Μία ενδιαφέρουσα τοποθέτηση είχε ο Νίκος Σκούμπος αναζητώντας τα αίτια της κατρακύλας μας φέτος...
Ίσως θα έπρεπε να ξεκινήσει από τον περασμένο Μάιο, όταν κάποιοι "φωστήρες" της ΠΑΕ επέλεξαν να τερματίσουν τη συνεργασία με τον Όγιος χωρίς καν να τον έχουν στη φιέστα ανόδου...
Πρόκειται ουσιαστικά για μία σούμα απόψεων μελών αυτού του φόρουμ, που κάποια από την αρχή κάποια στη συνέχεια, έχει μαλλιάσει η γλώσσα τους να αναφέρουν.
Τα έκανε ενιαίο κείμενο και μας τα παρουσιάζει...
Στα τρία ματς (συμπεριλαμβανομένου του κυπέλλου) που απομένουν ως το φινάλε όλοι όσοι βρίσκονται στην ομάδα καλούνται να εντοπίσουν τα λάθη, να βρουν τις λύσεις και να επαναφέρουν τον ΠΑΣ στο δρόμο των επιτυχιών. Αφενός μήπως διασωθεί η φετινή σεζόν -όσο απίθανο κι αν ακούγεται- κι αφετέρου για να διατηρηθούν ορισμένες βάσεις εν όψει της νέας προσπάθειας που θα ξεκινήσει το προσεχές καλοκαίρι.
1. Πρέσινγκ
Το μεγάλο «όπλο» του ΠΑΣ στην έναρξη του πρωταθλήματος εξαφανίστηκε σταδιακά. Σε όλα παιχνίδια όπου οι «κυανόλευκοι» έχασαν βαθμούς δεν παρουσίασαν στο γήπεδο την ίδια πίεση. Το πρέσινγκ δηλαδή που ξεκινούσε από την αντίπαλη άμυνα και «έπνιγε» τον αντίπαλο. Αποτέλεσμα; Να βρίσκουν ευκολότερα πλέον οι αντίπαλοι διαδρόμους προς την εστία του ΠΑΣ και να δημιουργούν πολύ περισσότερες ευκαιρίες.
2. Συνοχή γραμμών
Ενα άλλο στοιχείο που έχασε το παιχνίδι του ΠΑΣ ήταν η συνοχή των γραμμών. Οι «κυανόλευκοι» παρουσίαζαν το πρώτο διάστημα ένα «σφριγηλό» σύνολο, με πολύ καλή αλληλοκάλυψη, υποφερτή κυκλοφορία της μπάλας και αν όχι εξαιρετική λειτουργία και συνεργασία όλων των γραμμών, τουλάχιστον αρκετά καλή. Τα δεδομένα αυτά χάθηκαν μέσα σε λίγες αγωνιστικές, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει όλο το οικοδόμημα.
3. Ψυχολογία
Αρκετοί παίκτες του ΠΑΣ δεν έδειξαν ψυχολογικά έτοιμοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, όταν η μπάλα άρχισε να... καίει. Λάθη επί λαθών, μεγάλο άγχος, φόβος για την αποδοκιμασία της εξέδρας, μηδενική αντίδραση όταν ο αντίπαλος έπαιρνε κεφάλι στο σκορ. Μερίδιο σε αυτό βεβαίως έχει και ο Γιώργος Παράσχος, ο οποίος δεν μπόρεσε να βρει το αντίδοτο στην εύθραυστη ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του.
4. Ντεφορμάρισμα παικτών
Μέσα σ’ όλα ο ΠΑΣ είχε να αντιμετωπίσει και το ντεφορμάρισμα παικτών που είχαν ρόλους-κλειδιά στην ομάδα. Οι θεωρίες περί δύο ισάξιων ενδεκάδων κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος όταν συσσωρεύτηκαν προβλήματα από τραυματισμούς και τιμωρίες, ενώ αρκετοί παίκτες «έσκασαν» από τα συνεχόμενα παιχνίδια.
5. Η «μεταστροφή» Παράσχου
Η πίεση και το άγχος για το αποτέλεσμα άρχισαν να αλλάζουν και τον ίδιο τον Γιώργο Παράσχο. Ο Μακεδόνας τεχνικός έδειχνε ολοένα και πιο «στρεσαρισμένος» στον πάγκο, γνωρίζοντας ότι κάθε λάθος κοστίζει, κάτι που δεν βοήθησε καθόλου στην ηρεμία της ομάδας μετά την πρώτη σοβαρή γκέλα (εντός με Λεβαδειακό) εν αντιθέσει με τα παραδείγματα των προηγούμενων μηνών, όπου οι κραδασμοί από τις ήττες απορροφήθηκαν καλύτερα.
6. Λάθος επιλογές
Το άγχος λοιπόν οδήγησε -μοιραία- τον Παράσχο σε λανθασμένες επιλογές τόσο στην προετοιμασία της ομάδας (αλλαγή συστημάτων) όσο και στις διορθωτικές κινήσεις του από τον πάγκο. Οντας στρεσαρισμένος, υπήρξαν στιγμές που έδειξε να πελαγοδρομεί, αναζητώντας με λάθος τρόπο την ανατροπή του σκηνικού.
7. Κακοί αγωνιστικοί χώροι
Οι πάνω από το μέσο όρο βροχοπτώσεις του φετινού χειμώνα σε συνδυασμό με την έλλειψη γηπεδικών υποδομών δημιούργησαν ένα σκηνικό? τρόμου σε Πανηπειρωτικό και «Ζωσιμάδες», που πιο πολύ έμοιαζαν με υδάτινα πάρκα και ακολούθως -λόγω λάσπης- εκτροφεία γουρουνιών παρά με ποδοσφαιρικά γήπεδα όπου γίνονταν προπονήσεις και διεξάγονταν αγώνες.
8. Διαιτησία
Ας μην κρυβόμαστε, αφού άλλωστε το παραδέχτηκαν όλοι. Η αντιμετώπιση του ΠΑΣ φέτος από τη διαιτησία ήταν η χειρότερη δυνατή. Η ομάδα ήταν ο πλέον αδύναμος κρίκος σ’ αυτόν τον τομέα, ένδειξη πως η διοίκηση δεν είχε λάβει τα μέτρα της όταν θα έπρεπε?
9. Απουσία στιβαρής διοίκησης
Οι πανηγυρισμοί του καλοκαιριού για τη δημιουργία της ελληνικότερης ομάδας της κατηγορίας έδωσαν τη θέση τους σε θρήνους, οδυρμούς και αναθέματα. Οπως κι αν έχει, αυτό που φάνηκε είναι ότι το «ελληνικό» πείραμα απέτυχε. Η φυγή του Θαλή Τσιριμώκου είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια ελέγχου στα αποδυτήρια, ενώ η απουσία στιβαρής διοίκησης οδήγησε στο ολικό «ξεχαρβάλωμα». Ο ερχομός του Νίκου Αναστόπουλου, στον οποίο εναπόθεσαν όσοι τον επέλεξαν τις ελπίδες τους για γενικό συμμάζεμα, δεν στάθηκε από μόνος του ικανός να διαφοροποιήσει τα δεδομένα, αφού ήδη η σήψη είχε προχωρήσει και το φκιασίδωμα που επιχείρησε ο «αλενατόρε» δεν είχε παρά πρόσκαιρα αποτελέσματα.
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Επιλογές με λάθος κριτήρια
Τα λεφτά δεν φέρνουν απαραίτητα την ευτυχία. Τουλάχιστον όχι από μόνα τους. Ο ερχομός πολλών πρωτοκλασάτων παικτών το περασμένο καλοκαίρι μπορεί να εκτίναξε το μπάτζετ του ΠΑΣ, μπορεί να δημιούργησε το απαραίτητο ρίγος και την απαιτούμενη συγκίνηση στους οπαδούς, αλλά μαζί του δεν έφερε την αγωνιστική ανάταση. Δεν φταίνε μόνο οι παίκτες γι’ αυτό, αλλά και εκείνοι που τους επέλεξαν περισσότερο με κριτήρια... life style και πρεστίζ και λιγότερο με ποδοσφαιρικά.
Η νόσος των... πλουσίων
Κάποιοι παίκτες-ονόματα περνούν αναντίρρητα τη... νόσο των πλουσίων. Δυσθυμία, αδιαφορία, έλλειψη κινήτρου, αδυναμία εύρεσης ενδιαφέροντος στα τρέχοντα και στα κοινά μιας ομάδας.
Από 40 έμειναν...14!
Οταν η πανθομολογούμενα πιο υπεράριθμη ομάδα της κατηγορίας παίζει τους περισσότερους αγώνες της με δεκατέσσερις και κάτι παίκτες, τότε οι όροι χάνουν τη σημασία τους. Τη στιγμή που υπήρχαν 40 σχεδόν παίκτες στο ρόστερ, το κέντρο του ΠΑΣ έμοιαζε με πεδίο βολής και παίκτες όπως ο Καζναφέρης έβλεπαν το παιχνίδι από την κερκίδα με... τσάμπα εισιτήριο.
Η τύχη στα χέρια του...
Εν κατακλείδι, τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν είναι πολλά και ορισμένα ενδεχομένως να φανούν σκληρά και ισοπεδωτικά. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να τελειώσει πρόωρα μια ομάδα σαν τον ΠΑΣ Γιάννινα. Ο μοναδικός που μπορεί να το κάνει είναι ο ίδιος ο ΠΑΣ! Αν δεν διαβάσει τις οδηγίες χρήσης για το χάπι που θα του χορηγηθεί! Είναι ασθενής και ίσως χρειαστεί να μπει τάχιστα στο χειρουργείο, αλλιώς ελλοχεύει σοβαρότερος κίνδυνος!
http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=16331&subid=2&pubid=7586323
