και κυρίως πως σιγά σιγά (σαν τον βάτραχο του παραμυθιού) συνηθίσαμε στην μετριότητα
To πολύ κακό σ' αυτό το παραμύθι είναι ό,τι ο βάτραχος στο τέλος πεθαίνει.
Αγωνες υπάρχουν (αν υπάρχει θέληση)
Από τις δηλώσεις Πετράκη, μου δημιουργείται η εντύπωση ό,τι με καθυστέρηση μιάς αγωνιστικής, ενστερνίστηκε τις απόψεις του προέδρου.
Αν και
αγώνες υπάρχουνΜπορει αυτο να το περασει κανενας στους παίκτες μας;
Όπως είπε και ο κόουτς στο post game του 6-1, οι επιτυχίες και η διαχρονικότητα, καταγράφεται στο dna μιας ομάδας και σε όσους την υπηρετούνε.
Μια παρένθεση: Συμβαίνει βέβαια και το αντίθετο, το αγρίμιο πουχου, έχει καταγραμμένη στο dna του την κατωτερότητα έναντι του ΠΑΣ κι αυτό δεν θέλει μάτια ειδικού να το δεις στα παιχνίδια μεταξύ μας. Κλείνει η παρένθεση.
Ο μεγάλος Αντώνης Γωργιάδης, είχε περάσει στο dna μας το "Εδώ είναι Ζωσιμάδες" και εν πολλοίς το έχουμε ακόμη.
Δυστυχώς ο ίδιος είχε περάσει και το "ότι κάτσει στα εκτός" πράγμα το οποίο προσπαθούμε τα τελευταία χρόνια να αποβάλλουμε.
Στο χέρι του τωρινού κόουτς είναι να βάλει και στο δικό του dna και στης ομάδας ό,τι χτυπάμε όλα τα παιχνίδια, δεν υπάρχουν μεγαλύτερες ομάδες από τον ΠΑΣ, απαγορεύεται να χάνουμε και στα φιλικά, που λέει και ο Γκουαρντιόλας.
Στα επόμενα παιχνίδια, ας μπούμε επιτέλους για να κερδίσουμε χορταστικά κι ας χάσουμε κι από κανένα.
Ας μη μπούμε για το μισό μηδέν, ας μη μπούμε για να μη χάσουμε στα εκτός, ας μη μπούμε για 2-3 ευκαιρίες σ' όλο το ματς, ας μη μπούμε με στραμμένο το βλέμμα μας στην άμυνα.
Ευκαιρία είναι. Και που ξέρεις ...αν σου κάτσει;
Όπως ευκαιρία είναι να μάθουμε αν μπορούμε να περιμένουμε από το νέο αίμα της ομάδας και τι.
Δεν θα είναι μαλακία να ξοδέψουμε ξέρω γω 2-3 μύργια για να φέρουμε τον σούπερ παιχταρά στο κέντρο και στην πορεία να ανακαλύψουμε ό,τι είναι κατώτερος του Βιδάλ;
Ή κανα αμυντικό χαφ και να ξεπεταχτεί από το πουθενά ο Μασούρας και να κλαίμε τα έξοδα;
Ποιός ο λόγος της χρησιμοποίησης π.χ. του αρκετά αδιάφορου φέτος Λίλα και όχι κάποιου μικρού χθες; Του Λίλα τελειώνει το συμβάλαιο συν τοις άλλοις το καλοκαίρι.
Υπάρχουν πιτσιρικάδες στο ρόστερ και πρέπει να τους δούμε στην μάχη όχι στην προετοιμασία.
Νικολιάς, Μαυροπάνος, Μασούρας, Κολιοφούκας, Βιδάλ, Γαρουφαλιάς, αλλά και οι δοκιμασμένοι Κούτρης, Καρανίκας, ο (πολύ ώριμες εμφανίσεις τελευταία) Γιάκος και δεν ξέρω τι έρχεται και από την Κ-20, δεν έγραψα τον Ντόλοβατς, που εδώ είναι, υπόγραψε το πανί του Δημητράκη, άρα εδώ είναι, αλλά έχει δικαίωμα να παίξει - δεν ξέρω.
Πλαισίωσέ τους με μερικούς παλιούς και ρίχτους στα βαθιά, το παράδειγμα του Γιαννάκη του Ιωάννου, που έφυγε και κανείς μας δεν ξέρει αν θα μπορούσε να προσφέρει κάτι, είναι προς αποφυγή.
Δεν είμαι υπέρ των ριζικών αλλαγών, υπέρ της συνέχειας είμαι. Ό,τι καταφέρνει κι ό,τι αποχτά η Ομάδα, πρεπει να μεταλαμπαδεύεται στου καινούργιους και αυτό δεν γίνεται αλλάζοντάς την εκ βάθρων.
Θεωρώ για να τελειώνω, απαράδεκτο να τελειώσει η σεζόν και να μην υπάρχει πεντακάθαρη εικόνα, για τους ποιούς κρατάμε, ποιούς όχι και ποιοί ακριβώς θα είναι οι μεταγραφικοί μας στόχοι.