Αύριο, κύριοι, επιστρέφουμε.
Αύριο πηγαίνουμε στην Ξάνθη για να πράξουμε τα, για τον κόσμο του ΠΑΣ, αυτονόητα.
Πάμε μια εκδρομή, πολύ κοντινή και βολική για τα μέτρα μας, όπως θα έπρεπε να είναι κάθε εκδρομή, κάθε δεύτερη εβδομάδα, όπου παίζει ο ΑΓΙΑΞ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ.
Πάμε για μας, για να ανταμώσουμε, για να θυμηθούν οι παλιοί και για να μάθουν οι νέοι πως είναι το ΚΑΝΟΝΙΚΟ.
Αύριο ταξιδεύουμε για την τιμή και την περηφάνια μας, για τη φανέλα μας, για όσους είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά και (σκάνε που) δεν μπορούν να είναι μαζί μας, για όσους έχουν φύγει από κοντά μας.
Δεν ταξιδεύουμε για το ματς. Κινάμε για την πρωινή μπουγάτσα απ' το σελεκτ, για τις σιούτες στο δρόμο και για την ώρα από τη στιγμή που θα μπούμε στο γήπεδο μέχρι να αρχίσει ο αγωνας.
Αύριο εμείς παίζουμε,εμείς σκοράρουμε, εμείς πανηγυρίζουμε.
Πηγαίνουμε γιατί είμαστε αιώνια υποχρεωμένοι απέναντι σ αυτή την ομάδα που μας έχει χαρίσει απλόχερα χαρές, στιγμές, συγκινήσεις, φίλους, αδερφια και (κυρίως) δάκρυα.
Αύριο πάμε σε γιορτή και οφείλουμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, να επιστρέψουμε σα να γυρίζουμε από γιορτή.
Είναι χρυσή ευκαιρία για τους παίκτες,τους προπονητές και κυρίως τη διοίκηση της ΠΑΕ να δει πως είναι το κανονικό και να προσπαθήσει να σταθεί, από 'δω και πέρα, στο ύψος των περιστάσεων.
Είναι ευκαιρία για εμάς να σταθούμε επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων μιας σταθερά ιδιαίτερα ανταγωνιστικής ομάδας (για τα δεδομένα της κατηγορίας), στο αγωνιστικό τμήμα, που γνώρισε(άδικα εν προκειμένω) απαξίωση από τον κόσμο.
Να έχουμε μια όμορφη, γεμάτη, ασφαλή και συγκλονιστική Κυριακή!
