Μπορεί το σκορ να μην πήρε τις διαστάσεις που έπρεπε, η νίκη και η εμφάνιση όμως ήταν εμφανική.
Η Βέροια δεν κλείστηκε, προσπάθησε να παίξει την μπάλα της, κι ως γνωστόν με τέτοιους αντιπάλους θα κάνουμε ευκαιρίες, θα βάλουμε γκολ και γενικώς δεν θα έχουμε πολλά προβλήματα. Δε νομίζω να υπάρχουν πολλά να σχολιάσει κανείς από αυτό το παιχνίδι αφού και για τον αγωνιστικό χώρο τα έχουμε ξαναπεί...
Ζάιρο και Κόντε ήταν κατά διαστήματα οι κορυφαίοι της ομάδας, συνολικά όμως σε ολόκληρη τη διάρκεια του αγώνα τον δικό μου τίτλο του πολυτιμότερου τον δίνω στον Κοζορώνη. Το παιδί τρέχει αμέτρητα χιλιόμετρα, καλύπτει όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, μαρκάρει σωστότατα, κινείται ασταμάτητα χωρίς τη μπάλα, δημιουργεί (είναι πρώτος σε ασσίστ φέτος στην ομάδα), εκτελεί κόρνερ-φάουλ και σήμερα σκόραρε κιόλας (που το έχει!) με μακρινό-τεχνικό σουτ που είναι από τα δυνατά του σημεία. Για να επαναφέρω και την συζήτηση που κάναμε περί Λίλα, ο Κοζορώνης είναι ο σύγχρονος τύπος χαφ, που κάνει πολλές δουλειές με μεγάλη ισορροπία μεταξύ αμυντικού και επιθετικού παιχνιδιού. Και με μεγάλα περιθώρια εξέλιξης.
Προχωράμε παρακάτω για διπλό με τον Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη, το οποίο είναι απαραίτητο μετά τις γκέλες που κάναμε και ειδικά βλέποντας το πρόγραμμα που ακολουθεί. Είναι η πιο αδύναμη ομάδα του πρωταθλήματος και μια έδρα από την οποία έχουν περάσει όλοι φέτος, (κυρίως οι ανταγωνιστές Πανιώνιος και Ατρόμητος). Και μετά φύγαμε για το "ζουμί" του φετινού πρωταθλήματος!
