Δεν είναι πια η διαιτησία το κρίσιμο μέγεθος που καθορίζει τις τύχες των διεκδικητών.
Μετά από μια δεκαπενταετία συστηματικής εξόντωσης των αντιπάλων από τη γαύρικη παράγκα, ο παράγοντας διαιτησία έχει πολύ μικρότερη σημασία. Ο ΟΣΦΠ έχει πια αλλάξει επίπεδο, οικονομικά και αγωνιστικά. Κι αυτό του επιτρέπει να το παίζει υπεράνω.
Καλύτερα να διακοπεί το κωλοπρωτάθλημα και το κωλοκύπελλο, διότι με το μένος που έχουν πια οι αντι-ολυμπιακοί και την απίστευτη αλαζονεία και αχορταγία των γαύρων, ένας τελικός κυπέλλου ΑΕΚ-ΟΣΦΠ θα τελειώσει με αίματα.
Πραγματικά όμως, αν κάτι με εντυπωσιάζει ακόμα μέσα σ' αυτή τη σαπίλα, είναι κυρίως η αχορταγία. Ένας οπαδός του ΟΣΦΠ έχει πανηγυρίσει ένα σκασμό πρωταθλήματα και κύπελλα (που άσε ΠΩΣ τά 'χει πάρει). Ποια είναι τα όρια της σκατοψυχίας, να μην νιώθει μια στάλα χορτάτος, να πει "ας το πάρει και κανας άλλος βρε αδερφέ". Αυτή η σκατοψυχία των γαύρων είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν ξέρω, εγώ μέχρι τη δεκαετία του '90 ήμουν φανατικό χανούμι. Κι ακόμα την αγαπώ την ΑΕΚ, δεν το κρύβω. Είδα όμως ένα, δύο, τρία πρωταθλήματα της ΑΕΚ, εντάξει.
Τώρα το όνειρό μου είναι να δω τον ΠΑΣ κυπελλούχο. Για πρωταθλητή πια..
