αν ριξει καποιος μια ματια στα προτεινομενα μετρα θα παρατηρησει το εξης:
την ολοενα και μεγαλυτερη βαρυτητα που διδεται στο αστυνομικο εργο, ειτε δημοσιο ειτε ιδωτικο.
η αμμεσοτητα με την οποια προτεινονται οι λυσεις στο προβλημα της βιας αποδεικνυει οτι την ωρα που οι οπαδοι αλληλοσκοτωνοτανε, το κρατος και οι παε προετοιμαζοτανε με σηκωμενα τα μανικια!
μην βιαστειτε να πειτε: "τους κεραταδες, μας την φερανε"! τοσο καιρο με τις συμπεριφορες μας ριξαμε ολοι -αλλοι λιγο, αλλοι πολυ- νερο στο μυλο του ολοκληρωτισμου. δεν ειναι τυχαιο οτι μετα απο τοσα χρονια εχει παγιωθει κοινωνικα η αποψη πως οι οπαδοι ειναι ζωα και πως το ενδεδειγμενο δογμα αντιμετωπισης του αθλητισμου κινειται γυρω απο την περαιτερω εμπορευματοποιηση η οποια ευστοχα κωδικοποιειται στο σημειο Β της νεας φιλοσοφιας:
Β. Την επικέντρωση στην φιλοσοφία του «φίλαθλου-πελάτη», που απαιτεί υψηλό επίπεδο υπηρεσιών, ασφάλεια και άνεση
φιλαθλος πελατης δηλαδη. πελατης στο επικεντρο μιας εμπορευματικης διαδικασιας που για να λειτουργησει απροσκοπτη ως "κοφτηριο" χρηματων οφειλει να διασφαλιστει! με ποιον τροπο αραγε? μα ειναι προφανες καλοι μου φιλοι: δια της αστυνομευσης.
δυστυχως ακομα μια πτυχη της καθημερινοτητας μας παραδιδεται προς ολοκληρωτικη διαχειριση απο την "ταξη και ασφαλεια" στο ονομα των επικερδων επιχειρηματικων κυκλων.
και εμεις δυστυχως ακομα ασχολουμαστε για το ποιος εδειρε ποιον, ποιος ειναι ο λαγος και ποιος ο κυνηγος, ξεχνωντας πως καταπιαμε μονομιας ολο το δολωμα που μας δωσανε οι θηριοδαμαστες μας. κανονικα θα επρεπε να υπαρχει εστω και ενα ελαχιστο αντανακλαστικο που να πει: "μα καλα, εδω καταπατιουνται προσωπικα δεδομενα", ή "εδω εισαγεται το καθεστως της εξαιρεσης για αδικηματα που αφορουν στον αθλητισμο, πραγμα που σημαινει αναστολη του συνταγματος με χωρο-χρονικα κριτηρια", ή "μα καλα ειναι δυνατον να επικαλουνται την μπαλα για να εισαγουν πιλοτικα την καταργηση της ειδικης μεταχειρισης των ανηλικων, μειωνοντας στα 16 απο τα 18 τα ετη επιεικειας?" ή "ειναι συνατον οι κατακτησεις της γαλλικης επαναστασης για ισονομια, να μπαινουν στο κρεββατι του προκρουστη και ν αμην μιλαει κανεις?". αλλα εμας μας αφορανε τα πεσιματα, τα ψειρισματα, τα παρανομα στοιχηματα, τα ψευτονταηλικια. γενικα μας ενδιαφερει οτιδηποτε διασπαει την ενοτητα μεταξυ της κοινοτητας των οπαδων. δεν μας ενδιαφερει τιποτα που θα μπορουσε να την ανοικοδομησει...
εγω παντως λεω οτι δεν ειναι αργα για να δρασουμε.
πρεπει ομως πριν τη δραση να κατακτηθει κατι πολυ σημαντικο:
η συνειδησηη συνειδηση του τι ειμαστε, του τι επιδιωκουμε, του τι ρολο μας επιφυλασουν και του τι παιχνιδια παιζονται στην πλατη μας.
η συνειδηση