λ@κ@...
την πρώτη φορά το κατάπια ....έδωσα τόπο στην οργή, κι είπα ας δώσω μια ακόμη ευκαιρία...
αύριο...την Κυριακή ή όποτε παίζουμε ...
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΕΡΘΕΙΣ....γιατί είμαι άνθρωπος, και θα παρεκτραπώ...
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΕΡΘΕΙΣ....γιατί θέλω μόνος μου να κάνω λιτανεία μαζί με όλους αυτούς που αξίζουν να είμαι συνοδοιπόρος τους....
εγώ θα είμαι πάλι εκεί...
όπως ήμουν
ΠΑΝΤΑ!κι όπως θα συνεχίζω να είμαι
ΠΑΝΤΑ!!!ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΕΡΘΕΙΣ