Υ.Γ.
9 Oχτώβρη σκοτώσαν τον CHE, 9 Οχτώβρη γεννήθηκε ο John Lennon
8 Δεκέμβρη σκότωσαν τον John, 8 Δεκέμβρη γεννήθηκε ο Jim Morisson.
Πολλά θα ήταν διαφορετικά, αν δεν φεύγαν τόσο νωρίς, μπορεί και τίποτε.
Έμειναν αιώνια νέοι και χαμογελαστοί.
Kύριε Δράκο, προσπέρασα το κείμενό σας, όταν το είδα απόρησα ...πως δεν μας γράψατε ό,τι ήταν και ρατσιστής κι αυτό φοριέται.
Σε πρώτη ανάγνωση το κείμενο που παραθέτετε βρίθει λεπτομερειών που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Αντιγράφω από το κείμενο όποια έχουν να κάνουν με ομοφοβισμό.
Ο Φιντέλ συμφωνεί. Λίγους μήνες αργότερα, ανοίγει στην Κούβα το πρώτο “στρατόπεδο αναμόρφωσης”, στη χερσόνησο του GuanahaΥπήρχαν μάρτυρες στη συνομιλία των δύο το λοιπόν και η παραίνεση της δημιουργίας ανήκει στον Τσε!
Το πετάμε κι όποιον πάρει η μπάλα.
Εν τω μεταξύ, ο “Τσε”, έχει ήδη στείλει τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας Ραμίρο Βαλντές να μάθει από τον δήμαρχο της Σανγκάης πώς τα κατάφερε να απαλλάξει την πόλη του από τους ομοφυλόφιλους. “Πολύ εύκολο. Χτυπάτε τους στο κεφάλι και πετάτε τους στο ποτάμι”, απαντά ο Κινέζος. Η λύση θεωρήθηκε λίγο παραπάνω…ριζοσπαστική απ’ όσο θα ’πρεπε (βλέπετε όλα μόλις τότε άρχιζαν, επιπλέον η Κούβα δεν διέθετε ποτάμι…).Αυταπόδεικτο, αφού πήγε ο αρχηγός της μυστικής ...ο Τσε τον έστειλε.
Γαμώ τις μυστικές και τα μυστικά της.
Αφήστε που τελικά δεν ακολουθήθηκε το σχέδιο, άρα είναι ως μη γενόμενον που θα έλεγε και ο ΑΓΣΙ.
“Σας ρωτώ. Μπορεί μια χώρα που έχει θυσιάσει τόσους ήρωες στον μακρύ δρόμο για τη λευτεριά, μια χώρα που για αυτήν έδωσαν τις ζωές τους τόσοι εκλεκτοί νέοι άνδρες και γυναίκες, μπορεί να ανεχθεί τόση ασέβεια; αι μπλα μπλα και μπλα μπλα” -είναι ο Φιντέλ Κάστρο που ρωτά.Τώρα γιατί πετάει ο συγγραφεύς τον Φιντέλ και κατηγορεί τον Τσε, είναι ένα θέμα.
Έτσι ο Ραούλ Κάστρο, αδελφός του Φιντέλ, αναλαμβάνει να ενημερωθεί από τους Βούλγαρους σχετικά με τις μεθόδους που αυτοί εφαρμόζουνΑυτός ο Τσε χίλια ονόματα είχε.
Ο Γκεβάρα υιοθετεί τη “βουλγάρικη λύση”. Συλλαμβάνει και μπλα μπλαΕδώ είναι η μόνη ευθεία αναφορά.
Θα βοηθούσε την πρόοδο της συζήτησης, αν μαθαίναμε πούθε η βεβαιότητα ό,τι ήταν ο Τσε, υπάρχει κάπου καταγραμμένο αυτό;
Δυστυχώς googlάροντας το όνομα του συγγραφέα, το μόνο κείμενό του που βρίσκω, είναι ένα και μοναδικό, τα παρατεθέν.
Να είναι ο επισμηναγός, που μου βγάζει ή απλά πρόκειται για συνωνυμία;
Αν ναι, εκτιμώ, ό,τι εσείς κύριε Δράκο, θα μπορούσατε πιο εύκολα να τον ανακαλύψετε και να τον ρτήσετε να μας λύσει τις απορίες (εκτιμώ ...μπορεί και όχι)
Στις 23/2/1961 ο Γκεβάρα αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού Βιομηχανίας. Ο Φιντέλ συμφωνεί με την πρότασή του για το άνοιγμα τριών ακόμη στρατοπέδωνΟ Φιντέλ τα ανοίγει, αλλά την πρόταση -όπως προφανώς πάλι, κάποιος αυτήκοος μετέφερε- την έκανε ο Τσε.
Πολύ θα βοηθούσε να μας έλεγε τις πηγές του ο συγγραφέας.
Θα είναι ο Γκεβάρα αυτός που θα επεξεργαστεί, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, τον Κανονισμό των Φυλακών και θα καθορίσει επακριβώς τη “λίστα” βασανιστηρίων.Ελάτε, αλήθεια;
Μα τόσο λεπτομερείς λεπτομέρειες των άδυτων της Επανάστασης να γνωρίζει!
“Οι Umap επινοήθηκαν επί τούτου για τους ομοφυλόφιλους”, λέει ο σκηνοθέτης Νέστωρ Άλμεντρος. “Ένας διαρκής ομοφοβικός παροξυσμός κατείχε το καθεστώς!..”Άρα blame it on CHE κι όλα ok. Oooook
Έτσι αυτά τα ολίγα για το ιστορικό κείμενο του (ιστορικού(?)) κ. Βαγγέλη, που δεν έχει γράψει τίποτε άλλο, ή τουλάχιστον εγώ δεν βρήκα τίποτε άλλο.
Το πιο εμπεριστατωμένο κείμενο που βρήκα για το "θέμα" σας κύριε Δράκο είναι το:
Did Che hate gay people?
This is a difficult one. I can't recall if Guevara ever wrote anything specifically on homosexuality, and I'm not aware of him taking any actions to repress or harm gays. However, it is certain that Guevara contributed to the culture of machismo that made the repression of homosexuals possible in Cuba.
Cuban society had been strongly homophobic for so long as there had been public awareness of a homosexual community, and the Revolution, though promising progress in almost every sector of society for almost every repressed group, did nothing to combat discrimination against LGBT Cubans for the first two decades of its rule, and the government under Fidel Castro even worsened things in some regards, by decrying homosexuality as bourgeois and decadent and enforcing new anti-homosexual laws. The prospects of LGBT Cubans were worsened after it was discovered that several groups of gay men had entered the pay of the CIA in counterrevolutionary activities, a crime that was unfortunately generalized to all gay Cubans by many.
The Cuban government required all men to serve a term in the military, but those who would not serve (Jehovah's Witnesses, conscientious objectors) and those who were not allowed to serve (gay men) instead did their terms of service in agricultural camps, as a part of "Military Units to Aid Production" (UMAP). The idea was for non-combatants to still strengthen the revolution, domestically. Things quickly got out of hand and these became downright abusive, a mark of the repression LGBT Cubans faced even after the Revolution. Those serving in these domestic military camps were beaten, worked long hours, and, for all their service, were viewed with the mar of the "decadent". To describe these as "concentration camps" would be going too far, as their primary function was as a replacement for mandatory military service, but they sometimes got dangerously close to that categorization.
Around three years after these camps were established, several concerned guards informed Fidel Castro of the abuses taking place within these camps. Curious, Fidel went under cover as a gay man into one of them at night, and revealed himself as a guard was about to beat him the next morning. Following Castro's visit, and the undercover visits of 100 heterosexual Communist Youth following Fidel's example, the UMAP camps were shut down. However, new camps, under a similar purpose, were established. Though they did not reach the levels of abuse of the UMAP camps, they were often still unequally harsh in treatment compared to what faced those serving in normal positions in the military.
While the idea of the domestic support division of the military wasn't to repress gay men, that was certainly the effect. At the time, Castro said that, while the camps were out of hand, they were better than what gay men would suffer in the military. However, he has since taken personal responsibility for the horrid treatment of LGBT Cubans at the hands of the cult of machismo. The camps are long since gone. In 1979, Cuba's slow march forward in the arena of LGBT rights began. Today, gay Cubans do serve in the military, there are more equal rights, sex change operations are covered by universal medical care, and transgender Cubans have been elected to the government.
This question wasn't about Cuba, it was about Che, but there isn't really much to say about Guevara here. The aforementioned camps didn't open until Che was gone to fight revolutions in the Congo and Bolivia, having stepped down from all government positions. Would he have spoken out against them? Would he have followed Fidel into the camps? Would he have stood by Castro in continuing the repressions? As a historian, I have little grounds to speculate there. Guevara certainly didn't go out of his way to speak in favor of homosexuals and trans people, when he was speaking out in favor of other oppressed groups. So was Che a homophobe? I don't know, but he certainly did contribute to a culture of machismo.reddit.com
We don't know but he certainly contribute to a culture of machismo.
