Η Λέστερ και η Μπαρτσελόνα, νομίζω, είναι ωραίοι σαν δημοσιογραφικοί τίτλοι. Όλη η ουσία όμως του ΠΑΣ του Πετράκη βρίσκεται σε αυτή του την φράση χθες:
Για το αν αισθάνεται ότι φέτος έχει λύσεις από τον πάγκο που του δίνουν νίκες:
«Μου δίνετε την ευκαιρία να σας πω ότι η διαφορά δεν είναι ότι δεν είχαμε λύσεις τα προηγούμενα χρόνια. Η διαφορά μας είναι ότι οι ρολίστες έγιναν πρωταγωνιστές. Τα παιδιά που απαρτίζανε σήμερα την ενδεκάδα δεν ήταν πρωταγωνιστές πέρυσι. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Πόσο δουλεύουμε και πόσο εξελισσόμαστε. Είμαι ευχαριστημένος που συμβαίνει αυτό που εσείς αποτιμάτε».
Αυτό το ρημάδι είναι που απολαμβάνω αυτά τα 2,5 τελευταία χρόνια να παρακολουθώ στο Πανηπειρωτικό, δεν το είχα δει ποτέ στη ζωή μου από άλλον προπονητή, και δεν μπορούσα να το εκφράσω τόσο ωραία όσο ο coach.
Αυτό είναι που πρέπει να έχουμε υπόψιν και σε κάθε μεταγραφική περίοδο, όταν κάνουμε την κριτική μας και ζητάμε πράγματα.
Αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας αυτής της ομάδας.
Κι αυτή είναι η νοοτροπία του coach, ο οποίος δεν κάθεται να μιλήσει για διαιτησίες, όπως θα κάνανε οι υπόλοιποι γραφικοί συνάδελφοί του, αλλά ασχολείται με τη δουλειά του και το πώς θα βελτιώσει την ομάδα του. Όχι με "τεχνικούς διευθυντές - υπεύθυνους διαιτησίας" στον πάγκο, όχι με αίτημα μεταγραφής κάθε φορα που κάτι δεν πάει καλά στην ομάδα. Με ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ και πίστη στους παίχτες του.
Κι έχουμε ακόμη πολύ πράγμα που έρχεται από πίσω! Μόνο υπομονή χρειάζεται από εμάς.
