Δύο πράγματα δεν θα μάθουμε ποτέ: γιατί θεωρούμε τους Ρώσους φίλους μας και τον Πούτιν ανίκητο.
Ως προς το πρώτο, απάντηση μπορεί να δώσει η μεταφυσική αντίληψη πως τα κράτη στην πραγματικότητα υποκινούν τη δράση τους σύμφωνα με την θρησκεία, την φιλικότητα, την γειτονία και όχι με τα συμφέροντα και τις δεσμεύσεις τους. Όταν κάτι τέτοιο υποστηρίζουν οι Έλληνες που λίγα χρόνια πριν συμμετείχαν μέσω της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στους βομβαρδισμούς της ομόδοξης, φίλης και γειτόνισας Σερβίας μέχρι και ο Παίσιος σηκώνει τα χέρια ψηλά και μουντζώνει τα πρόβατα.
Ως προς το δεύτερο, ο Πούτιν έχει εμφανιστεί ως μύθος στην ελληνική πολιτική σκηνή και όχι μόνο, ίσως γιατί παράγουμε περισσότερες εκπομπές συνομωσίας από όσες μπορούμε να καταναλώσουμε. Άπειρες τηλεώρες Λιακόπουλου, αμέτρητα πρωτοσέλιδα Ελέυθερης Ώρας και λίγες –πλην όμως καλοκολλημένες- αφίσες της ΟΑΚΚΕ, τελικά αρκούν για να βαφτίσουμε ανίκητο ηγέτη έναν Πρόεδρο μιας πάλαι ποτέ υπερδύναμης, που του πουλάει τρέλα η Μέρκελ και η ΕΕ, βάζοντάς του εμπάργκο, μη αφήνοντάς τον να φτιάξει τον αγωγό που ονειρεύεται, στήνοντάς του πότε Ουκρανίες, πότε Τουρκίες.
Τραβάμε κολλήματα ως λαός. Καταπίνουμε αμάσητα τους αστικούς μύθους. Πιστεύουμε ότι ο Μεϊμαράκης, ως ο Πούτιν της ΝΔ, θα ξεπάστρεφε κάθε εσωκομματικό αντίπαλο και καταλήγει να μην μπορεί να κάνει block έναν Τζιτζικώστα και έναν Άδωνι. Πιστεύουμε ακόμα –ναι υπάρχουν και είναι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους της ΟΑΚΚΕ- ότι ο Τσίπρας είναι ο Αριστερός ηγέτης που θα μας σώσει και πως αυτά που ψηφίζει δεν τα εννοεί το παιδί. Πιστεύουμε στον μύθο του Κωστάκη του Καραμανλή, που ελέγχει τόσο πολύ τα νήματα στη ΝΔ που την άφησε πρώτα στα χέρια του Σαμαρά και έπειτα στο κενό. Πιστεύουμε πως το ευρωπαϊκό κεκτημένο (sic), αυτό ντε που θα περιθάλψει τους πρόσφυγες σε πνεύμα αλληλλεγγύης, μας κάνει καλό και μας προστατεύει γενικά. Εδώ πιστεύουμε πως ο λαός θα ξεσηκωθεί και δεν θα προλαβαίνουμε να μετράμε ελικόπτερα στον αττικό ουρανό.
Έτσι και τώρα, ενώ βαδίζουμε ολοταχώς σε δύσκολες στιγμές, πιστεύουμε πως αν επιλέξουμε τη σωστή άκρη της ιμπεριαλιστικής σκακιέρας θα έχουμε κάνει καλά, ξεχνώντας πως στο σκάκι, όπως και στην πραγματική ζωή, τα πιόνια πεθαίνουν για να προστατεύουν τον βασιλιά. Αυτοί οι αστικοί μύθοι κρύβουν καλά τα αμύθητα αστικά κέρδη…
http://atexnos.gr/%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD-%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%8A%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%BC%CF%8D/?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork
