Γιάννης Πλαβούκος: «Φεύγω γεμάτος από τον ΠΑΣ Γιάννινα» (audio)
Σε μια ιδιαίτερα συναισθηματική συνέντευξη, ο προπονητής τερματοφυλάκων του ΠΑΣ Γιάννινα, Γιάννης Πλαβούκος, είχε την ευκαιρία να αναφερθεί για τελευταία φορά πριν αποχωρήσει από την ομάδα στο έργο που έκανε τον ένα χρόνο που βρέθηκε στο τεχνικό επιτελείο των Ηπειρωτών, μίλησε για την αποκάλυψη της φετινής σεζόν, τον Νεόφυτο Μιχαήλ, αλλά και τη δουλειά που έκανε με όλα τα παιδιά της πρώτης ομάδας, αλλά και των υποδομών, ευχαρίστησε όλους τους ανθρώπους που συνεργάστηκαν μαζί του και τόνισε ότι η αποχώρησή του έχει να κάνει με καθαρά σημαντικό οικογενειακό λόγο, που τον υποχρεώνει να μείνει στην Αθήνα.
Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Πλαβούκου στον Γιάννη Γιαννάκη και την εκπομπή «90 ΚΑΙ ΚΑΤΙ» του ΔΩΔΩΝΗ SUPER FM 104,3:
Για την αποχώρησή του από τον ΠΑΣ Γιάννινα: «Καταρχάς παίζει σημαντικό ρόλο το πώς φεύγει κάποιος παίκτης ή προπονητής από μια ομάδα. Πρέπει να φεύγει με ψηλά το κεφάλι, έντιμος και ισορροπημένος, έχοντας κάνει σωστά τη δουλειά του. Παίζει ρόλο η δουλειά και το ήθος ως προς την ομάδα και την πόλη που τον φιλοξένησε. Εγώ έχω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τον πρόεδρο κ. Χριστοβασίλη, την ομάδα και ιδιαίτερα τον κ. Νιαρχάκο, γιατί μου έγινε η πρόταση να μείνω και θέλω να το ξέρετε αυτό, αλλά γνωρίζανε και το πρόβλημα που έχω και έπρεπε να βρίσκομαι κοντά στην οικογένειά μου. Ο ΠΑΣ Γιάννινα για ‘μενα είχε την πρώτη προτεραιότητα, αλλά ήταν καθαρά οικογενειακό το κομμάτι για να πάρω την απόφαση αυτή».
Για τη δουλειά του και τα αποτελέσματα που φάνηκαν πιο έντονα στον Νεόφυτο Μιχαήλ: «Είμαι μαθημένος στα δύσκολα σε όποια ομάδα κι αν ήμουνα. Και τον Πασχαλάκη τον είχα δει σ’ ένα φιλικό Θρασύβουλος-Λεβαδειακός και επέμενα να τον πάρουμε στον Πανθρακικό. Είδα κάτι σ’ αυτόν. Πίστευα στις ικανότητές του και δικαιώθηκα εκ των υστέρων με την κλήση του στην Εθνική. Όπως και με τον Τσιντώτα στον Λεβαδειακό που κι αυτός δεν είχε παίξει ποτέ, τον Αθανασιάδη, τον Σιδεράκη και πολλούς άλλους. Είμαι μαθημένος στο να βοηθάω παιδιά, να τους δίνω τη δύναμη και τη στήριξη μέσα από τη σωστή μεθοδολογία.
Ο Νεόφυτος είδα ότι κάτι είχε, δούλεψε και άρπαξε την ευκαιρία, αλλά μην ξεχνάμε ότι και ο Μάρκος Βελλίδης ήταν πολύ καλός. Σε σχέση με ό,τι είχα δει την προηγούμενη χρονιά, έκανε φοβερό πρωτάθλημα κι αυτός. Απλά έτυχε να πέσει σε μια συγκυρία που δεν μας πήγαινε και λίγο η μπάλα. Ενώ ήμασταν καλοί, δεχόμασταν γκολ από το πουθενά».
Για το αν επηρεάστηκε ο Βελλίδης ψυχολογικά από τα αγωνιστικά αποτελέσματα και την κερκίδα: «Ο Μάρκος ήταν ένα παιδί που πρώτος ερχόταν στην προπόνηση και τελευταίος έφευγε. Ο περισσότερος κόσμος δεν ήξερε τι υπερπροσπάθεια έκανε φέτος αυτό το παιδί. Στη Λάρισα για παράδειγμα που χάσαμε 2 – 0 με δύο ανύπαρκτα γκολ, έπιασε 3-4 σίγουρα γκολ. Με τον Άρη, τον Απόλλωνα, τον Λεβαδειακό, έσωσε γκολ. Μπορεί να δέχτηκε 2-3 γκολ όλη τη σεζόν που μπορείς να πεις ότι είχε κάποια ευθύνη, αλλά ήταν πολύ καλύτερος σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Από εκεί και πέρα δόθηκε η ευκαιρία και στον Νεόφυτο και προς τιμήν του παιδιού, μπήκε μέσα και κατάφερε να κληθεί και στην Εθνική Κύπρου».
Για την ικανοποίηση που νιώθει ένας προπονητής όταν ο παίκτης που δουλεύει καλείται στην Εθνική: «Ακόμα και στην Κέρκυρα που ήμουν ο Αναστασόπουλος παραλίγο να κληθεί κι αυτός στην Εθνική. Για ‘μενα δεν λέει κάτι μία κλήση στην Εθνική. Το σημαντικό είναι αυτά τα παιδιά να τα στηρίξεις. Εμείς που είμαστε μεγαλύτεροι, είμαστε σαν γονείς γι’ αυτά τα παιδιά και σαν παιδαγωγοί, οφείλουμε να τα στηρίζουμε στα δύσκολα. Για ‘μενα δεν είναι έκπληξη η κλήση του Νεόφυτου και εύχομαι να έχει υγεία και να πετύχει. ».
Για τη δήλωση του Πασχαλάκη, ότι ήταν ο προπονητής που τον έβαλε στον ποδοσφαιρικό χάρτη: «Πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι το παιδί αυτό ήταν στον Λεβαδειακό, πήγε στην Κύπρο και έψαξα και τον βρήκα μέσω ενός φροντιστή του Λεβαδειακού. Ήμουν στον Πανθρακικό τότε με τον Σέρεμετ που έκανε καταπληκτική χρονιά, τον Αθανασιάδη, αλλά χτύπησε ο Κουτσόπουλος και θέλαμε παίκτη και κάναμε και φιλικό για να τον δούμε κι εγώ επέμενα, γιατί κάτι έβλεπα σ’ αυτό το παιδί. Και τον έβαλα και μέσα στα Γιάννενα σ’ ένα ματς και πήγε πολύ καλά. Από εκεί και πέρα, όμως, είχα να διαχειριστώ τρεις τερματοφύλακες, τον Σέρεμετ που έκανε φοβερή χρονιά, τον Αθανασιάδη που ήταν νεαρός τότε και στηρίχτηκε και ο Αλέξανδρος τότε, χωρίς να αδικηθεί που δεν έπαιζε».
Για τη δυσκολία της επιλογής στη θέση του τερματοφύλακα, καθώς μπορεί να παίξει μόνο ένας, όσο καλή κι αν είναι η τριάδα: «Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι ως τιμ να τους έχουμε σε πολύ καλή κατάσταση, να είμαστε έντιμοι απέναντί τους και να βοηθάμε ακόμα και τον τέταρτο, για να πιέζει τον τρίτο, αυτός τον δεύτερο και ο τελευταίος τον πρώτο για να μη χάσει τη θέση. Δεν έχεις να κάνεις μόνο με σωματότυπους, όμως, αλλά και με ψυχολογία. Είναι δύσκολη η διαχείριση. Πίσω από το χαφ είναι ο αμυντικός, πίσω από τον αμυντικό ο τερματοφύλακας, αλλά πίσω από τον τερματοφύλακα είναι το δίχτυ, είναι το γκολ. Πρέπει να διαχειριστούμε και την ψυχολογία».
Για το ότι ο κόσμος συνήθως βλέπει μόνο την αντίδραση του τερματοφύλακα στο γκολ και όχι από πού ξεκίνησε το λάθος: «Συμβαίνει όντως. Γι’ αυτό κι εμείς πάμε σε εξειδικευμένη προπόνηση και έχει εξελιχθεί πάρα πολύ η προπονητική. Δεν δουλεύουμε μόνο την ταχύτητα της αντίδρασης, αλλά και την ταχύτητα της σκέψης. Μας ενδιαφέρει ο τερματοφύλακας να παίζει σωστά τακτικά, να χτίζει από πίσω το παιχνίδι, να ξέρει πότε να παίξει γρήγορα, αργά, να αλλάξει πάσα με το μπακ ή το στόπερ.
Για παράδειγμα στον Νεόφυτο διακρίναμε μια αδυναμία στη δύναμη των κάτω άκρων. Εστιάσαμε, λοιπόν, στο πρόβλημα και πήγαμε εξειδικευμένα. Και τον γυμνάσαμε και τον βελτιώσαμε και πήγε στην Εθνική. Είναι και γρήγορος τερματοφύλακας και έγινε αυτό που έγινε».
Για τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας γκολκίπερ για να γίνει κορυφαίος: «Ένας τερματοφύλακας συνήθως γύρω στα 25-26 κάνει το μεγάλο άλμα. Έχει να κάνει με την εμπειρία και τη στήριξη που τους προσφέρεις. Δεύτερον πρέπει να έχει προσωπικότητα και να αντιλαμβάνεται, πως πρέπει να παίξει, πότε να παίξει, να έχει ταχύτητα σκέψης, αντίδρασης. Όλα αυτά γίνονται μέσα από τη δουλειά. Γι’ αυτό δενόμαστε πολύ μεταξύ μας οι τερματοφύλακες, γιατί είναι δύσκολη η δουλειά μας.
Είμαι 20 χρόνια προπονητής τερματοφυλάκων, και επανέρχομαι στην αρχική μας συζήτηση, ότι ήθελα πραγματικά να μείνω και να δει και η πόλη τη δουλειά μου. Πολύς κόσμος ίσως να μη γνωρίζει ότι πήγαινα και στις υποδομές. Πως ξαφνικά ο Βακαλόπουλος έκανε αυτό το πολύ καλό ματς στο fina-4 της Κ17 με τον Ολυμπιακό; Είχαμε κάνει εξειδικευμένη προπόνηση για το παιχνίδι.
Δεν πήγαινα μόνο στις προπονήσεις των υποδομών, αλλά ανέβαζα πολλές φορές και τα παιδιά με την επαγγελματική ομάδα. Παιδιά 15-16 ετών, όπως ο Λαδιάς, ο Καραμάνης, ο Γούσης, ο Συμεωνίδης, ο Κουκουλάρης, ο Παπαδόπουλος, ο Πατσιούρας. Δείξαμε ότι ενδιαφερόμαστε για τα παιδιά. Συνεργαστήκαμε με όλους τους προπονητές των μικρών ομάδων και είχαμε άριστη συνεργασία. Δεν γνωρίζει ίσως κάποιες φορές ο κόσμος πόσες ώρες δουλεύαμε με όλο το τιμ».
Για το πώς ήταν η συνεργασία με Πετράκη, Ταουσιάνη, Αλεξίου: «Κοιταζόμασταν στα μάτια και ήμασταν τόσο αληθινοί όλοι. Ήταν μια όμορφη συνεργασία, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Και ο κ. Αποστόλης Παπαδημητρίου μας βοηθούσε με τα γήπεδα, ο κ. Νιαρχάκος ό,τι ζητούσα σε όργανα μου τα παρείχε. Μου έδειξε εμπιστοσύνη. Γι’ αυτό είχα έρθει στον ΠΑΣ Γιάννινα, επειδή με θέλανε. Κι εγώ σας ήθελα, γιατί είναι ιστορική ομάδα ο ΠΑΣ. Στεναχωριέμαι που φεύγω, γιατί πραγματικά ήθελα να μείνω και μου έγινε η πρόταση, αλλά είναι έτσι τα πράγματα που δεν γινόταν να μείνω».
Για τις συστάσεις που θα έδινε για τον ΠΑΣ Γιάννινα στον διάδοχό του: «Τις καλύτερες. Και θα του δώσω μια κατεύθυνση να τον βοηθήσω. Πάντα το έκανα αυτό σε όποια ομάδα κι αν δούλευα. Είμαι 20 χρόνια στον χώρο και θέλω να βοηθάω. Το μοναστήρι, βέβαια να είναι καλά και θα βρεθεί και ο διάδοχος».
Για το αποτύπωμα που θα αφήσει η δουλειά του στον ΠΑΣ στο μέλλον: «Ας σωνόταν η ομάδα και ας μην το άφηνα. Ήθελα πραγματικά να μείνει η ομάδα. Είχα άριστη συνεργασία, χαιρετήθηκα εγκάρδια με όλους και θα έχω όμορφες αναμνήσεις από τα Γιάννενα. Φεύγω γεμάτος και μόνο όμορφα λόγια έχω».
Για το αν διαβλέπει εξέλιξη στους νεαρούς τερματοφύλακες του ΠΑΣ Γιάννινα: «Ο Βενετικίδης έχει δουλέψει πάρα πολύ. Ο Θοδωρής θα αποδώσει και θα πετύχει. Είναι καλό παιδί. Και από πιο μικρούς επίσης βλέπω και τον Λαδιά, τον Καραμάνη, τα παιδιά βελτιώθηκαν και είδα διάθεση. Κι αυτό με ικανοποίησε. Το είδα στα μάτια τους ότι τους άρεσε».
Το μήνυμά του προς τον κόσμο: «Καταρχάς ο κόσμος στα δύσκολα χειροκρότησε τον κόσμο. Η ομάδα έχει δυναμική, είναι γερό οικοδόμημα. Στα δύσκολα ήταν όλοι κοντά μας. Αξίζουν συγχαρητήρια. Και το γήπεδο έγινε φέτος ένα στολίδι. Ο κόσμος να συνεχίσει να στηρίζει την ομάδα».
Για το εν ευελπιστεί στην επιστροφή του ΠΑΣ στη μεγάλη κατηγορία: «Θα επιστρέψει και πρώτος. Θα είναι περαστικός από την κατηγορία. Γιατί η προσπάθεια έγινε, παρά τα επόδια που τα είδατε όλοι στο τέλος».
Για το προσωπικό του μέλλον: «Είμαι έντιμος σ’ αυτό που λέω και πρέπει να είμαι στην Αθήνα. Δεν γίνεται να φύγω από τον ΠΑΣ Γιάννινα και την επόμενη μέρα να είμαι στον Παναιτωλικό ή τον Άρη. Αν μου προκύψει κάτι σε συνδυασμό με τη σχολή όπου έχω 35 τερματοφύλακες, θα το συνδυάσω, αρκεί να είναι σε ομάδα της Αθήνας. Είναι σοβαρό το οικογενειακό θέμα που έχω, το γνωρίζουν οι ιθύνοντες. Τους ευχαριστώ για ό,τι έκαναν, μου ζήτησαν μέσα από την ψυχή τους να μείνω και ευχαριστώ και τον κ. Νιαρχάκο και τον πρόεδρο που μου παρείχαν τα πάντα. Στο μέλλον ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει. Ήταν τιμή μου που βρέθηκα στην οικογένεια του ΠΑΣ Γιάννινα».
super-fm.gr
