Να σταθώ λίγο στην ανακοίνωση της ΠΑΕ.
Αν δεν μ' απατά η μνήμη μου, είναι η πρώτη φορά που παραδέχεται ότι έγιναν λάθη από μεριά μας.
Όχι "μπορεί να", όχι "ίσως να", αλλά "έγιναν λάθη".
Επίσης δεν τα βάζει με εχθρούς, δαιμόνια τριζόλια (βλέπε Δημητρίου με ή χωρίς κ. μπροστά).
Κάναμε λάθη, προσπαθήσαμε, τα διορθώσαμε το κατά δυνατόν, κοιτάμε μπροστά.
Παράπονο για μη μεγαλύτερη στήριξη, κάλεσμα για ένα ξεκίνημα στα χνάρια της Ιστορίας μας.
Για μεγαλύτερη στήριξη, χρειάζονται πολλά βήματα ακόμη, Πάντως.
Ευλόγως δεν αναφέρται ότι η προσπάθεια εξυγίανσης ναι μεν ξεκίνησε πριν 4 χρόνια, αλλά ξεκίνησε όχι ακριβώς ιδία βουλήσει. Όπως και να έχει απέδωσε καρπούς κι ευτυχώς την κρίσιμη στιγμή, ήρθε και το χαρτί της άδειας, για να μη γκρεμιστεί σα χάρτινος πύργος όλο το στοίχημα ΠΑΣ.
Εκείνο που δεν υπάρχει για να είναι ολοκληρωμένη, είναι ένα "συγγνώμην" για την πίκρα που πήρε ο κόσμος της ομάδας. Μπορεί με την παραδοχή των λαθών να εννοείται, αλλά, αφού ήρθε η ώρα του απολογισμού, θα ήταν αντρίκιο να υπάρχει.
Τη βλέπω σαν μια προσπάθεια να μπει μια γραμμή στα μέχρι τώρα πραγμένα και κάλεσμα για ένα ΜΑΖΙ νέο ξεκίνημα.
Τι ανταπόκριση θα υπάρξει και πόσο ραγισμένο είναι το γυαλί ...θα δείξει.
Δείγμα θετικόν, όπως και να έχει.
Αυτό την παγουράδικη μαλακία, που κατάφερε να περάσει στο αίμα μας (ή κατάφεραν να μας την περάσουν), πότε θα αποφασίσουμε να την στείλουμε στα αζήτητα;
Κερδίζει ο ΠΑΣ κι υπάρχουν άτομα, που περισσότερο χαίρονται, γιατί θα θα την πουν σε κάποιους (διπλανούς τους εν πολλοίς στην κερκίδα), νομίζοντας ότι αυτοί στενοχωρέθηκαν, παρά για την ίδια τη νίκη.
Χάνει ο ΠΑΣ κι υπάρχουν άτομα, που βγάζουν την πίκρα τους, λέγοντάς την σε κάποιους (διπλανούς τους εν πολλοίς στην κερκίδα), νομίζοντας ότι αυτοί ψιλοχαίρονται για την χασούρα.
Τα ίδια και με την άδεια.
Την πήραμε, καιρός να την πούμε εμείς που "το λέγαμε", σ' αυτούς που οργίαζαν για το αντίθετο.
Αν δεν την παίρναμε θα την λέγαμε εμείς που είχαμε σίγουρη την αποτυχία, σε όσους έλπιζαν για το αντίθετο.
Κι αυτό όλο το πράγμα μπορούμε κάλιστα να το βαφτίσουμε και προσπάθεια να ξαναγεμίσουν οι άδειες (που έχουν να κάνουν και με τις μη άδειες
) κερκίδες των Ζωσιμάδων.
Προσπάθεια για "ενότητα" my ass.
Αφού οι μισοί την πουν στους άλλους μισούς, οι άλλοι μισοί στους προηγούμενους, ο Aς στον Βα, ο Βς στον Γα, μετά ξύνουμε το κεφάλι μας ...μα που στα σκατά πήγε όλος αυτός ο κόσμος; Εγώ γεμάτες τις θέλω τις κερκίδες!
Ναι ε;
Φτάνει η μιζέρια που ασφυκτικά μας ζώνει όλο και περισσότερο στο καθεμέρα μας. Ας τη διώξουμε τουλάχιστον από τα του ΠΑΣ.
Δεν είναι κακό να χαιρόμαστε όλοι μαζί και να στεναχωριόμαστε μαζί πάλι. Λυτρωτικό ίσως είναι.
Υ.Γ.
Να επιβεβαιώσω με τη σειρά μου ότι η καλύτερη πάστα στην πόλη, είναι η μπυγάτσα με τυρί στο Select.
