Ρε ΠΑΣ πού το πας;
Ο Σταύρος Καραΐνδρος δεν περιμένει να γίνει Λέστερ ο ΠΑΣ Γιάννινα. Περιμένει, όμως, να γίνει το ζιζάνιο στους "μεγάλους" του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Τα Ιωάννινα είναι δύσκολη, ποδοσφαιρικά, πόλη. Φάνηκε όταν ο Γιάννης Πετράκης δέχθηκε την πρόταση του Χριστοβασίλη για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του ΠΑΣ. Το παρελθόν του στους πάγκους δεν ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει ο Ρεθυμνιώτης προπονητής, ενώ το περίφημο και συνάμα επεισοδιακό μπαράζ του ΠΑΣ με τον ΟΦΗ δεν είχε σβηστεί από το μυαλό του περισσότερου κόσμου.
Ο σύλλογος ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Τσιώλης και Παντελίδης δεν είχαν καταφέρει να κάνουν κάτι καλό, η αποφυγή του υποβιβασμού ήταν ο μόνος εφικτός στόχος για μια ομάδα με ουκ ολίγα προβλήματα και η πρόσληψη του Πετράκη δεν θεωρήθηκε από τον κόσμο ως η ιδανική λύση. Βλέπετε, δεν είχε κάτσει ακόμη η σκόνη από το αποτυχημένο πέρασμά του από τον Εργοτέλη.
Ο ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ
Σαν προπονητής το βιογραφικό του είναι αυτό του... βιοπαλαιστή. Ηρόδοτος, Μάλια, Αστέρας Ρεθύμνου κάποιες από τις ομάδες που είχε εργαστεί, ενώ πέρασε και από τον Αστέρα Τρίπολης οδηγώντας τον στη Γ' Εθνική. Ήταν ουσιαστικά αυτός που έβαλε το λιθαράκι για την άνοδο των Αρκάδων στα μεγάλα σαλόνια. Ελάχιστοι τον θυμούνται ως βοηθό του Σκάζνι στον ΟΦΗ, οι περισσότεροι τον γνώρισαν ως πρώτο προπονητή των Κρητικών. Εκεί έγινε γνωστός στην πιάτσα, εκεί όμως δέχθηκε και τη μεγαλύτερη κριτική επειδή όντας στον πάγκο του δεν ανέβηκε ο πήχης. Η συνέχεια στον Εργοτέλη δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, μέχρι να έρθει ο ΠΑΣ Γιάννινα με τα γνωστά πλέον αποτελέσματα.
Λύγισε μπροστά στις κάμερες τον περασμένο χειμώνα όταν βραβεύτηκε από τον ΠΣΑΤ ως ο καλύτερος προπονητής. Υψιστη τιμή για εκείνον, αλλά και αναγνώριση του κόπου των ποδοσφαιριστών. Οι Γιαννιώτες τερμάτισαν σε θέση εκτός Ευρώπης, αλλά ήρθε η χαρά της παρθενικής συμμετοχής όταν αντικατέστησαν τον Πανιώνιο.
Για τα δεδομένα τους μια χαρά τα πήγαν το περασμένο καλοκαίρι, δεν μπορεί ουδείς να έχει παράπονο πόσο μάλλον απαιτήσεις. Ο πραγματικός στόχος του ΠΑΣ ήταν το εφετινό πρωτάθλημα. Να ξεμπερδεύει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα με την παραμονή και να επικεντρωθεί στην κατάληψη μιας θέσης στα πλέι οφ, διεκδικώντας ευρωπαϊκό εισιτήριο. Κανονικά αυτή τη φορά.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΜΕ ΤΗ ΛΕΣΤΕΡ
Από το βράδυ της Δευτέρας όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος ασχολείται με τον "Αγιαξ της Ηπείρου" και τον Έλληνα προπονητή. Το διπλό στον Παναιτωλικό τον έφερε στα υψηλά πατώματα της βαθμολογίας, πίσω από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό (και με ματς λιγότερο, παρακαλώ). Το μυαλό άρχισε να δουλεύει σε rewind με τους περισσότερους να αναζητούν παρόμοιες ευχάριστες εκπλήξεις στο πρόσφατο παρελθόν. Ο Ιωνικός του Γκμοχ, η Λάρισα και άλλες.
Ο Γιάννης Μπαϊρακτάρης συνεπαρμένος από την Premier League το πήγε και λίγο παρακάτω. Νέα Λέστερ ο ΠΑΣ, Ρανιέρι ο Πετράκης και όλα όσα γράφονται με μια μικρή δόση υπερβολής -και επιθυμίας- για ένα πρωτάθλημα που το πικ της έκπληξης είναι να μην πάρει αήττητος τον τίτλο ο πρωτοπόρος.
Θα ξεφουσκώσει κάποια στιγμή ο ΠΑΣ. Είναι η λογική εξέλιξη μίας επαρχιώτικης ομάδας με συγκεκριμένες απαιτήσεις και περιορισμένο ρόστερ και μπάτζετ για υπερβάσεις. Θα ξεφουσκώσει χωρίς να κινδυνεύσει. Απλά θα ξεχάσουμε πάλι την εξαιρετική δουλειά του Πετράκη και των ποδοσφαιριστών του, ίσως τους θυμηθούμε στο τέλος της χρονιάς στον γενικότερο απολογισμό.
ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ;
Δεν είναι, όμως, το θέμα αν θα ξεφουσκώσει ή αν μπορεί να γίνει η νέα Λέστερ και όλες οι ελληνικές υπερβολές. Το θέμα είναι πως αντιμετωπίζεται όλο αυτό από τον ίδιο τον ΠΑΣ. Όποιος είδε το ματς κόντρα στον Παναιτωλικό θα είδε και τη διαιτησία, θα είδε τους τρομερούς αυτούς βοηθούς που μαζί με όλη την υπόλοιπη παρέα συνθέτουν τους ταλιμπάν του ελληνικού πρωταθλήματος που ανάθεμα κι αν ξέρουν τελικά τι είναι το οφσάιντ. Ή ακόμα κι αν ξέρουν δεν έχουν τη φυσική κατάσταση να δουν από σωστή οπτική γωνία τη φάση. Άτιμα κιλά.
Σφάχτηκε ο ΠΑΣ τη Δευτέρα, για να το πω στην καθομιλουμένη. Πριονοκορδέλα τον πέρασαν. Ακούσατε κάτι; Διαβάστε κανά στάτους υπεύθυνου επικοινωνίας; Κανά tweet; Μήπως είδατε τις φάσεις που αδικήθηκε σε στοπ καρέ; Μήπως διαβάσατε κανά άρθρο; Ή μήπως ακούσατε τον Γιάννη Πετράκη να φωνάζει; Ο τελευταίος πότε το έκανε για να το κάνει τώρα;
Βέβαια, γιατί να φωνάξει, θα πει ο αντίλογος. Τι θα κερδίσει; Σάμπως πάει για πρωτάθλημα; Η λογική του μέσου Έλληνα φιλάθλου. Οχι. Για πρωτάθλημα δεν πάει, αλλά σίγουρα μπορεί να δείξει κάποια πράγματα στους "μεγάλους". Σαν το παιδάκι που με το περίσσιο θράσος της ηλικίας θα πει και τη μεγάλη αλήθεια. Ο ΠΑΣ είναι το παιδάκι μπροστά στους ισχυρούς του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έχει μπει σφήνα σαν τον ψύλλο και τους γαργαλά. Για κάποιους έχει χαλάσει τη μαγιά, για τους ρομαντικούς η ευχή είναι να παραμείνει εκεί.
ΓΙ' ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΠΑΣ
Δεν ξέρω αν θα αντέξει τα ύψη. Μπορεί να ζαλιστεί. Ακόμα κι έτσι, όμως, η πτώση θα είναι ελεγχόμενη. Γιατί ο ΠΑΣ έγινε ένας σύλλογος με σοβαρότητα, πειθαρχία και ποδοσφαιρικό ήθος. Χωρίς φωνές, χωρίς κραυγές, χωρίς γραφικότητες. Με έναν κύριο στον πάγκο, υπόδειγμα χαρακτήρα και επαγγελματία. Με κόσμο που διψάει για μπάλα και θέλει να δει μεγάλα πράγματα από τον ΠΑΣ.
Λέστερ δεν χρειάζεται να γίνει φτάνοντας στην ονείρωξη. Λέστερ μπορεί να γίνει αν βάλει λίγο το δάχτυλο στο μάτι των "μεγάλων". Γι' αυτό και μόνο το λόγο ευχόμαστε να μείνει αρκετό καιρό στα ύψη...
http://www.contra.gr/Columns/Comment/stavros-karaindros/re-pas-pou-to-pas.4348054.html
