Από ανάρτηση φίλου στο Facebook....Έχουμε την… Καπνικαρέα, ρε!
Το Βυζάντιο (Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία- εξ ου και Ρωμιοί) δεν ήταν ποτέ ελληνικό. Η καθιέρωση της ελληνικής ως επίσημης γλώσσας από τον 8ο αιώνα, δεν το κατέστησε περισσότερο ελληνικό απ’ όσο… Αγγλικές είναι οι ΗΠΑ.
Κατ’ επέκταση και η αγιά-Σοφιά δεν ήταν ποτέ ελληνική. Δεν την είχαμε ποτέ και δεν την χάσαμε. Χτίστηκε και λειτούργησε ως χριστιανική εκκλησία γενικώς, αλλά όχι ορθόδοξη. Το σχίσμα επήλθε 400 χρόνια μετά την ανέγερσή της. Δεν είχε καθιερωθεί ακόμη ούτε η εσαεί παρθενία της Μαρίας
Ούτε ο Ιουστινιανός – Σλάβος στην καταγωγή ήταν ορθόδοξος. Απλώς δεν είχε τον… θεό του. Μισούσε και κυνήγησε αγρίως οτιδήποτε αφορούσε τον ελληνικό πολιτισμό. Έκλεισε την Ακαδημία του Πλάτωνα. Θέσπισε τον αιματοβαμμένο Ιουστινιάνειο Κώδικα (Codex Iustinianus στην επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας).
Όπως κι αν λέγεται (Θεός ή Αλλάχ) πρόκειται για τον ίδιο σχιζοφρενή, μνησίκακο, μοχθηρό, σκοταδιστικό, δολοφονικό θεό του ύστερου δουλοκτητισμού, στον οποίο, ακόμη και σήμερα, γονατίζουμε σαν σκυλιά, έρπουμε εξευτελιστικά ή χτυπάμε το κεφάλι μας σε τοίχο. Εβραίοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τους κλαυθμούς κι ας ευχηθούμε να… γενικεύσει η Εκκλησία τη θέση της για την αγιά-Σοφιά και να ζητήσει να γίνουν όλες οι εκκλησίες μουσεία.
Προς παρηγοριά μας και μέχρι συναγωγές, εκκλησίες και τεμένη να γίνουν μουσεία, που σημαίνει πως δεν θα υπάρχει και η εκμεταλλευτική κοινωνία να θρέφει θεούς, έχουμε την… Καπνικαρέα. Έξοχο δείγμα του ανυπόστατου μυθεύματος «ελληνοχριστιανικός πολιτισμός». Χτισμένη στα ερείπια του ναού της Δήμητρας και με τα υλικά του (σύμβολο της πραγματικής σχέσης ελληνικού πολιτισμού – κάθε πολιτισμού και χριστιανισμού), στέκει καταμεσής της Ερμού.
Καθισμένοι σε κάποιο από τα πέριξ καφέ, μπορούμε να αναλογιστούμε με την ησυχία μας τι κόστισαν στην ανθρωπότητα οι μονοθεϊσμοί και το εκμεταλλευτικό σύστημα που τους γέννησε και τους συντηρεί.
