Αναρωτιούνται διάφοροι για την αξια αυτού του μηνύματος και εκφράζονται σαν να έχουν πέσει από τον Άρη. Για όποιον είναι ΠΑΣ, δεν είναι ξένη η εικόνα να γεμίζει (σε διάφορα σημεία είναι η αλήθεια) το γήπεδο με λινάτσες. Άλλοτε διαμαρτυρίας, άλλοτε συμπαράστασης κι άλλοτε κοινωνικής κριτικής. Είναι προφανές ότι ανάλογα με το σημείο της κερκίδας που κάθεσαι, έχεις (τηρουμένων των αναλογιών) και διαφορετικές αγωνίες γύρω από το άθλημα, σε βαθμό που η στάση των υπολοίπων κομματιών του γηπέδου, πιθανά, να σου φαίνεται αλλόκοτη. Το πανί βγήκε με πολύ συγκεκριμενη υπογραφή και την ευθύνη φέρουν αυτοί που το φτιάξανε και το σηκώσανε, όπως όλα τα προηγούμενα που κατά καιρούς έχουν αναρτηθεί στους Ζωσιμάδες.
Η λινάτσα, για όποιον ξέρει να διαβάζει στο ελληνικό αλφάβητο, αλλά και για όποιον παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν ήταν ένα μήνυμα συμπαράστασης προς τους οπαδούς της ΑΕΚ, έτσι γενικά και αόριστα. Ήταν μια προσπάθεια να καταδειχθεί η διαδικασία εκμετάλλευσης/μανιπουλαρίσματος του καημού τον οπαδών για γήπεδο στη φυσική τους έδρα, με σκοπό την κατοχύρωση οικονομικών ωφελειών από δραστηριότητες ξένες προς τον αθλητισμό. Είναι γεγονός ότι στα χρόνια της άκρατης εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου, η ενασχόληση των προέδρων με το άθλημα μόνο από αγνή αγάπη δε γίνεται. Ένας ολόκληρος κύκλος κερδοφορίας μπαίνει στο στόχαστρο των επενδυτών και το ποδόσφαιρο δεν είναι παρά το όχημα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε μια πολλαπλή διαδικασία σε εξέλιξη, βασιζόμενη στο δίκαιο καημό των αγνών οπαδών ενός σωματείου. Η διαδικασία περιλαμβάνει:
1) Απόσπαση περιουσίας από την ερασιτεχνική και μεταβίβαση της σε μια Α.Ε. που δε θα είναι καν η ΠΑΕ ΑΕΚ. Αναφέρομαι στο οικόπεδο που ήταν χτισμένο το στάδιο και το κλειστό Γ.Μόσχος, το οποίο μέλλεται να περάσει στα χέρια της Δικέφαλος1924 Α.Ε.
2) Εκδίωξη από την περιουσία των δρατηριοτήτων του ιστορικού ιδιοκτήτη, του ερασιτέχνη δηλαδή, και παραμονή μόνο της δρατηριότητας που επιφέρει επαυξημένα περιθώρια κέρδους. Το καινούριο δεν έχει πρόβλεψη για κλειστό, παρόλο που τα τελευταία πρωταθλήματα που έχουν γευτεί οι οπαδοί της ΑΕΚ είναι από τα αθλήματα σάλας. Επίσης, τα κουλουάρ για τον κλασσικό αθλητισμό δεν προβλέπονται, οπότε από στάδιο πάμε σε αμιγές γήπεδο.
3) Πολιτική πίεση για να τροποποιηθούν οι οικοδομικές προδιαγραφές, ώστε τα σχέδια των διοικούντων την ΠΑΕ να πραγματοποιηθούν με μειωμένο κόστος. Άλλο το κόστος για ένα ημιυπόγειο στάδιο και άλλο το κόστος για ένα πλήρως υπέργειο. Ειρίσθω εν παρόδω, μια μετατροπή των οικοδομικών προδιαγραφών συμπαρασύρει όλη την περιοχή, το δάσος της, τις χρήσεις γης και τη γενικότερη φυσιογνωμία της πόλης.
4) Πολιτική πίεση για απόσπαση επιδοτήσεων της Α.Ε. από το κράτος. Ήδη η συριζαία περιφερειάρχης Ρ. Δούρου έχει δεσμεύσει 20δις για το γήπεδο, παρόλο που θα πρόκεται για ιδιωτική εγκατάσταση κι όχι για δημόσια.
5) Πολιτική πίεση για πραγματοποίηση κρατικών δαπανών, ώστε να αναδειχτεί συγκοινωνιακά η επένδυση ενός ιδιώτη. Το έργο το έχουμε ξαναδεί με το σταθμό του μετρό στον Ελαιώνα, που φτιάχτηκε μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθεί το μελλοντικό γήπεδο του Παναθηναϊκού ή με τις διάφορες εξόδους των αυτοκινητοδρόμων ακριβώς πάνω σε περιουσίες φίλων των εκάστοτε κυβερνήσεων.
6) Καταστροφή ενός εκ των λίγων πνευμόνων πρασίνου της Αττικής.
Η εργαλειοθήκη για την επίτευξη των σκοπών του Τίγρη είναι μεγάλη και περιλαμβάνει από επίσημες εμφανίσεις, στήριξη από την εκκλησία, επίκληση στο συναίσθημα του απλού ΑΕΚτζη, κατέβασμα κίτρινου υποψηφίου στο δήμο (λύση αλά Μώραλης), λαδώματα και σύσταση σώματος τραμπούκων για την επιβολή σιωπής για τους αντιδρούντες στο μέγα σχέδιο. Όλα αυτά βασίζονται/τεκμηριώνονται πάνω στο ηθικό δικαίωμα του λαού της ΑΕΚ για γήπεδο στην ιστορική του έδρα.
Όμως, τόσο από την εμπειρία του Καραϊσκάκης και του AEL FC Arena, όσο και από τις μεθοδεύσεις για την απόσπαση της Τούμπας από τον ερασιτέχνη ΠΑΟΚ ή του προπονητικού της Θέρμης από τον ερασιτέχνη Ηρακλή, γίνεται σαφές ότι ο καημός των οπαδών γίνεται το άλλοθι και το όχημα για μέγα-μπίζνες. Είναι υποχρέωση όλων μας να μη στεκόμαστε απαθείς απέναντι σε αυτά που εξυφαίνονται πάνω στις πλάτες ενός τμήματος των οπαδών της χώρας, διότι αργά ή γρήγορα το θέμα θα έρθει και σε εμάς. Για παράδειγμα, θίγοντας μόνο μια πτυχή του ζητήματος, είμαι από τους ανθρώπους που διαφωνεί κάθετα με την επιχορήγηση έστω κι ενός ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ΑΕ του Κιτσιομπίλη (που είναι και στοιχηματιτζής), όπως ήμουνα και ενάντιος στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την ώρα που μας τσαμπουνάνε πως δεν έχουνε λεφτά για αναλώσιμα στα νοσοκομεία.
Σε τελική ανάλυση, η λινάτσα ήταν λινάτσα συμπαράστασης προς τους υγιείς οπαδούς της ΑΕΚ, που δεν τρώνε κουτόχορτο και δε θαμπώνονται από τις γυάλινες χάντρες των κονκισταδόρων, προς τους κατοίκους της ΝΦ που θέλουν ένα στάδιο να αθλούνται τα παιδιά τους κι όχι ένα mall που θα υποβαθμίζει τη γειτονιά τους, προς όλους εμάς που αγαπάμε το άθλημα κι όχι τα επίσημα ή ανεπίσημα γραφεία στοιχημάτων...
