Λεβαδειακός

[deceiver]

Εγραψα προχθές (22/03) την άποψή μου πάνω σε ένα γκάλοπ που «τρέχει» στο blog μου, στην «ποια ομάδα θέλετε να δείτε στη Superleague;» ερώτηση.

Στο κείμενό μου σημείωνα ότι με χαροποιεί που μαζί με τον Λεβαδειακό θα βρεθούν στη Superleague δύο ομάδες που έχουν κόσμο που δίνει μαζικά και σταθερά το «παρών» στα παιχνίδια, που θα χαίρομαι να τις βλέπω στην πρώτη κατηγορία, αναφερόμενος στον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Παναιτωλικό, που σήμερα προπορεύονται και, αν τελείωνε τώρα το πρωτάθλημα, θα έπαιρναν τα δύο απευθείας εισιτήρια για τη μεγάλη κατηγορία. Και ακολούθησαν τα παράπονα των φίλων του ΟΦΗ.
Οχι, οι φίλοι του ΟΦΗ δεν παραπονέθηκαν επειδή ένιωσαν ότι αφήνω απέξω τον Ομιλο από την κουβέντα για τις ομάδες με πολύ κόσμο. Γιατί να το σκεφτούν άλλωστε αυτό;

Ο ΟΦΗ δεν παίζει ποτέ μπροστά σε λιγότερους από 5 χιλιάδες θεατές τα παιχνίδια του. Εχει οπαδούς σε όλη την Ελλάδα. Φαντάζομαι ότι δεν χρειάζεται να γράψω καν το αυτονόητο, δηλαδή ότι δεν μπορώ καν να συζητήσω αν έχει ή όχι νόημα η παρουσία του ΟΦΗ στη Superleague. Ειδικά αυτού, του αδέσμευτου ΟΦΗ. Ούτε χρειάζεται να ξοδέψω παραγράφους για να επιχειρηματολογήσω σχετικά με τον ισχυρισμό ότι όλη η Ελλάδα και όλη η Superleague θα ήθελαν να δουν τον ΟΦΗ, μια ομάδα με την ιστορία και τη δυναμική του ΟΦΗ, στην Α’ Εθνική αντί του Λεβαδειακού, τον οποίο έχει φτάσει να μη θέλει ούτε ο νομός Βοιωτίας, σύμφωνα με τη δήλωση του ίδιου του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ.

Προτού φτάσω να εξηγήσω γιατί προβλέπω ότι θα ανέβει ο Λεβαδειακός και όχι ο ΟΦΗ από τα play offs, μια σύντομη αναφορά σε αυτό που επιχειρεί ο Νίκος Μαχλάς στην Κρήτη. Το παρατηρώ από μακριά, με την εντύπωση ότι πρόκειται για μια συγκινητική προσπάθεια. Διότι παλεύει μόνος του να λύσει τα οικονομικά προβλήματα του ΟΦΗ και να τον φτάσει καθαρό από χρέη στη Superleague, δίχως μεγάλη βοήθεια και συμπαράσταση. Και γι’ αυτό με ικανοποιεί, ως παρατηρητή, πολύ που αυτή του η προσπάθεια βρίσκει τουλάχιστον ανταπόκριση και απήχηση στην κοινωνία των Ομιλιτών.

Διαβάζω και ακούω ότι συγκεντρώθηκαν τις προάλλες περί τα 70 χιλιάδες ευρώ σε διάστημα τριών ωρών, στο ματς με τα Τρίκαλα, και χαίρομαι για τον Μαχλά, διότι προφανώς παίρνει κουράγιο μέσα από τη διαπίστωση ότι ο κόσμος κάνει, σε μια δύσκολη εποχή, ό,τι μπορεί για να βοηθήσει την αγαπημένη του ομάδα. Είναι πολύ λεβέντικη προσπάθεια όλη αυτή. Και απορώ πώς δεν βρίσκεται ένας εκ των τόσων εύπορων Κρητικών να βάλει πιο γερή πλάτη και να διευκολύνει τον σύλλογο που προσπαθεί να βρει περί το 1 εκατ. ευρώ για να καλύψει τις οφειλές του παρελθόντος και να μη διατρέξει κανέναν κίνδυνο με την αδειοδότηση.
Και πάμε παρακάτω, για να γίνω κατανοητός και όσο πιο σαφής μπορώ.

 Αν υπάρχει ο Λεβαδειακός εντός της λίστας των ομάδων που θα διεκδικήσουν την άνοδο στη Superleague, εγώ θα στοιχημάτιζα, αν έπαιζα στοίχημα, όλα μου τα λεφτά στον Λεβαδειακό. Θα το έκανα ακόμη και αν είχε να διαγωνιστεί και με την ελληνική έκδοση της Μπαρτσελόνα για να καταφέρει να πάρει την άνοδο. Και θα το έκανα μόνο για έναν λόγο, που έχει ονοματεπώνυμο: Γιάννης Κομπότης. Είμαι βέβαιος ότι ο Κομπότης θα βρει έναν τρόπο να εξασφαλίσει το εισιτήριο της ανόδου. Ακόμη και αν χρειαστεί να μαγέψει τις υπόλοιπες διαγωνιζόμενες ομάδες, ώστε αυτές να τα δώσουν όλα για νίκη κόντρα, για παράδειγμα, στον ΟΦΗ, με συνέπεια να ξεμείνουν από δυνάμεις, λόγω της υπερπροσπάθειας, όταν θα αντιμετωπίσουν τον Λεβαδειακό.

Στην αρχή της σεζόν άκουσα τον πρόεδρο μιας ομάδας να λέει ότι ο στόχος της ομάδας του είναι η δυάδα της κορυφής, διότι τη θέση μέσω των play offs θα την πάρει ο Λεβαδειακός. Την ίδια απάντηση εισπράττω από προπονητές, ποδοσφαιριστές και δημοσιογράφους, κάθε φορά που ρωτάω ποιος θα ανέβει μέσω των play offs στη Superleague. Ολοι μου απαντούν ότι ποντάρουν στον Λεβαδειακό και μόνο σε αυτόν.

Σε αυτό το πιο απροστάτευτο πρωτάθλημα ίσως όλου του πλανήτη, όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν, ισχύει ένα αξίωμα. Πώς το είχε πει ο Γκάρι Λίνεκερ, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο παίζουν όλοι και στο τέλος νικούν οι Γερμανοί; Ετσι λέω κι εγώ ότι τα play offs της Β’ Εθνικής είναι ένα τουρνουά στο οποίο θα παίξουν τέσσερις ομάδες και στο τέλος θα ανέβει ο Λεβαδειακός. Και είμαι βέβαιος ότι την ίδια άποψη έχουν ο πρόεδρος της Football League, o πρόεδρος της ΕΠΟ και ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού. Απλώς εκείνοι δεν θα το πουν ποτέ δημοσίως, όπως κάνω εγώ.

Του Βασίλη Σαμπράκου, από το exedra.gr.
Bolds δικά μου.

[born_in_drakolimni]

Eισαι βεβαιος εσυ αλλα κι εγω ειμαι οτι δεν ανεβαινει ο λεβαδειακος
Να δουμε ποιος θα κερδισει


 

[PAS-o-media]

soccerplus.gr

Η απόπειρα δωροδοκίας ήταν... πείραμα!
Ημερομηνία: 24/03/2011 - 19:18

Η υπόθεση δωροδοκίας στον αγώνα Τρικάλων – Λεβαδειακού μπαίνει στο αρχείο αφού η πειθαρχική επιτροπή της Β΄και Γ΄κατέληξε ότι πρόκειται για... πείραμα. Ο ρόλος του δημοσιογράφου με τα αρχικά Γ.Κ., τι είπε ο Πλεξίδας και γιατί δεν κάνει έφεση ο Α. Φάκος.

Δεν θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης της Πειθαρχικής επιτροπής της Ένωσης Β' και Γ' Εθνικής, που απήλλαξε από τις κατηγορίες για την υπόθεση δωροδοκίας τον πρόεδρο του Λεβαδειακού Γιάννη Κομπότη, ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας Α. Φάκος

Το ενδιαφέρον εστιάζεται στο σκεπτικό της Πειθαρχικής να αθωώσει τον Γ. Κομπότη, από το ρόλο που σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, έχουν παίξει οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης.

Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα με μια σειρά.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος των Τρικάλων Βαγέλλης Πλεξίδας φέρεται σε τρία σημεία της κατάθεσής του κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας να λέει ότι δεν πιστεύει ότι πίσω από αυτήν την ιστορία βρίσκεται ο Κομπότης.

Πάνω σε αυτό βασίζεται ο Φάκος και δεν ασκεί έφεση για την υπόθεση, αλλά υπάρχουν και άλλες λεπτομέριες που κάνουν τη... διαφορά.

Από το πολυσέλιδο υπόμνημα που κατέθεσε ο δικηγόρος του Γ. Κομπότη κ. Δημακόπουλος, ο οποίος είναι έμπειρος νομικός και χειρίζεται πολύ σημαντικές υποθέσεις, προκύπτει ότι η πλευρά των Τρικάλων ενήρηγσε λάθος σε δύο σημεία.

Αφενός όταν ο Πουρής (σ.σ. ο τερματοφύλακας της ομάδας που κατήγγειλε την απόπειρα) δέχτηκε το τηλεφώνημα έσπευσε να ενημερώσει τον πρόεδρο της Ένωσης Β' και Γ΄Εθνικής κ. Καλογιάννη, άρα η υπόθεση μαθεύτηκε και αφετέρου αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν (και αναρωτιέται και η υπεράσπιση του Κομπότη γιατί δεν έγινε), ήταν να πιαστεί κάποιος επ' αυτοφώρω να δωροδοκεί κάποιον άλλο. Από τη στιγμή που αυτό δεν έγινε, δεν υπάρχει και αδίκημα, κάτι που νομικά στέκει.

Το πιο ωραίο, όμως, και σας το αφήσαμε για το τέλος, είναι το συμπέρασμα της Πειθαρχικής Επιτροπής, που θεωρεί ότι υπήρχε απόπειρα δωροδοκίας, η οποία έγινε από τον δημοσιογράφο από την Λιβαδειά με τα αρχικά Γ.Κ. ο οποίος όπως αναφέρεται στο σκεπτικό, έχει εχθρικές σχέσεις με τον Κομπότη.

Μάλιστα η ενέργειά του, έγινε στο πλαίσιο πειραματισμού και δημοσιογραφικής έρευνας, η οποία σκοπό είχε να αποδείξει ότι γίνονται δωροδοκίες στο ποδόσφαιρο (!) και να προκαλέσει βλάβη στον πρόεδρο του Λεβαδειακού.

Επειδή, όμως, ο δημοσιογράφος Γ.Κ. ΔΕΝ είναι εμπλεκόμενο με το ποδόσφαιρο πρόσωπο, δεν μπορεί να κληθεί ως μάρτυρας, ούτε μπορεί να ασκηθεί δίωξη εναντίον του...

Τελικά μετά τη Super League και στην Football Lague όλα είναι όμορφα και ωραία.

[ayuto1966]

Καλα οι τυποι που βγαζουν τα πορισματα ειναι θεοι..ααχαχαααχχαχχχα

Πειραμα λενε

[PAS-o-media]

Αύριο στα Τρίκαλα η δίκη Κομπότη

Στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Τρικάλων είναι προγραμματισμένη για αύριο η ποινική δίκη για την απόπειρα δωροδοκίας του Χρήστου Πουρή.

Όπως είναι γνωστό ο πρόεδρος του Λεβαδειακού απαλλάχτηκε απο την αθλητική δικαιοσύνη αλλά είναι άγνωστο τι θα συμβεί στα πολιτικά δικαστήρια. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός του προέδρου του Λεβαδειακού κατηγορούμενος στην αυριανή δίκη είναι και ο δημοσιογράφος απο την Λειβαδειά που έκανε και τα τηλεφωνήματα στον Πουρή.

Είναι άγνωστο πάντως αν θα γίνει η δίκη ή αν θα ζητηθεί αναβολή.

sportrikala.gr

[PAS-o-media]

soccerplus.gr

Φεύγει από τον Λεβαδειακό ο Κομπότης!

Ημερομηνία: 09/09/2011 - 15:35


Μπορεί ο Λεβαδειακός να είναι μία από τις ομάδες που έχουν τις πιο βάσιμες ελπίδες να αγωνιστούν στην Σούπερ Λίγκα φέτος αλλά ο μεγαλομέτοχος του, Γιάννης Κομπότης έχει αποφασίσει να φύγει από την ομάδα...

Ο ισχυρός άντρας του Λεβαδειακού δηλώνει κουρασμένος από το ποδόσφαιρο και έχει πάρει την απόφαση να αποχωρήσει. Την θέση του στην προεδρία θα πάρει Αριστείδης Ρούσσαρης, που ήδη έχει αρχίσει να ασχολείται με τα θέματα της ΠΑΕ.

Υπενθυμίζεται ότι ο Λεβαδειακός είναι μια από τις ομάδες, της οποίας το όνομα εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τα στημένα παιχνίδια και ο Κομπότης, που σύντομα θα δώσει συνέντευξη Τύπου για να ανακοινώσει την αποχώρησή του, αναμένεται να κληθεί από τον εισαγγελέα για κατάθεση μέσα στον Σεπτέμβρη.

[PAS-o-media]

dikisports.blogspot.com

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2011

Κομπότης: "Στη διάθεση της Δικαιοσύνης με την ιδιότητα του προέδρου"

"Επειδή αναπαράγεται η πληροφορία ότι αποχωρώ από τον Λεβαδειακό και συνοδεύεται από την επωδό της εμπλοκής μου σε θέματα ποινικής και αθλητικής δικαιοσύνης, θέλω να διευκρινήσω πως με υπευθυνότητα και σύνεση θα φροντίσω ώστε να ξεκαθαριστούν όλα τα θέματα που με αφορούν με την ιδιότητα του προέδρου της ομάδας. Είμαι στη διάθεση της Δικαιοσύνης ανά πάσα στιγμή, διατηρώντας τη θεσμική μου ιδιότητα για να αποδειχτεί ότι ούτε εγώ ούτε η ομάδα μου μετείχαμε σε οτιδήποτε επιλήψιμο"

Γιάννης Κομπότης, πρόεδρος Λεβαδειακού.

[ΛΑΜΙΑ FANS]

Συνεχιζει ο Παρασχος στην Λιβαδεια και ζητησε και την παραμονη του Κασναφερη.

Ο Παραχος δευτερη χρονια συνεχομενη σε μια ομαδα, θαυμα!

[my8os]

...Μια ομάδα που έπαιζε 2 φορές τη βδομάδα, με μεταγραφικό σχεδιασμό της τελευταίας κυριολεκτικά στιγμής, τερματίζοντας πάραυτα στην 7η θέση. Τελικά ο Παράσχος βρήκε ομάδα όπου η χημεία τους ταιριάζουν;

[christos]

Για μένα ο Λεβαδειακός - τηρουμένων των αναλογιών και δεδομένων των συνθηκών - είναι ίσως η πιο επιτυχημένη ομάδα της προηγόύμενης σεζόν !

[vagge-lakis-buffon]

Το Goal ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του Γιάννη Αλεξίου που από τον Λεβαδειακό βρέθηκε στην 5η κατηγορία της Γερμανίας προκειμένου να σώσει το γιο του!

Είθισται οι δημοσιογραφικές αποστολές στο εξωτερικό να μεταφέρουν χλιδή. Λάμψη! Επιτυχία! Πολλές φορές γίνονται και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Για να αναδείξουν τα ελληνικά πρόσωπα που ως εμιγκρέδες καταφέρνουν να παρεισφρήσουν στην ποδοσφαιρική ελίτ και να δουν το όνομά τους με ταμπέλα νέον γύρω από αυτό.

Αγαπητοί φίλοι, δεν είναι, όμως, μόνο η γκλαμουριά και ο πλούτος του διαφορετικού κόσμου των μεγάλων πρωταθλημάτων του εξωτερικού που συγκεντρώνει ενδιαφέρον. Υπάρχουν κι άνθρωποι που ακολουθούν τον ίδιο δρόμο, με διαφορετικό, όμως, προορισμό και, κυρίως, με ξεχωριστό (αλλά δραματικό) κίνητρο.

Στο εξωτερικό δεν βρίσκεται μόνο η Ελλάδα που διακρίνεται ή που ψάχνει την αναγνώριση ανάμεσα στους «γαλαζοαίματους» της ποδοσφαιρικής κοινωνίας. Υπάρχει και η «Ελλάδα» που αναζητά την επιβίωση, την αποκατάσταση και το πολυτιμότερο αγαθό τούτης της ζωής, μακριά από τα εκατομμύρια: την υγεία. Και την οικογένεια!

Εννοιες που στα αρρωστημένα μυαλά κάποιων έχουν εκφυλιστεί ακόμα και σε τούτο τον τόπο, έννοιες που κάποιοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες σημειώνουν με μεγαλοπρέπεια στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Εννοιες που δεν τους αγγίζουν καν. Η μετανάστευση δεν είναι πάντα επιλογή. Για κάποιους είναι και ανάγκη. Ο Γιάννης Αλεξίου αγωνίστηκε πέρυσι στον Λεβαδειακό και στον δεύτερο γύρο είχε πολλαπλές συμμετοχές στο βασικό σχήμα του Γιώργου Παράσχου στη μεγάλη πορεία παραμονής που έκανε, παρά τα προβλήματα.

Ενα νχρόνο νωρίτερα ο φρεσκοπαντρεμένος (με την Αγγέλικα) Γιάννης Αλεξίου συνάντησε ένα πολύ σκληρό πρόσωπο της ζωής. Ο ενός έτους γιος του Θάνος αποδείχτηκε ότι πάσχει από μία πολύ σπάνια ασθένεια του πνεύμονα με εξαιρετικά υψηλό ποσοστό θνησιμότητας.

Επί έναν χρόνο, από το καλοκαίρι του 2011 μέχρι το τέλος της σεζόν, η ζωή του βρέθηκε να κινείται μεταξύ του γηπέδου (όποτε μπορούσε), της Θεσσαλονίκης (όπου νοσηλεύτηκε αρχικά ο Θάνος) και της Αθήνας, από την οποία ο Αλεξίου ταξίδευε καθημερινά επί τρεις μήνες στη Λιβαδειά για να προπονηθεί κι εν συνεχεία πάλι πίσω, εκεί στο μικρό διαμέρισμα της γειτονιάς του Νοσοκομείου «Αγλαΐα Κυριακού», όπου ο Θάνος έπρεπε να κάνει καθημερινή εισαγωγή, για να υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση.

Το καλοκαίρι ο Γιάννης Αλεξίου, η γυναίκα του, η πεθερά του και ο Θάνος, χορτασμένος από ψεύτικες υποσχέσεις παραγόντων που ζητούσαν (γνωρίζοντας την κατάσταση) μείωση του έτσι κι αλλιώς μικρού συμβολαίου του, νιώθοντας στο πετσί του τη μηδενική ασφαλιστική φροντίδα για τις οικογένειες των ποδοσφαιριστών, χρεωμένος στα κατά τόπους νοσοκομεία, αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη θυσία.

Να μετακομίσει στη Γερμανία, στο Κρέφελντ, να αγωνιστεί στην πρώην Μπάγερν Ιρντιγκεν και νυν KFC που συμμετέχει στην 5η κατηγορία της Γερμανίας μόνο και μόνο για να είναι κοντά στο παιδί του, το οποίο σήμερα (όλως τυχαίως) μπαίνει στο νοσοκομείο για να υποβληθεί σε μεταμόσχευση πνεύμονα, με δότη τη μητέρα της γυναίκας του. Η ιστορία του Γιάννη Αλεξίου, ενός πραγματικού ήρωα της ζωής και όχι των γιαλαντζί των γηπέδων, συγκλονίζει.

«Οταν λες κάτι, τήρησέ το»

Το καλοκαίρι του 2011, τότε που απολάμβανε στις ακρογιαλιές της Καβάλας την επιστροφή του Λεβαδειακού στη Super League, ο Γιάννης Αλεξίου και η γυναίκα του γνώριζαν την άλλη πλευρά της ζωής. Γενικά της ζωής. Ο γεννημένος πριν από μερικούς μήνες γιος τους, ο Θάνος, άρχισε να μην αισθάνεται καλά.

Κι από εκείνη την ημέρα του Αυγούστου ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια της οικογένειας Αλεξίου, που καταλήγει σήμερα (κυριολεκτικά σήμερα) σε χειρουργική μονάδα του πανεπιστημιακού νοσοκομείου του Εσσεν, όπου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη (από τις δύο απαιτούμενες) μεταμόσχευση, ώστε το παιδί να έχει πιθανότητες να ζήσει. Με δότη τη μητέρα της γυναίκας του Αγγέλικας, που προθυμοποιήθηκε να προσφέρει ένα κομμάτι του πνεύμονά της. Μία ιστορία οικογενειακής λατρείας.

Η πάθηση του μικρού ονομάζεται «υπεροξαλουρία τύπου 1» και με λίγα λόγια είναι η παραγωγή ενός είδους κρυστάλλων από τους πνεύμονες που σιγιά σιγά καταστρέφει τα πάντα. Μετά την πρώτη μεταμόσχευση ο μικρός Θάνος θα χρειαστεί να μεταμοσχεύσει και νεφρό, εκεί που τον χτύπησε η υπεροξαλουρία.

Ο τελευταίος ενάμιση χρόνος για την οικογένεια του πρώην παίκτη του Λεβαδειακού είναι ένας τεράστιο μάθημα ζωής. Που καταλήγει με μία ηρωική πράξη... «Μας είπαν ότι μόνο στη Γερμανία μπορούν να γίνουν τέτοιου είδους μεταμοσχεύσεις σε μικρά παιδιά. Οταν το άκουσα, δεν το σκέφτηκα καθόλου» λέει ο Γιάννης Αλεξίου από το Ντίσελντορφ όπου ορίσαμε τελικά το ραντεβού μας την πρώτη μέρα, πριν τον βρω την επόμενη μέρα στο Κρέφελντ.

Είχε έρθει μαζί με τη γυναίκα του, την Αγγέλικα. «Οταν έρθει αυτή η στιγμή, κοιτάς μόνο το παιδί. Τίποτα άλλο. Κοντέψαμε να το χάσουμε. Θα κάνουμε τα πάντα γι' αυτό ώστε να μην υπάρχει έστω η σκέψη ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι και δεν το κάναμε» ομολογεί η Αγγέλικα.

Η απόφαση για τον Γιάννη ήταν δύσκολη, αλλά... «Το μόνο που είχε σημασία ήταν το παιδί. Δεν θα σταματήσω να διεκδικώ ποτέ κάτι περισσότερο στην καριέρα μου. Πρέπει να το κάνω. Απλά τώρα πρέπει να δώσω πολλά περισσότερα απ' όσο μπορώ ενδεχομένως. Το χρωστάω και στον Θάνο να επανέλθω όσο γίνεται πιο ψηλά. Θέλει πολύ μεγάλη προσπάθεια. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Υπάρχει στο μυαλό μου το όνειρο όμως. Δεν ήρθα στη Γερμανία για να παρατήσω το ποδόσφαιρο. Δεν σταματάει το ποδόσφαιρο για εμένα. Μέχρι και την τελευταία στιγμή θα το παλεύω. Ηρθα για να είμαι κοντά στο παιδί μου που έπρεπε να βρίσκεται εδώ».

«Είχε δει το περιστατικό σε σεμινάριο και συνέδεσε»

Τον Αύγουστο του 2011 το παιδί μεταμέρφθηκε στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου λόγω διακοπών τα πράγματα υπολειτουργούσαν... «Αν δεν υπήρχε η κυρία Πρίτσα, ίσως ακόμα και τώρα θα περιμέναμε τη διάγνωση. Ευτυχώς μετά από κάποιες μέρες βρέθηκε η γιατρός κυρία Πρίτσα που είχε δει το περιστατικό σε ένα σεμινάριο και το συνέδεσε. Μερικές εβδομάδες αργότερα η γιατρός ταξίδεψε σε ένα συνέδριο και συναντήθηκε με τον Γερμανό γιατρό Χόπε του νοσοκομείου της Κολωνίας και του έδειξε τις εξετάσεις. Κάναμε τεστ DNA και έγινε η διάγνωση. Τα νεφρά από την πάθηση είχαν καταστραφεί. Μας είπαν ότι έπρεπε να γίνει μεταμόσχευση».

Ο Γιάννης Αλεξίου συνεχίζει: «Γνωρίζουμε στην Ελλάδα άλλα δύο περιστατικά. Ενα παιδάκι σώθηκε χωρίς μεταμόσχευση. Ενα κοριτσάκι χάθηκε επειδή δεν μπόρεσε να βγει έξω να μεταμοσχευθεί. Κάθε εβδομάδα παίρνεις δείγματα από τον συκώτι, τα οξαλικά. Παίρνεις αίμα και το στέλνεις έξω. Κάθε εβδομάδα. Υπάρχει ένα ποσοστό που μπορείς να κρατηθείς.

Από 40 και κάτω. Μία βιταμίνη μπορεί να κρατήσει σε φυσιολογικά επίπεδα τα οξαλικά. Σε εμάς όμως, ξαφνικά, τον Μάρτιο τα οξαλικά ανέβηκαν και μας είπαν ότι πρέπει οπωσδήποτε να ανέβουμε το παιδί για αιμοκάθαρση. Ηταν εντολή του γιατρού της Γερμανίας. Μας παίρνει τηλέφωνο η κ.Πρίτσα και μας είπε ότι το παιδί χρειάζεται άμεσα αιμοκάθαρση. Και κατεβήκαμε στην Αθήνα, νοικιάσαμε ένα σπίτι κοντά στο Αγλαϊα Κυριακού κι εγώ πηγαινοερχόμουν κάθε μέρα στην Λιβαδειά για προπόνηση».

Και καταλήγει: «Είναι πανεπιστημιακή κλινική στο Εσεν. Και δε μας ζήτησαν φακελάκι. Και στην Ελλάδα πάντως δε μας ζήτησαν τίποτα. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Μπορεί, αν ο Γιάννης δεν ήταν ποδοσφαιριστής, να είχαμε διαφορετική αντιμετώπιση. Ασχολήθηκαν πολύ με το παιδί στην Ελλάδα. Απλά στην Αθήνα ήταν λίγο διαφορετικά. Είχαμε κάποια ψιλοπροβλήματα. Δεν γίνονταν σωστά κάποια πράγματα. Δεν είχαμε στείλει για 4 μήνες δείγμα αίματος στη Γερμανία. Αν το κάναμε μπορεί και να φεύγαμε λίγο πιο νωρίς. Ολα τα δείγματα εμείς τα πληρώναμε.

Από τον Μάρτιο έως τον Ιούλιο δεν είχε φύγει κανένα δείγμα όμως. Μας έλεγαν ότι δε χρειαζόταν. Είναι κάποια μεγάλα λάθη του κράτους. Στη Θεσσαλονίκη γίνεται μόνο περιτοναϊκή κάθαρση και στην Αθήνα μόνο αιμοκάθαρση. Δεν ξέρω για ποιο λόγο. Ο ένας είναι μονοπώλιο στο ένα κι άλλος στο άλλο. Αν για παράδειγμα ένα παιδί από κάποιο νησί, ή τον Εβρο, έχει πρόβλημα πρέπει να φύγουν οι γονείς από το σπίτι τους και να πάνε στην Αθήνα να μείνουν μόνιμα. Αιμοκάθαρση για παιδιά υπάρχει μόνο στο Αγλαϊα Κυριακού. Εξι μηχανήματα. Πουθενά αλλού στην Ελλάδα».

Και η Αγγέλικα Αλεξίου συνεχίζει: “Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχεις περιθώριο για πολλά χρόνια να ζήσει με αιμοκάθαρση. Εχει ημερομηνία λήξης. Θεωρητικά είναι έξι μήνες που ζεις με αυτές τις συνθήκες. Κι εμείς έχουμε ένα χρόνο. Πρέπει σε έξι μήνες να έχεις κάνει μεταμόσχευση. Με αιμοκάθαρση κάθε μέρα δεν έχεις πρόβλημα, αλλά όχι για πάντα. Είναι όμως και η ταλαιπωρία. Ενας ενήλικας κάνει αιμοκάθαρση τρεις φορές την εβδομάδα και συνέρχεται την άλλη μέρα. Πόσο μάλλον ένα παιδί που κάνει πέντε ώρες την ημέρα”.

«Καλύτερα να μην πω πολλά...»

Πηγαίνοντας στη Γερμανία, ο Γιάννης Αλεξίου και η οικογένειά του ήταν... «ασφαλισμένη για τα πάντα. Ο Λάκης Κουρκούδιαλος, πρόεδρος της Κρέφελντ, με ασφάλισε στην εταιρεία του, και από εκείνη την ημέρα όλα αλλάζουν. Δεν μπορείτε να φανταστείτε για τι είδους σύστημα μιλάμε.

Οταν είσαι ασφαλισμένος στη Γερμανία, δεν έχει σημασία τι εθνικότητας ή τι χρώματος είσαι. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σε περιθάλψουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Φανταστείτε ότι η κοινωνική γερμανική ασφάλιση πληρώνει ακόμα και το ταξί που έρχεται κάθε μέρα στο σπίτι για να παίρνει το παιδί και να το μεταφέρει στο νοσοκομείο για να κάνει αιμοκάθαρση, όπως χρειάζεται μέχρι να γίνει η μεταμόσχευση. Και, φυσικά, δεν πληρώνεις ούτε μισό ευρώ για τίποτα. Ηταν και ο λόγος που αποφασίσαμε να έρθουμε, αφού το ψάξαμε πάρα πολύ».

Οσο για τον Κομπότη; «Ασ' το ρε φίλε... Ασ' το. Γιατί είναι κι άλλα. Και δεν χρειάζεται να τα πούμε».

Ένα ηρωικό παιδί

Είναι πολύ δύσκολο μέσα σε λίγες γραμμές να περιγραφεί η περιπέτεια του μικρού Θάνου, που όχι μόνο δεν έχει επηρεαστεί, αλλά... "Αν τον δει κάποιος έχει τόση ενέργεια και κέφι, που δεν καταλαβαίνεις ότι μπορεί να έχει πρόβλημα" σύμφωνα με την Αγγέλικα. "Για πέντε μήνες η Αγγέλικα και το παιδί έμεναν στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου για πέντε ώρες την ημέρα έκανε περιτοναϊκή κάθαρση ώστε τα οξαλικά να παραμένουν σε ένα επίπεδο. Εκείνη την εποχή εγώ είχα το μυαλό μου μόνο εκεί.

Σε κάθε ματς ήμουν εκτός αποστολής. Εκανα 1.000 χιλιόμετρα την εβδομάδα για να πηγαίνω από τη Λιβαδειά και να τους βλέπω. Τον Δεκέμβριο βγήκαμε από το νοσοκομείο, αλλά συνεχίσαμε να στέλνουμε εξετάσεις αίματος στη Γερμανία κάθε 10 μέρες σχεδόν. Και τον Μάρτιο ο ντόκτορ Χόπε, παίρνοντας τις τελευταίες εξετάσεις, μας είπε ότι το παιδί πρέπει να μπει να κάνει αιμοκάθαρση. Κάθε μέρα. Αυτό μπορούσε να γίνει μόνο στην Αθήνα. Υπάρχει μόνο ένα νοσοκομείο στην Ελλάδα που κάνει αικομοκάθαρση σε παιδιά. Στην Αθήνα. Μετακομίσαμε εκεί. Εγώ κάθε μέρα πήγαινα στη Λιβαδειά για προπόνηση και γυρνούσα πίσω στην Αθήνα.

Το παιδί έκανε 5 ώρες την ημέρα αιμοκάθαρση και για τις επόμενες 16 ώρες, επί σχεδόν δύο μήνες, ήταν στο μηχάνημα της περιτοναϊκής κάθαρσης που είχαμε στο σπίτι. Κάποια στιγμή σταμάτησε η περιτοναϊκη, διότι ήταν περιττή. Και το καλοκαίρι αποφασίσαμε να ανέβουμε στη Γερμανία για να κάνουμε τη μεταμόσχευση, αρχικά του πνεύμονα και μετά του νεφρού. Δεν ξέραμε πότε θα μπορούσε να γίνει. Ετσι πήραμε την απόφαση να ανέβουμε όλοι μαζί. Και να τα αφήσουμε όλα πίσω μας».

Για τις συνθήκες που συνάντησαν στην Γερμανία, ο Γιάννης πλην του ποδοσφαίρου δεν έχει να πει πολλά. Η γυναίκα του όμως, Αγγέλικα στις μαρτυρίες της είναι πολύ ξεκάθαρη... “Είχαμε πολύ μεγάλο άγχος όταν φεύγαμε από την Ελλάδα. Επειδή γίνονται όλα με τη Γερμανία και την Ελλάδα, φοβόμουν πολύ για την αντιμετώπιση επειδή είμαστε Ελληνες. Αλλά είτε είσαι άσπρος, μαύρος, κίτρινος, σε βλέπουν ως πρόβλημα υγείας και τίποτα άλλο. Θα κάνουν ό,τι καλύτερο για να σε βοηθήσουν. Είσαι ένα πρόσωπο που έχει πρόβλημα για αυτούς. Δεν έχει σημασία από που κατάγεσαι και ποιος είσαι. Πριν πάρουμε την απόφαση ήρθαμε να μιλήσουμε με τον γιατρό Χόπε...

“Είτε είστε Ελληνες, κινέζοι, κόκκινοι, μπλε είστε το ίδιο. Πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που μιλάμε για παιδιά” μας είπε. Και τότε πλέον δεν είχαμε κανένα ενδοιασμό.

Και συνεχίζει: «Η αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Στην Ελλάδα ήσουν άτομο που κάποιοι σε αναγνώριζαν. Μετά αλλάζει το νόημα της ζωής σου. Οσο ήμασταν οι δύο μας, έβλεπα όλα τα ματς, είχα άποψη. Πριν ένα χρόνο ήξερα τα πάντα. Τώρα δεν ξέρω τίποτα. Επαιζε ή δεν έπαιζε ο Γιάννης δεν με απασχολούσε. Είχαν σταματήσει όλα. Επαιξε ρόλο και το γεγονός ότι ήμασταν αρκετό καιρό χώρια. Εγώ στη Θεσσαλονίκη, μέσα στο νοσοκομείο κι ο Γιάννης στη Λειβαδιά, απ'όπου ερχόταν μία φορά την εβδομάδα».

Πηγή: Goal

Υγεια πανω απ ολα.

[PAS-o-media]

Αθώο έκρινε τον ιδιοκτήτη του Λεβαδειακού Γ.Κομπότη το τριμελές πλημμελειοδικείο Τρικάλων.

Κατηγορούνταν για συμμετοχή σε απόπειρα δωροδοκίας του τερματοφύλακα των Τρικάλων Χρ.Πουρή.

[ΛΑΜΙΑ FANS]

ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

«Θα σου σκοτώσω γυναίκα και παιδιά!»
 
Ο Ολιβιέ Καπό προχώρησε σε καταγγελίες που θα συζητηθούν και ίσως «ιδρώσουν» το αυτί αρμοδίων και περάσουμε και σε έρευνα από τις αρχές...

Ο πρώην ποδοσφαιριστής του Λεβαδειακού, μίλησε σε έγκυρο γαλλικό περιοδικό και έκανε μεταξύ άλλων λόγο για ύπαρξη και δράση μαφίας που ελέγχει τα πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ενώ τόνισε ότι δεχόταν απειλές για να πάρει κόκκινη κάρτα, αλλιώς θα του σκότωναν γυναίκα και παιδιά! Μιλάμε για φοβερά πράγματα...

Μιλώντας στο SoFoot ο Καπό μιλάει εμφανώς ανακουφισμένος, που γλίτωσε απ' όλο αυτό, για τα όσα έζησε στην Ελλάδα και καταφέρεται εναντίον της πρώην ομάδας του και των παραγόντων της.


Καλεί όλους τους ποδοσφαιριστές να μην παίξουν ποτέ στην Ελλάδα η οποία βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από την Αφρική! Ακόμα τονίζει ότι και η UEFA γνωρίζει τι και πως από καταγγελίες, αλλά δεν ασχολείται καν!

Για τις εν Ελλάδι εμπειρίες του...

«Πήγα στην Ελλάδα, παρασυρόμενος μετά τη θετική εμπειρία που είχε ο Τζιμπρίλ Σισέ στον Παναθηναϊκό και είπα στον εαυτό μου μου, γιατί να μη δοκιμάσω και εγώ αυτή την περιπέτεια. Αλλά δεν είχα την ίδια επιτυχία, όπως αυτός.

Το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι αρκετά χαμηλό. Υπάρχουν μόνο δύο μεγάλες ομάδες, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και οι οποίες είναι αληθινά πολύ μακριά από τις υπόλοιπες. Όλοι οι υπόλοιποι είναι στο ίδιο επίπεδο. Επίσης, η Ελλάδα είναι γνωστή για τους οπαδούς της. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα ούτε σε επίπεδο ρατσισμού, ούτε σε κάτι άλλο. Να είμαι ειλικρινής, όταν έπαιζα στην ομάδα μου δεν είχαμε ποτέ φιλάθλους στο γήπεδο. Τα γήπεδα ήταν σχεδόν άδεια...»

Για την διαφθορά...

«Τα πάντα είναι διεφθαρμένα. Υπήρχαν τεράστια προβλήματα και στο Λεβαδειακό. Για να σας δώσω μια ιδέα, από τα 18 εκτός έδρας παιχνίδια της περυσινής χρονιάς πήραμε ένα βαθμό, ωστόσο τερματίσαμε στην ένατη θέση. Εγώ, αυτό δεν το καταλαβαίνω. Σε ποιο άλλο πρωτάθλημα το έχετε δει; Μια ομάδα που έχει μόνο αρνητικά αποτελέσματα εκτός έδρας, να τερματίζει πάνω από το πρώτο μισό του πρωταθλήματος».

Για το ότι οι αρμόδιοι σφύριζαν αδιάφορα...

«Είναι απίθανο. Παίζονται πολλά σε επίπεδο συναντήσεων. Παιχνίδια αγοράζονται για λόγους στοιχηματικούς. Η UEFA δεν προσέχει τι γίνεται στην Ελλάδα. Τα παιχνίδια δε μεταδίδονται σε άλλη χώρα, άντε στην Τουρκία. Δεν ενδιαφέρεται κανείς. Η UEFA επίσης δεν ενδιαφέρεται, είναι καταστάσεις που δεν πρέπει να υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Συμπαίκτες μου έχουν στείλει επιστολές στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία, αλλά ok... δεν έγινε τίποτα.

Τα παιχνίδια συναλλάσσονται, αλλά και τα συμβόλαια επίσης. Πολλά συμβόλαια είναι μαύρα, και όταν πηγαίνεις στους αρμόδιους θεσμούς να πάρεις τα δεδουλευμένα σου λένε δεν υπάρχει κάποιο συμβόλαιο. Μετά παίρνεις το 1/3 αυτών και προσπαθούν σε απομονώσουν και να σε εξαντλήσουν το ταχύτερο δυνατό».

Για την τρομοκρατία...

Και ο πρόεδρος της ομάδας μου, δε νοιαζόταν γι΄αυτά. Νομίζω τιμωρήθηκε για τρία χρόνια για συναλλαγή παιχνιδιών, δε ξέρω καν αν μπήκε φυλακή καθόλου. Έχει σωματοφύλακες, πιστεύετε είναι σοβαρά πράγματα αυτά ; Δηλαδή ο πρόεδρος της Λιόν έχει σωματοφύλακες όταν περπατά; Μερικές φορές οπλοφορεί. Κάνει συναντήσεις έναν με έναν με τους ποδοσφαιριστές. Όλοι στα αποδυτήρια τρέμαμε να του μιλήσουμε.

Όσον αφορά στους μισθούς, αποφασίζει πάντα ένας άνθρωπος, ο πρόεδρος. Ο σύλλογος λειτουργεί σαν μαφία. Δε θέλω βεντέτα, απλά να στείλω ένα σήμα κινδύνου. Στο τέλος κουράστηκα, δεν πήρα όλα τα χρήματα, ήθελα μόνο να φύγω από τη χώρα.

Εγώ επειδή έχω αγωνιστεί στην εθνική Γαλλίας, ήμουν λίγο πιο άνετος. Συμπαίκτες έπαιρναν για τα Χριστούγεννα μόνο 100 ευρώ. 100 ευρώ για τρεις μήνες. Άλλοι αναγκάστηκαν να σπάσουν το συμβόλαιό τους και να μην παίζουν. Ο πρόεδρος της ομάδας είναι μαφία. Πολλοί ποδοσφαιριστές της ομάδας, απειλήθηκαν. Και εμένα με απείλησε πολλές φορές προσωπικά. Απειλές θανάτου».

Για την απειλή να πάρει κόκκινη κάρτα...

«Πριν από ένα παιχνίδι, δέχτηκα κόσμο στο σπίτι μου και γείτονες μου ζητούσαν να πάρω κόκκινη κάρτα επειδή το είχαν ποντάρει στο στοίχημα και μου υποσχέθηκαν να μου έδιναν μέρος από τα κέρδη. Την επόμενη ημέρα με πήρε τηλέφωνο ο πρόεδρος να μου πει εάν δέχτηκα την πρόταση.

Του είπα ότι εγώ είμαι άνθρωπος νομοταγής , δεν κάνω τέτοια και εάν ήθελε ένα παιχνίδι να είναι διεφθαρμένο, θα μπορούσε να ρθει να μου ζητήσει να εγκαταλείψω την ομάδα. Μου είπε: «Δε θα πας πουθενά. Θα σε σκοτώσω μαζί τα παιδιά σου και τη γυναίκα σου. Δε θα ξαναδείς την οικογένειά σου». Αλλά στο τέλος έπαιξα, χάσαμε το παιχνίδι και γύρισα σπίτι μου. Σκέφτομαι ότι θέλει να τεστάρει τους ποδοσφαιριστές, θέλει να τους προκαλεί φόβο. Είναι δραματικό.

Δεν έχει καμία σχέση με το γεγονός, ότι έχω αγωνιστεί σε Αγγλία και Γαλλία. Ακόμη και η Αφρική είναι σε καλύτερη μοίρα από την Ελλάδα, όσον αφορά το ποδόσφαιρο. Συνάντησα πολλούς ανθρώπους που ήταν σε συζητήσεις με ομάδες από την Ελλάδα. Προσπαθώ να τους προειδοποιήσω.

Έλυσα το συμβόλαιό μου χάρη σε ένα καταπληκτικό δικηγόρο, χάρη στη βοήθειά του. Θέλω να πω σε όλα τα νέα παιδιά, αλλά και σε όσους είναι ελεύθεροι, να μην παίξουν εκεί».

από Sentragoal.gr

[fon7]

Έμαθε τα έθιμα του γάμου το παιδί.Άραγε κανένας εισαγγελέας θα τον καλέσει.Θα ασχοληθεί κανένας.Μπααααα....

[Crimson Glory]

Γάμος γινόταν και τον Φεβρουάριο του 2010,αν θυμάμαι καλά,
πριν από το μεταξύ μας ματς...
Είχαμε χάσει 4-1 και έπεσαν κάτι πυροβολισμοί έξω από το ξενοδοχείο του ΠΑΣ...
παραμονη του αγώνα...
...γάμος...γάμος...

Φίλε fon7,τίποτα δεν πρόκειται να γίνει...

[vaggelis-pas]

Καλα μας τα ειπαν αλλοι γρηγοροτερα. Η μαγκια ειναι να βγεις κ να το πεις οταν εγινε κ οχι μετα απο μηνες γιατι αυτο λεγεται ξεκατινιασμα. Οταν μαρκαρε με τα ματια σε Ξανθη κτλ τα εριχνε στην κακη αποδοση της ομαδας εκτος εδρας.Απο τετοιους χορτασαμε , εχουμε τον Αλεξη

[ayuto1966]

Γάμος γινόταν και τον Φεβρουάριο του 2010,αν θυμάμαι καλά,
πριν από το μεταξύ μας ματς...
Είχαμε χάσει 4-1 και έπεσαν κάτι πυροβολισμοί έξω από το ξενοδοχείο του ΠΑΣ...
παραμονη του αγώνα...
...γάμος...γάμος...

Φίλε fon7,τίποτα δεν πρόκειται να γίνει...

Εγω θα σε παω πιο παλια που για εμενα μου εμεινε χαραγμενο εκεινο το ματς

ΠΑΣ-ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ το 2007 που χασαμε 0-1

Πραγματικα εκεινη την μερα μου ειχε ανεβει το αιμα στο κεφαλι,στο τσακ ημουνα να μπω εκεινη την μερα μεσα να αρπαξω το κορακα απο το λαιμο!!!Πιο κρα στησιμο απο αυτον τον αγωνα δεν εχω ξαναδει με τα ματια μου

[Crimson Glory]

Το θυμάμαι το ματς...
Το κοράκι κάτι σε ...πουλος ήταν το όνομα του...
2 ή 3 πέναλτι μας στέρησε εκείνη την ημέρα...σφαγή!
Το δίκαιο σκορ έπρεπε να ήταν 6-0...τρελάθηκα!

Γι'αυτό σου λέω ότι δεν γίναμε Λεβαδειακός

[ΛΑΜΙΑ FANS]

Ήμαρτον!!!! Δεν υπάρχει ένας εισαγγελέας σε αυτή τη χώρα;;;;;;; Τι μπουρδέλο κράτος είμαστε;;;;;;;

Σκατά και απόσκατα!!!!! Εξακολουθεί να υπάρχει ομάδα Λεβαδειακός και Πρόεδρος Κομπότης μετά από αυτό; Συνεχίζει ο Σαρρής και είναι στη θέση; Συνεχίσει ο Ανδριανός να είναι στη θέση του; Σαν τι πρέπει να γίνει για να κινητοποιηθεί και να "πληρώσει" κάποιος στην Ελλάδα;;;

Φανταστείτε πόσα δεν μαθαίνουμε και τι συμβαίνει στο έρμο το ελληνικό ποδόσφαιρο!!

Υ.Γ Για να είμαστε δίκαιοι και σωστοί, μπορεί να έχω (-ουμε) σούρει τα εξ αμάξης στο Χριστοβασίλη τόσα χρόνια, για την έλλειψη ικανότητας, πυγμής, "δύναμης", οράματος, για τα τραγικά λάθη που έχει κάνει.

ΑΛΛΑ......

Να απειλήσει με τέτοιον τρόπο παίχτη (άνθρωπο) ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να το έκανε! Κομπότης ευτυχώς δεν είναι!!!

[fon7]

Μάλλον για αυτό το ματσάκι θα λέτε
http://www.epae.org/match.fds?categ=2&dior_code=87&cal_day=5&game=4&group=0&type=1&pagecode=01.02&langid=1

[pagouras7]

κανενας δε μας στερησε 3 πεναλτι εκεινη τη μερα μαγκες..εγω αποτι θυμαμαι δεν μας εδωσε ενα..πεσαμε κανα δυο φορες μεσα στην περιοχη μπας και παρουμε χωρις να ειναι..απλα ειχαμε χασει και ενα σωρο ευκαιριες..συν την φοβερη ατμοσφαιρα..απτις τελευταιες φορες που θυμαμαι την σκεπαστη τοσο τιγκα και με τοσο παλμο...

https://www.youtube.com/watch?v=C3G7PXUPmmI

το ματς επι προεδριας κουγια..

[dreven]

Ρε παιδιά, μήπως παρανόησε κι ο τυπάς όπως είχε παρανοήσει κι ο κόσμος όλος, αθλητικός και μη τότε με τα δικά μας στη Λιβαδειά, που αναγκάστηκε ο Κιτσιομπίλ ασθμαίνοντας να βγει ατάκα κι επιτόπου στα ράδια και να πει ότι δεν ήταν τίποτα και χα-χου, μιά πόρτα έκλεισε απ τον αέρα, ένα λάστιχο κλατάρσε νύχτα, δεν ξέρω από που βγαίνουν τα περί πιστολιών, μπράβων κι επηρεασμού παιχτών, τίποτα δεν συμβαίνει από αυτά, ζητάμε συγνώμη για την αναστάτωση από τον Λεβαδειακό και θα θέλαμε λίγες παραπάνω προσκλήσεις να μας δώσει, έπεσε τν άλλη μέρα κοκοκο απ τς "παντελονάτους" εδώ κι είναι έτσι κι έκτοτε και ο "άρχοντας" Κομπό, φίλος μας καλός κι αυτός; Α, μήπως παρανόησε ο τυπάς;


Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010, πριν τον αγώνα..

Ακουγα τον Χριστοβασιλη που μιλαγε στον σπορ-fm τωρα πριν λιγο.
Τα διεψευσε ολα και ειπε οτι πιθανον εσκασε καποιο λαστιχο και υπηρξε παρανοηση, ενω και τους παιχτες ισως καποιος φιλαθλος να τους ειπε οτι αυριο θα χασετε και τιποτα περισσοτερο.
Ειπε μαλιστα οτι δεν ξερει απο που βγαινουν ολα αυτα για πιστολιες και μπραβους, οχι απο τον ΠΑΣ ειπε, οτι δεν εχει κανενα προβλημα με τον Κομποτη και ζητησε και συγνωμη απο τον Λεβαδειακο.
Και συμπληρωσε πως το μονο προβληματακι που ειχανε, ειναι οτι θα ηθελαν να τους δωσει καποιες παραπανω προσκλησεις γιατι εχουν παει στη Λιβαδεια καποιοι Δημαρχοι και Νομαρχες με μελη των οικογενειων τους και οι 10 προσκλησεις που εδωσε δεν φτανουν.

edit: Να και η σχετικη ειδηση που ανεβηκε στο σαιτ του σταθμου

sport-fm

Χριστοβασίλης: «Δεν συνέβη τίποτα»

28/02/2010, 14:53

Διέψευσε τις πληροφορίες που ήθελαν να ακούγονται δύο πυροβολισμοί χθες το βράδυ έξω από το ξενοδοχείο που έχει καταλύσει στη Λειβαδιά η αποστολή του ΠΑΣ Γιάννινα, ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Γιώργος Χριστοβασίλης μιλώντας στον NovaΣΠΟΡ Fm 94.6

«Δεν ξέρω γιατί βγήκαν στον «αέρα» αυτά τα πράγματα. Δεν συνέβη τίποτα τέτοιο. Ακούστηκε ένας θόρυβος αλλά δεν ήταν πυροβολισμοί», τόνισε ο κ.Χριστοβασίλης.

«Προς Θεού δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την ομάδα του Λεβαδειακού. Για τον λόγο αυτό βγήκα στον «αέρα» για να διαψεύσω», πρόσθεσε.

Όσον αφορά το περιστατικό που δύο παίκτες της ομάδας δέχθηκαν φραστική επίθεση από δύο άτομα χθες έξω από το ξενοδοχείο σχολίασε: «Βγήκαν δύο παίκτες να κάνουν βόλτα και κάποιος φίλαθλος τους είπε κάτι. Φίλαθλος ήταν. Εντάξει… Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον Λεβαδειακό, δεν βγήκαν από εμάς, αυτά», κατέληξε.

http://www.pas.gr/forum/index.php?topic=263.msg4667#msg4667

[Crimson Glory]

Ακριβώς dreven,διαψεύστηκαν τα πάντα!
Από τον ίδιο τον ΧΒ,το θυμάμαι...
Όμως τα λόγια είναι εύκολα όταν είμαστε έξω από τον "χορό"...
Όταν απειλείται η σωματική σου ακεραιότητα...
και της οικογένειας σου το κοκοκο το κάνεις χωρίς δεύτερη σκέψη...
Μην κρίνουμε αρνητικά κανέναν σε τέτοιες περιπτώσεις!

[dreven]

Αμα είναι να τον απειλούν κάθε τρεις και λίγο, πότε Κομπότηδες, πότε Μάκαροι, πότε Τσακογιάνηδες, πότε Νυχτάρηδες, πότε Βαγγελάρες κι ο κάθε ένας από τους εκατοντάδες γκάνγκστερ που έχει συναντήσει στην μπάλλα 300 χρόνια τώρα, από εποχής Σούρμενων κι Ηλυσιακού ακόμα, ε, δεν πάει στο καλό επιτέλους το.. μεράκι, η ανιδιοτέλεια, η καλοσύνη, η αγαθότητα και η αγνή φιλία μαζί τους; Και που ξέρεις, ουδέν κακό αμιγές καλού λένε, μπορεί να ξαναβρεί τον δρόμο του κι ο ΠΑΣ, οικονομικά, οπαδικά και ως μέγεθος.
(Στην περίπτωση εκείνη πάλι, να βρήκε άραγε εφαρμογή κάνα γνωστό γνωμικό, χέρι που δεν μπόρεσες να το δαγκώσεις, το.. φίλησες; Ή μπάαα;)

[pagourenko1966]

αν ημουν προεδρος μιας τεραστιας επαρχιακης ομαδας οπως ο ΠΑΣ η αελ η παναχαικη κτλ και φοβομουν για τη σωματικη μου ακεραιοτητα θα ημουν σιγουρα αξιος της μοιρας μου

και κατι ακομη...
σπανια τα σκατα ερχονται και σε βρισκουν
συνηθως εμεις παμε και πεφτουμε πανω τους