4 αφιερωματα απο το Cult24.gr
δεν θυμαμαι να ειχαμε ανεβασει κανενα μεμονωμενο
τα μαζευω εδω και περιμενουμε το επομενο
Δεν είναι αφιέρωμα. Ένα ταπεινό άρθρο ίσως είναι ως αυτό που μπορεί να περιγραφτεί καλύτερα, ένας μικρός φόρος τιμής στα ελληνικά γήπεδα. Είναι κάποιες φωτογραφίες που όταν τις βλέπουμε, λέξεις σαν «cult», «προχειροδουλειά», «κακοκατασκευή» αλλά και «ευρηματικότητα» έρχονται στο μυαλό.
Σίγουρα έχουμε ξεχάσει κραυγαλαίες περιπτώσεις.
Θα προτιμήσουμε να ασχοληθούμε με γήπεδα που παίζεται ή τουλάχιστον κάποτε παίζονταν σε αυτά επαγγελματικό (ναι, επαγγελματικό) ποδόσφαιρο, γιατί αν είναι να συμπεριλάβουμε φωτογραφίες σαν αυτή (ο ορισμός του θανατηφόρου κόρνερ)
ή αυτή (που δέιχνουν μια σχετικά άσχημη κατάσταση των αγωνιστικών χώρων) δεν θα τελειώναμε ποτέ.
Για την ιστορία, το γήπεδο πάνω είναι σε αγώνα του Άρη στο γήπεδο Σουφλίου, όπου το μάτι πέφτει πρώτα στην πινακίδα με το τυχερό παιχνίδι του ΟΠΑΠ, ενώ είμαστε βέβαιοι ότι τα αυτοκίνητα λειτουργούν σαν νυχτερινοί προβολείς όταν χρειαστεί.
Αρχικά λοιπόν, στο πρώτο μέρος - απόπειρα να εξυμνήσουμε τα Ελληνικά γήπεδα μας ενδιαφέρουν φωτογραφίες σαν τις παρακάτω, όπου μερικά αντικείμενα εντός γηπέδου δεν εξυπηρετούν απολύτως κανένα σκοπό. Παρ’όλα αυτά έμειναν στην ιστορία και σίγουρα κανείς δεν θα ήθελε να τα αλλάξει αν πήγαινε πίσω από την αρχή.
Πιο κλασικό παράδειγμα από την παλιά κολώνα της Τούμπας δεν υπάρχει.
Για να δεις το τετ-α-τετ έπρεπε να σηκωθείς από την θέση σου. Και εννοείται ήταν ξεκάρφωτη, δεν εξυπηρετούσε κανένα σκοπό. Παρείσακτη σαν όγδοος νάνος που λέει και ο Αρκάς. Όπως και να χει, αυτό το αντικείμενο έχει μια (cult) θέση στην ιστορία των ελληνικών γηπέδων.
Παρόμοια κατάσταση υπήρχε και για 1-2 χρόνια στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, στο θρυλικό «Νίκος Γκούμας» , ώσπου τα δημοσιογραφικά θεωρία τουλάχιστον μεταφέρθηκαν από την άλλη πλευρά.
Ακόμη, στο κέντρο του παλαιού «Γεώργιος Καραϊσκάκης», το αδιευκρίνιστο κοντάρι στο κέντρο του γηπέδου.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το δέντρο στο γήπεδο της Βέροιας.
Το «Ελ Πάσο» («Δημοτικό Στάδιο Γρηγόριος Λαμπράκης») της Καλλιθέας. Χτισμένο το 1970 κάτω από τον Λόφο της Σικελίας όπου παλιά υπήρχαν λατομεία, η εξέδρα των θεατών κοιτάει τα βράχια. Η εικόνα αυτή θύμιζε γουέστερν και έτσι από την θρυλική ταινία του Sergio Leone «Μονομαχία στο Ελ Πάσο») το γήπεδο πήρε την ονομασία του.
Άλλα παραδείγματα είναι το γήπεδο του Βύρωνα με τα νταμάρια – βράχους, χτισμένο στους πρόποδες του Υμηττού. Γι αυτό τον λόγο το γήπεδο είναι γνωστό και ως «νταμάρια».
Φυσικά και δεν ξεχνάμε ότι στην άλλη μεριά του λόφου δεσπόζει το γήπεδο της Καισαριανής «Μιχάλης Κρητικόπουλος».
Μια τελευταία περίπτωση είναι το στάδιο στην Φυλή, στις ανεμοδαρμένες πλαγιές της Πάρνηθας.
στην Φυλή παρά τα εμπόδια, βλέπεις Θρασύβουλος - Ολυμπιακός (2009).
Αυτά γίνονταν και πριν 40 χρόνια βέβαια...Στο 1975, στο γήπεδο της Σητείας, η ομάδα της Ιεράπετρας.
Φυσικά και έχουμε (μίνι) ευρηματικότητα και σε industrial περιβάλλον.
Γνωστή πλέον η ταράτσα πίσω από την Θύρα 7 της Τούμπας, επιτρέπει στους οπαδούς να βλέπουν κανονικά το ματς. Θα νόμιζε κανείς ότι οι οπαδοί κάθονται πάνω στον πίνακα αλλά είναι απλά στην σχεδόν ισουψή πολυκατοικία στην οδό της Μικράς Ασίας.
Φυσικά το φαινόμενο δεν συναντάται μόνο στην συμπρωτεύουσα.
Τα χαμηλά διαζώματα της Λεωφόρου επιτρέπουν μάζωξη στις ταράτσες και να περνάει το μήνυμα.
Παρόμοια σκηνικά σε Νεάπολη...
Λάρισα...
Ακόμη καλύτερα σκηνικά σε πολυκατοικίες που χτίζονται...Βλέποντας Ατρόμητος - Παναθηναϊκός.
ια τον Ατρόμητο άλλοι θα έφταναν ακόμη πιο ψηλά, ακόμη και να πιούνε τον καφέ τους.
Κάπου αλλού όμως υπάρχουν βελτιώσεις...
Όπως στην Δράμα: η πρώτη φωτογραφία είναι 33 χρόνια πριν, σε αγώνα Δράμας και Ολυμπιακού. Η δεύτερη του σήμερα.
Πάμε στο «Γεντί Κουλέ», το γήπεδο του ΟΦΗ. Ανέκαθεν τα χαρτάκια στις εστίες δυσκόλευαν το έργο του ματιού του τηλεθεατή να δει που είναι η μπάλα.
Αδυναμία στο γήπεδο Καλαμαριάς, όπου η μπογιά λογικά ήταν έρμαιο κάποιου που είτε είχε κατεβάσει 2-3 τσιπουράκια πριν την δουλειά είτε αγαπάει πολύ την αφηρημένη τέχνη.
Αγαπήσαμε και αυτή την φωτογραφία, όχι ότι φταίει το γήπεδο, αλλά έδωσε πάλι αφορμή για γκρίνιες και γραφικότητες. Στους Ζωσιμάδες, ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ - Παναθηναϊκός και ο διαιτητής διακόπτει τον αγώνα για ευνόητους λόγους.
Λειτουργούμε ελεύθερα, οπότε αλλάζουμε και κατηγορίες ελεύθερα. Κατούρημα στο ερασιτεχνικό Χαλκιδικής...
Ομπρέλα στην Κύμη, σε μια θρυλική φωτογραφία του 1981, στο τοπικό ντέρμπι Κύμη - Ταμυναϊκός.
Πθενά δεν θα παένς μονάχς!
Νιώθουμε την ανάγκη να παραθέσουμε φωτογραφία με την εκκλησία στο γήπεδο του Πανθρακικού σε υπερβολικά κοντινή απόσταση...
Μιας και πιάσαμε τα της θρησκείας ας συνεχίσουμε με αυτά για λίγο. Δόξα Γερακαρού - Νέστορ Όσσας με τον προπονητή των φιλοξενουμένων να είναι και πάτερ.
Γιατί απλά έχουμε την πιο χριστιανική αλλαγή στην ιστορία του ποδοσφαίρου και αυτό μας κάνει να νιώθουμε υπέροχα.
