Αποστολέας Θέμα: Τα σταφύλια της οργής (1940)  (Αναγνώστηκε 1559 φορές)

Αποσυνδεδεμένος RASTA

  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 3.384
    • Προφίλ
Τα σταφύλια της οργής (1940)
« στις: Τρι 03 Μάι 2016 17:20 »
Bruce Springsteen & Tom Morello - The Ghost of Tom Joad (Greek subs)

Ο Bruce Springsteen και ο Tom Morello (κιθαρίστας των Rage Against the Machine) ερμηνεύουν το "Φάντασμα του Tom Joad" που έγραψε ο πρώτος (1995), με αναφορές στο μυθιστόρημα του John Steinbeck "Τα Σταφύλια της Οργής" (1939) και την ομώνυμη ταινία του John Ford (1940)


Τα σταφύλια της οργής


Τα «Σταφύλια της οργής», το αδιαμφισβήτητο αριστούργημα του Τζον Στάινμπεκ, είναι η ιστορία των ταπεινών και καταφρονεμένων της Αμερικής στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, αμέσως μετά το μεγάλο κραχ του 1929.

Με τις σοδειές τους κατεστραμμένες από παρατεταμένη ξηρασία και από θυελλώδεις ανέμους που κουβαλούσαν πυκνά σύννεφα από χώμα, ξεριζωμένοι από τα χωράφια τους λόγω της εισβολής των νέων καλλιεργητικών μεθόδων, χιλιάδες εξαθλιωμένοι αγρότες του αμερικανικού Νότου εγκαταλείπουν τις εστίες τους κατευθυνόμενοι προς τη Γη της Επαγγελίας, την Καλιφόρνια.

Με τα λιγοστά υπάρχοντά τους φορτωμένα σε σαραβαλιασμένα φορτηγάκια ζουν ένα ταξίδι ολωσδιόλου εφιαλτικό ελπίζοντας να βρουν δουλειά και ψωμί. Τις τύχες μιας από αυτές τις οικογένειες παρακολουθεί το βραβευμένο με πούλιτζερ μυθιστόρημα του Στάινμπεκ (1939) και η πιστή κινηματογραφική του μεταφορά ένα χρόνο μετά.

Για να αποδώσει όσο μπορούσε πιο ρεαλιστικά την εξιστόρησή του, ο συγγραφέας έζησε για ένα διάστημα ανάμεσα στους εσωτερικούς μετανάστες, οι οποίοι, φθάνοντας στον προορισμό τους, δεν άργησαν να αντιληφθούν ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως είχαν ελπίσει: τους περίμεναν η καχυποψία, η εχθρότητα, η αναδουλειά, η πείνα και η ανάλγητη συμπεριφορά των εργοδοτών και των εκπροσώπων του κράτους.

Το βιβλίο του Στάινμπεκ συζητήθηκε όσο κανένα άλλο στην εποχή του, με την ίδια ζέση επαινέθηκε και κατηγορήθηκε («ένα μάτσο ψέματα», «κομμουνιστική προπαγάνδα», κ.α.). Χαρακτηριστικά, εξαιτίας του γεγονότος ότι οι τράπεζες θεωρούσαν το μυθιστόρημα επικίνδυνα ανατρεπτικό, η εταιρία παραγωγής 20th Century Fox γύρισε την ταινία με τον παραπλανητικό τίτλο «Λεωφόρος 66», το όνομα της κεντρικής λεωφόρου στις ΗΠΑ που οδηγεί στην Καλιφόρνια. Παρά τις πιέσεις, το βιβλίο διαβάστηκε ευρύτατα και εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα κλασικά αριστουργήματα της αμερικανικής αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

    Δεν έχουμε τη δική μας ψυχή. Έχουμε ένα μέρος από μια μεγάλη ψυχή. Μια μεγάλη ψυχή που ανήκει σε όλους...

    Θα βρίσκομαι παντού μέσα στο σκοτάδι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου δίνουν μάχη για να φάνε οι πεινασμένοι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου ο μπάτσος δέρνει τον ανήμπορο. Θα βρίσκομαι εκεί όπου οι άνθρωποι φωνάζουν επειδή είναι έξαλλοι και δεν αντέχουν άλλο.

    Αλλά θα βρίσκομαι και εκεί όπου τα παιδιά γελούν επειδή πεινούν μα ξέρουν ότι το δείπνο τα περιμένει. Και θα βρίσκομαι εκεί όταν οι άνθρωποι θα τρώνε τους δικούς τους καρπούς και θα ζουν στα σπίτια που οι ίδιοι έφτιαξαν.

    Θα βρίσκομαι εκεί...

Ο Χένρι Φόντα ήταν αυτός θα κατέγραφε στο πάνθεον της 7ης τέχνης τις παραπάνω φράσεις, υποδυόμενος τον κεντρικό ήρωα, Τομ Τζόουντ, στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος. Ανάμεσα σε εξαιρετικές ερμηνείες αυτές που ξεχωριζουν ειναι του Χένρι Φόντα και της μητερας του στο φιλμ την οποία υποδύεται έξοχα η Τζέιν Ντάργουελ, κερδιζοντας ετσι και το όσκαρ.

Ο δημιουργικός εγκέφαλος της ταινίας, ωστόσο, ήταν ο σκηνοθέτης Τζoν Φορντ, ο οποίος κέρδισε το όσκαρ σκηνοθεσίας μετατρέποντας, με τη συνδρομή του οπερατέρ Γκρεγκ Τόλαντ, σε αξέχαστες εικόνες τις σελίδες του Στάινμπεκ.

Η σκηνοθετική ευφυΐα του ήταν η τολμηρή και άκρως αντιεμπορική ατμόσφαιρα της ταινίας μέσα από κάδρα της αμερικανικής φύσης στην απόλυτη μαυρίλα της: έρημες πεδιάδες, συννεφιασμένος ουρανός, λασπωμένοι δρόμοι. Μια προσέγγισή που διατήρησε στον υπέρτατο βαθμό το προνόμιο της εντιμότητας στην απεικόνιση των πραγματικών συνθηκών.

Τα «Σταφύλια της οργής» εξακολουθούν, ακόμη και σήμερα, να εντάσσονται σε πολλές λίστες των δέκα καλύτερων ταινιών στην ιστορία του αμερικανικού κινηματογράφου.

Σκηνοθεσία: John Ford
Παραγωγή: Darryl F. Zanuck, Nunnally Johnson
Σενάριο: Nunnally Johnson, βασισμένο στο μυθιστόρημα The Grapes of Wrath του John Steinbeck
Παίζουν: Henry Fonda, Jane Darwell, John Carradine, Shirley Mills, John Qualen, Eddie Quillan
Μουσική: Alfred Newman
Οπερατέρ: Gregg Toland
Μοντάζ: Robert L. Simpson
" Ανυποχώρητος: σημαίνει να είναι το κεφάλι σου μέσα στο στόμα του λύκου κι εσύ να του λες άντε γαμήσου... "

Fidel Castro

Αποσυνδεδεμένος ΛΟΚΟ

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 3.846
    • Προφίλ
    • Γιαννενάρα
Απ: Τα σταφύλια της οργής (1940)
« Απάντηση #1 στις: Τρι 03 Μάι 2016 23:09 »
Bruce Springsteen & Tom Morello - The Ghost of Tom Joad (Greek subs)

Ο Bruce Springsteen και ο Tom Morello (κιθαρίστας των Rage Against the Machine) ερμηνεύουν το "Φάντασμα του Tom Joad" που έγραψε ο πρώτος (1995), με αναφορές στο μυθιστόρημα του John Steinbeck "Τα Σταφύλια της Οργής" (1939) και την ομώνυμη ταινία του John Ford (1940)


[...]


Ο οποίος μια και τόφερε η κουβέντα, Μπρους, ακύρωσε συναυλία του πρόσφατα, γιατί:

Κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά από μια ροκ συναυλία και αυτός ο αγώνας ενάντια στην προκατάληψη και στη μισαλλοδοξία – που συμβαίνει αυτή τη στιγμή που γράφω- είναι ένας από αυτά.

alfavita.gr

Παράθεση
O Bruce Springsteen ακύρωσε τη συναυλία του στη Β. Καρολίνα λόγω του ρατσιστικού και ομοφοβικού νόμου
Σάββατο, 9 Απρίλιος, 2016
 
«Κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά από μια ροκ συναυλία»

Mε αυτό το σημείωμα ο σπουδαίος και βαθιά πολιτικοποιημένος μουσικός, Bruce Springteen, δηλώνει πως ακυρώνεται η συναυλία του στο Γκρηνσμπορο που ήταν προγραμματισμένη για αύριο

Ο πασίγνωστος καλλιτέχνης πήρε θέση η ενάντια στον ρατσιστικό και ομοφοβικό νόμο της Β. Καρολίνας.

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
 
«Όπως ξέρετε οι φαν μου, την Κυριακή είναι προγραμματισμένο να παίξω στο Greensboro στη Β. Καρολίνα. Όπως επίσης ξέρουμε, η Β. Καρολίνα έχει περάσει το νόμο HB2,που τα ΜΜΕ τον ονομάζουν «ο νόμος της τουαλέτας», ενώ επίσημα ονομάζεται η «πράξη για την ασφάλεια και την ιδιωτικότητα των δημόσιων υπηρεσιών» όπου καθορίζει σε ποιο μπάνιο θα μπορούν να πηγαίνουν οι τρανς. Επίσης, εξίσου σημαντικό είναι ότι ο νόμος επιτίθεται στα δικαιώματα των ΛΟΑΤ πολιτών να κάνουν μηνύσεις όταν τα δικαιώματά τους παραβιάζονται στο περιβάλλον εργασίας τους. Καμία άλλη κοινωνική ομάδα Β. Καρολινέζων δεν αντιμετωπιζει τέτοιο βάρος. Στο μυαλό μου, είναι μια προσπάθεια ανθρώπων που δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την πρόοδο που έκανε η χώρα μας στο να αναγνωρίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των κατοίκων, να σαμποτάρουν αυτή την πρόοδο.
 
Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν πολλές ομάδες, επιχειρήσεις, και άτομα στη Β. Καρολίνα που αγωνίζονται για να ανατρέψουν και να αντισταθούν σε αυτές τις δυσάρεστες εξελίξεις.
Παίρνοντας όλα αυτά υπ όψιν, νοιώθω ότι είναι μια στιγμή για μένα και τη μπάντα να δείξουμε αλληλεγγύη στους μαχητές για την ελευθερία. Έτσι, ως αποτέλεσμα, και με ειλικρινή συγνώμη στους πιστούς μας φίλους στο Γκρηνσμπορό, ακυρώσαμε τη συναυλία της Κυριακής 10 Απριλίου.
 
Κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά από μια ροκ συναυλία και αυτός ο αγώνας ενάντια στην προκατάληψη και στη μισαλλοδοξία – που συμβαίνει αυτή τη στιγμή που γράφω- είναι ένας από αυτά. Είναι το πιο δυνατό μέσο που έχω για να σηκώσω τη φωνή μου ενάντια σε αυτούς

Αποσυνδεδεμένος ΛΑΜΙΑ FANS

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 21.914
  • ΠΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΛΑΜΙΑ!
    • Προφίλ
Απ: Τα σταφύλια της οργής (1940)
« Απάντηση #2 στις: Τρι 05 Ιούλ 2016 15:31 »
Και "Ο δρόμος με τις φάμπρικες" 'είναι ένα ακόμη εξαιρετικό έργο του Τζον Σταϊνμπεκ.
ΚΕΡΚΙΔΑ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΟ ΛΑΜΟΓΙΑ!!!

Αποσυνδεδεμένος ΛΑΜΙΑ FANS

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • Μηνύματα: 21.914
  • ΠΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΛΑΜΙΑ!
    • Προφίλ
Απ: Τα σταφύλια της οργής (1940)
« Απάντηση #3 στις: Πεμ 19 Ιούλ 2018 11:13 »
Παράθεση
Διαβα.Ζουμε | "Τα Σταφύλια της Οργής", του Τζον Στάινμπεκ

Το βιβλίο που απογείωσε τον Αμερικανό συγγραφέα θα σε ταυτίσει με το "σήμερα" όσο δεν φαντάζεσαι.

Ντίνος Ρητινιώτης

Δεν γνώριζα τίποτα για το περιεχόμενο του συγκεκριμένου βιβλίου όταν το πρωτοέπιασα στα χέρια μου. Έτυχε να το πάρει η μπάλα του ενθουσιασμού, καθώς τα προηγούμενα διαβάσματα από τον μεγάλο αμερικανό πεζογράφο, το "Άνθρωποι και Ποντίκια" και "Ο Δρόμος με τις Φάμπρικες", με ενθουσίασαν τόσο που τα "Σταφύλια της Οργής", για το οποίο οι κριτικές ανέφεραν πως είναι το πιο δυνατό χαρτί του Στάινμπεκ, θα ήταν παράλογο να μείνουν στην απ' έξω. Όταν το τελείωσα, σκέφτηκα ότι μόλις είχα ολοκληρώσει το κατάλληλο βιβλίο, την κατάλληλη εποχή.
 

"Τα Σταφύλια της Οργής" (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ, σε μετάφραση Κοσμά Πολίτη), γράφτηκαν το 1939 και ένα χρόνο αργότερα φόρτωσαν στην πλάτη του συγγραφεά το βραβείο Πούλιτζερ.

Πραγματεύονται την ιστορία των ογκοδέστατων κυμάτων εσωτερικής μετανάστευσης που γνώρισαν οι ΗΠΑ τη δεκαετία του '30. Τότε, δηλαδή, που το φευγιό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από τα νοτιοανατολικά της χώρας προς τον παράδεισο της Καλιφόρνια, είχε δύο βασικούς υπαίτιους λόγους: τις εκτεταμένες θύελλες σκόνης (dust bowl) που "κατάπιαν" σοδειές σε μεγάλες αγροτικές εκτάσεις και την βίαιη μηχανοποίηση της παραγωγής. Οι κόκκοι της άμμου και οι σιδερόφρακτες στρατιές από τρακτέρ, λοιπόν, ήταν αυτά που ανάγκασαν τον αγροτόκοσμο να εγκαταλείψει εστίες και χωράφια, προκειμένου να αναζητήσει την αμερικανική γη της Επαγγελίας προς τα εκεί που ανατέλλει ο ήλιος.


Καραβάνια από δαύτους, φορτώνουν όλα τους τα υπάρχοντα μέσα σε ξεχαρβαλωμένα φορτηγά και ξεχύνονται στις δημοσιές για να διανύσουν χιλιάδες μίλια, έχοντας στο μυαλό τους πως οι προκηρύξεις που τους μοίρασαν έλεγαν την αλήθεια: "Αναζητούνται εργάτες. Μισθός και καλύτερη ζωή εξασφαλισμένα.".

Ανάμεσα τους και η οικογένεια Τζόουντ από την Οκλαχόμα. Μια πατριαρχική(;) οικογένεια, αντίστοιχη του κλασικού επαρχιακού προτύπου. Οι γονείς, τα έξι τους παιδιά με κεντρική φιγούρα τον Τομ, ο παππούς, η γιαγιά, ο θείος, ο αρραβωνιαστικός της μεγάλης κόρης και ο Κέιζι πάστορας. Ένας πρώην πάστορας. Άπαντες ξεκινούν -παρά τη θέλησή τους αλλά με όνειρα- για το μεγάλο ταξίδι προς τον τόπο που θα τους προσφέρει όλα όσα τους στέρησε ο πατρογονικός τους.

Οι κακοτοπιές, τα απρόοπτα και οι συνθήκες εξαθλίωσης του ταξιδιού. Η υποδοχή που βρήκαν στα πέρα μέρη, ο αγώνας τους για μια ομαλή μετάβαση στη νέα εποχή και ο διαρκής τους πόθος για επιβίωση, στηρίζονται σε ένα βασικό μοτίβο: όσο η οικογένεια παραμένει ενωμένη, δεν έχει τίποτα να φοβάται.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΜΑΣ ΣΤΟ ΦΟΥ.ΜΠΟΥ 


Μέσα από το παράδειγμα των Τζόουντ, ο Στάινμπεκ μας σιγοψιθυρίζει πως όταν και ο λαός ολόκληρος παραμένει ενωμένος, μία μονάχα επιλογή του μένει: να τραβήξει μπροστά. Ενάντια στη βιαιότητα των πολισμάνων που τους κάνουν δύσκολη τη ζωή, ενάντια στην καχυποψία και το μίσος των κατοίκων της απέναντι όχθης, ενάντια στον ανορθολογισμό των μεγαλογαιοκτημόνων και των συνεταιρισμών που τους προσφέρουν την πείνα ως επιλογή, ενάντια στο ίδιο τους το κράτος που λίγα κάνει για να τους εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή διαβίωση.

"Τα Σταφύλια της Οργής", τα οποία έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και έχουν κάνει εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως, είναι μια ιστορία ποτισμένη με εμπειρία: ο ίδιος ο Στάινμπεκ, πριν προχωρήσει στη συγγραφή, επέλεξε να ζήσει έναν περίπου χρόνο μαζί με τους εσωτερικούς μετανάστες για να διαπιστώσει από κοντά τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους και να εμπνευστεί. Είναι, τέλος και σημαντικότερο, ό,τι καλύτερο μπορείς να διαβάσεις αυτήν την περίοδο, καθώς θα βοηθήσει το μυαλό σου να φύγει και να ξαναφύγει στις Ειδομένες του κόσμου και στους Τζόουντ του σήμερα.

ΥΓ: Το βιβλίο μεταφέρθηκε το 1940 και στην μεγάλη οθόνη. Κέρδισε δύο Όσκαρ (Σκηνοθεσίας και Β' Γυναικείου Ρόλου), με τον Χένρι Φόντα να διαπρέπει υποδυόμενος τον Τομ Τζόουντ.

http://provocateur.gr/manners/12136/diaba-zoyme-ta-stafylia-ths-orghs-toy-tzon-stainmpek
ΚΕΡΚΙΔΑ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΟ ΛΑΜΟΓΙΑ!!!