Κάπως πρέπει να ηρέμησε ο μίστερ Εγκέλαδος ε;
Τελευταίος, άξιος λόγου, καταγραμμένος
κανα 12ωρο πριν:
Όσο δεν εμφανίζονται μωβ κυκλάκια, σχολάει δείχνει η ιστορία. Να γεμίσει γαλάζιους κύκλους η περιοχή σγα σγα, άι.
Πρώτη φορά βλέπω τόσο κόσμο σ' αυτή την πλατεία. Όποτε περνούσα όλο άδεια ήταν. Ελάχιστοι καθόντουσαν.Εμ δεν πέρασες, όταν στην Όαση και στον Τσιουκάν, έπρεπε να περιμένεις καμιά ώρα για να βρεις θέση, τι να σ' κάνω;
Δεν πέρασες κάτι Κυριακές μετά την εκκλησιά, που απαγορευόταν τα αμάξια, γιατί όλα τα Γιάννενα, κάναν βόλτα πάνω κάτω στο δρόμο. Πότε σταμάτησε αυτό αλήθεια;
Βγήκε όλος ο κόσμος στην κεντρική, η αίσθηση του "μαζί" και της συντροφικότητας απέναντι στον κίνδυνο, να πούμε - ακούσουμε κάνα πατσιάρ, να φύγει το τρεμούλιασμα από πάνω μας.
Μαζί μαλάκες μου, μαζί.
Τέλη 60's παίζουμε με τον Πέτρο στο ματζάτο κι αρχίζει και κουνάει - μουγκρίζει.
Η Βασίλω κάτι μαγείρευε απέναντι στη "κουζίνα". Τσακιστήκαμαν να τη συναντήσουμε στη μέση τς αυλής.
Άπλωσε τα χέρια της και κρυφτήκαμε από κάτω. Σα γερακίνα μας σκέπασε με τα φτερά της.
25 Οκτώβρη αρχές 60's.
Η μάνα του SA είναι στο μαιευτήριο κι ο ντοτόρος πάει να καθήσει στο σκαμνάκι απέναντί της να τσακώσει το μικρό να το βγάλει στη γύρα.
Κι αρχίζουν κάτι κουνήματα και φέει το καρεκλάκι και πάρτον κάτω τον ντοτόρο.
Η πονούσα πρέπει να εισηγήθηκε αναβολή της γέννας, αλλά η αίτηση απορρίφθηκε αυθωρεί και παραχρήμα.
Στους μεγάλους της Πάτρας, το 80τόσο. Φιλοξενούμενος, γνωστός και μη εξαιρετέος καφενόβιος, σε σπίτι φίλων.
Κι αρχίζει και κουνάει, κουνάει πολύ κι είναι και αψλά η τρύπα που κοιμούνται.
Που να βρεις παντελόνια μπλούζες, ορμάς στη σκάλα μΠΑΣ και τη σκαπουλάρεις, ώσπου συνειδητοποιείς, ότι οι ξεβράκωτοι ανάμεσα στο πλήθος, έ κάπως προκαλόυν την προσοχή
Κάτι θμήθκα για μια συζήτηση πούχαμαν μέσα 80s και μούχει καρφωθεί στο κεφάλι.
Να μωβίσουν τα κυκλάκια και θα την μολοήσω.