Δεν χαίρομαι που πέθανε.
Θα χαρώ όταν τελειώσει
η χούντα που εγκαθίδρυσε μετά την ανατροπή της Χούντας του Μπατίστα.
Έγινε ένα βήμα πέρσι με την αποκατάσταση των σχέσεων με τις ΗΠΑ.
Μακάρι να συνεχιστούν τα βήματα και οι άνθρωποι να απελευθερωθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Να επιλέγουν αυτοί τι κανάλια θα βλέπουν, ποιος θα τους κυβερνά, τι εργασία θα κάνουν, τι θα σπουδάζουν κλπ.
Ελεύθερα. Ως τότε, συμμερίζομαι τη χαρά, την ικανοποίηση και την ανακούφιση των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, καταδικάστηκαν χωρίς δίκη, εκπορνεύτηκαν και εξαθλιώθηκαν απ'τη χούντα του τύραννου
* Κάστρο.
"Ο νεκρός δεδικαίωται" λένε, αλλά αυτό δεν ισχύει αν είσαι ένας στυγνός δικτάτορας που έχει κάνει όλα τα παραπάνω.
Ο επαναστάτης Κάστρο αξίζει σεβασμό και ήταν πράγματι ισχυρό σύμβολο αντίστασης.
Μέχρι που έβαλε το χέρι στο βάζο με το μέλι και η επανάσταση έλαβε τέλος, δίνοντας τη θέση της σε αυτό του οποίου εναντίον ξεκίνησε. Αλλά σε ασυγκρίτως χειρότερη εκδοχή.
*"Τύραννο" και όχι δικτάτορα τον έχει χαρακτηρίσει η κόρη του.
Κι αυτή, υποστηρίκτρια του Μπατίστα θα'ναι...
Εγώ κατανοώ τα σχόλιά σας, και τις συγκρίσεις που κάνετε.
Άλλωστε, τα'χουμε πει ξανά,
δημοκρατία και αριστερά = λάδι και νερό.
Με αυτό τον τρόπο ερμηνεύουν κάποιοι τα πράγματα, καλώς ή κακώς.
Όπως έγραψε και φίλτατος αριστερός πρόσφατα:
"Ε, εντάξει μωρέ. Είχαν χουντίτσες, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες απ'τη στιγμή που ζούσαν το μεγαλείο του σοσιαλισμού"
(αναφερόμενος στο πρώην Ανατολικό Μπλοκ).
Εκλογές, δημοκρατία, ίσα δικαιώματα... Λεπτομέρεις