Η χρονιά εξελίσσεται πολύ άσχημα για την ομάδα μας, με το λιγότερο κακό τίμημα(προς το παρόν).
Δηλαδή να οδεύουμε για μονιμοποίηση στη 14η θέση που σε γλιτώνει από τον υποβιβασμό,
αλλά έχοντας υποστεί ατιμωτικές ήττες από το ΠΟΚ (και όχι μόνο)
και το χειρότερο? χωρίς ενεργοποίηση του περίφημου πλάνου περί ανάδειξης παικτών για του χρόνου.
Ο αστερίας για μένα αποτελεί μια συστημική ομάδα που έμεινε στις συνειδήσεις των ποδοσφαιρόφιλων
ως αδικημένη, λόγω του πέναλτι στον τελικό κυπέλλου με το γαύρο.
Με άλλα λόγια το μεγάλο κακό που τους έτυχε, τους πρόσφερε παράπλευρα οφέλη,
διαγράφοντας από τη συλλογική μνήμη τις υπόγειες βοήθειες και το unfair play στο οποίο διαχρονικά επιδίδεται.
Φυσικά όποιος έχει το χρήμα τα έχει όλα, οπότε καταρρέει οποιαδήποτε επιχειρηματολογία εναντίον τους.
Η απάντηση γνωστή αυτοί έχουν οργάνωση, κάνουν επενδύσεις, έχουν καλό ρόστερ με καλούς αργεντινούς κλπ κλπ.
Θύμα τους έχει πέσει και ο ΠΑΣ όχι λίγες φορές, αλλά και τις φορές που είχαμε τη δυνατότητα να τους κερδίσουμε πετάξαμε την ευκαιρία στα σκουπίδια από λάθη και ανικανότητα.
Με άλλα λόγια κάτι μας χρωστάει ο θεός απέναντι τους.
Με έκπληξη διαβάζω ότι άλλος ένας αντίπαλος του ΠΑΣ συσπειρώνεται, συμμαζώνεται, συμφιλιώνεται κλπ
Η λογική είναι λογική και υπαγορεύει ένα χαλαρό άσσο, αλλά όπως συνέβη και στο ματς με την άλλη συμμορία του άλλου αστερία υπήρξε ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ.
