Κατ' αρχάς να πούμε ότι η νίκη ήταν δίκαιη.
Φέτος έχουμε όλα τα κακά της μοίρας μας...όμως και η τύχη (που άλλες χρονιές πολλοί
την χρησιμοποιούσαν για να μειώσουν την αξία της ομάδας), φέτος μας έχει στερήσει αρκετούς βαθμούς.
Βέβαια αυτό δεν αποτελεί τη δικαιολογία για τα συμπτώματα που βλέπουμε και μας ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.
Για να συνεχίσουν οι ομάδες να βγάζουν υγεία, αγωνιστικότητα, κίνητρο, πάθος,
χρειάζονται μια ανανέωση, ένα ταρακούνημα. Εδώ απ ότι φαίνεται οι παίκτες
αποκτούν σιγά σιγά τα χαρακτηριστικά του προέδρου.
Καλή η συνταγή μας έβγαλε 2-3 χρόνια αλλά έχει ημερομηνία λήξης
Ομάδες με συγκεκριμένη σύνθεση που έχουν επιτυχίες, δεν τις αφήνεις να εκτεθούν και αυτό παθαίνουμε φέτος,
μιας και από αήττητοι που βγήκαμε πέρσι μέσα έξω από το ΠΟΚ ΠΟΘ, φτάσαμε φέτος να μαζεύουμε 5άρες και 3άρες.
Από καλύτερη άμυνα ...χειρότερη, ευτυχώς επιθετικά η παραγωγή δε σταματάει και κάπως έτσι ισορροπούμε
και κρατάμε τα προσχήματα.
Δεν μου άρεσε που φοβηθήκαμε το σούργελο την καλλονή...ματς καρμπόν με τρίπολη προηγείσαι
με δώρο της αντίπαλης άμυνας (Μανιάς) έχεις ευκαιρίες να το κλειδώσεις και στο γυρίζουν με μηδέν τελικές.
Ευτυχώς χθες δεν είχαμε δράματα.
Εκείνος ο μανούσος εριστικός και κελαηδάει πολύ, μεγάλη ασυλία από τα κοράκια έπρεπε να είχε 5 κόκκινες στο πρωτάθλημα.
Ο γλοιώδης μπαργκάν μας έβαλε γκολ καρμπόν με το προ 3ετίας 2-2 στη βέροια... Έλεος τα προσέχουμε αυτά...
Κάποια πράγματα στον ΠΑΣ επαναλαμβάνονται με εκνευριστική ομοιότητα.
13 τελικές ο ΠΑΣ όσες είχαν οι λαθρέμποροι στο μεταξύ τους ματς που προηγήθηκε.
Δεν είμαστε τόσο τραγικοί όσο θέλουμε να πιστεύουμε, όμως το έμπα ψυχή έβγα ψυχή δεν το γλιτώνουμε.