Δυστυχώς η αλήθεια πονάει. Και πονάει όταν λέγεται από ξένους παρά από τον μπακουλιέρο, τον παγουρένκο, τον ντρέβεν, τον, τον τον...
Η εταιρεία Π.Α.Σ Γιαννινα λειτουργεί σε επίπεδο 5ης εθνικής Γερμανίας. Όλα μα όλα είναι αστεία. Οι άνθρωποι, το μαρκετινγκ, οι εγκαταστάσεις, η επαρχιώτικη νοοτροπία που μας στοιχειώνει, οι βρυκολακαίοι που ακόμα παλεύουν να πάρουν πίσω τα "κεκτημένα". Όλα στη λειτουργία της ομάδας θυμίζουν ομάδα που πέφτει κατηγορία. Όλα πλην της αγωνιστικής μας παρουσίας.
Νομίζω αυτή η αντίφαση και η ασυμμετρία, χτυπάει σε όλους τους άλλους οπαδούς που βλέπουν ή μαθαίνουν τι γίνεται στα Γιάννενα.
Όλα είναι πεθαμένα: Οπαδοί, φιλοδοξίες, στόχοι, όνειρα, άδειες, Ευρώπες. Κανένας δεν πιστεύει ότι ο Χοντρός μπορεί να κάνει ένα Restart όχι στην εταιρεία απλά, αλλά στον Π.Α.Σ..
Καλό θα ήταν να μην ξοδεύετε την ενεργητικότητά σας προσπαθώντας να αποδομήσετε έναν άγνωστο που προσπαθεί να ψελίσει αλήθειες, τουλάχιστον όπως τις βλέπει από τη Θεσσαλονίκη. Τον Μάϊο στη συνέντευξη ήταν 30 άτομα, στο παιχνίδι με Εργοτέλη έβριζαν μόνο 200.
Με τη λάσπη ως το γόνα στο ΠΕΑΚΙ, με 15 παίχτες ρόστερ και σε πλήρη απαξία σε επίπεδο μαρκετινγκ, απλά πας να σωθείς. Ότι πας καλά αγωνιστικά δεν σημαίνει ότι έχεις χτίσει πραγματικές βάσεις για μια μονιμότητα. Σημαίνει ότι κάποιοι μέσα στην ομάδα προσπαθούν πάρα πολύ σκληρά για να είμαστε, παρά τις αντιξοότητες, σε αυτή τη θέση εδώ και μια 5ετία. Σημαίνει ότι το σκάουτινγκ πάει πολύ καλά. Σημαίνει πολλά παρόμοια πράγματα.
Με αυτά όμως κερδίζεις κάποια χρόνια. Φτιάχνεις μια κάποια ιστορία μετά το θρυλικό και συγκλονιστικό ποδοσφαιρικό αφήγημα των Αργεντίνων (πρόδρομο της επιτυχίας της Α.Ε.Λ.), που εξακολουθεί να μας στοιχειώνει όλους.
Δεν γίνεσαι όμως μεγάλη ομάδα, φόβητρο, δεν παράγεις ιστορική υπεραξία.
Για το τελευταίο (μάλλον) απαιτείται ή αλλαγή ιδιοκτησίας ή κανόνι και πάλι από την αρχή ή ξεσηκωμός από τα κάτω!
Τίποτα από τα τρία δεν φαίνεται στον ορίζοντα!
