Αν βάζεις τον πήχη ψηλά...
Πριν μερικές μέρες ο ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου Γιώργος Μπαντής μας εξήγησε με 2 πολύ απλά λόγια, και 2 ακόμα πιο δεικτικές φωτογραφίες, το τι στάση θα πρέπει να κρατάνε μεταξύ τους οι οπαδοί των αντίπαλων ομάδων. Ας μου επιτρέψει ο συμπαθέστατος αθλητής να επισημάνω, πως για τους νταήδες των γηπέδων, ΕΜΕΙΣ που δε βρίσκουμε κανένα νόημα στον αλληλοσκοτωμό μας, δεν απολαμβάνουμε το χαρακτηρισμό "λύκοι", αλλά "γατάκια".
Ως γατάκι θα μιλήσω λοιπόν, ως φλώρος, ως κωλόστρα.
Αμέτρητα χρόνια, διάφοροι οπαδοί, ψάχνουν τον αντρισμό τους στις βίαιες αναμετρήσεις μεταξύ τους. Έτσι και στην πόλη μας, περίπου την τελευταία δεκαετία. Προφανώς και τα φυσικά πρόσωπα εναλλάσονται, αλλά υπάρχει διάχυτη μια κουλτούρα χουλιγκανισμού.
Έως και πριν την εμφάνιση της, οι Γιαννιώτες οπαδοί γινόταν αντιληπτοί από το πανελλήνιο ως κάποιοι τρελαμένοι τύποι, σχεδόν γραφικοί, που αγαπάνε την ομάδα τους και που τραβιούνται ολόκληρα χιλιόμετρα για να τη δούνε. Είχανε, λέει, και δεύτερη έδρα, την Αθήνα. Ουδείς από εμάς ασχολιόταν με τα ζοριλίκια, οπότε κανείς δεν ασχολιόταν και με την αφεντιά μας. Πράγμα που έκανε εξαιρετικά πανεύκολο να προσεγγίζεις όποια έδρα ήθελες στην Αθήνα (αλλά και στη θεσσαλονίκη), με αριθμούς που καμιά φορά ξεπέρναγαν και τη χιλιάδα. Ωραίες εποχές!
Όμως η επιθυμία κάποιων να πλασσάρουν ψηλά τις μετοχές τους στο άτυπο χρηματιστήριο της οπαδικής βίας, έφερε το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Με τα χρόνια χάσαμε την εκδρομή στον Παναθηναϊκό, μιας και οι οπαδοί του στα Γιάννινα ανακυρήχθηκαν σε εχθρούς, που... έπρεπε να εξοντωθούν. Μετά χάσαμε την ΑΕΚ, όταν κάποιοι νταήδες (που τώρα ούτε καν πατάνε γήπεδο) θεώρησαν σωστό να πάρουν ένα πανό από μια γυναίκα οπαδό της ΑΕΚ. Ερχόμενοι στα πιο κοντινά, χάσαμε την Τούμπα, διότι κάποιοι θεωρούν ότι τα ανδραγαθήματα τους αξίζουν να βρούνε τη θέση τους στο facebook, ώστε να πικάρουν τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Θυμηδία και προβληματισμό προκαλούσαν οι εκστρατείες τους για να κλείσουν τα club των αλλόθρησκων στα Γιάννινα, ενώ οι ίδιοι θεωρούσαν φυσικό τους δικαίωμα, ίσως και μαγκιά, να έχει ο ΠΑΣ σύνδεσμο σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Να τονιστεί βέβαια εδώ, πως ούτε κατά διάνοια δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τους αγώνες των θεσσαλονικιοαθηναίων για να κρατηθούν αυτά τα club ανοιχτά. Για οικονομική συνεισφορά και στήριξη, ας μη το συζητήσουμε...
Το πιο πικρό αυτών των υποθέσεων είναι ότι σπανίως οι φυσικοί αυτουργοί των ανδραγαθημάτων βρίσκονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες των επιλογών τους. Τη νύφη, για την αναβαθμισμένη ιντερνετική τους μετοχή, την πληρώνανε πάντα τρίτοι. Ξέμπαρκοι που τρώγανε φάπες, πατεράδες και ανήλικα που νιώσανε τον τρόμο στην ψυχή τους, συν-οπαδοί που δέχτηκαν καρτέρια ή επιθέσεις. Με τον καιρό, το να ξεκινήσει ένας Γιαννιώτης κάτοικος Αθηνών να πάει να δει ματς στο ΟΑΚΑ, μπορούσε να αποδειχτεί πιο επικίνδυνο από το να βρεθεί στο... Μπέλφαστ. Έτσι άδειασε η 2η έδρα του ΠΑΣ, έτσι χάθηκε το ενδιαφέρον για το γήπεδο, έτσι στέρεψαν οι σύνδεσμοι από ανθρώπους και μεράκι, έτσι γίναμε σκορποχώρι, έτσι απώλεσε ο ΠΑΣ (για το καλό του οποίου υποτίθεται πως κόπτονται οι hools) το 12ο του παίχτη. Η προσπάθεια κάποιων να περάσουν μια άλλη κουλτούρα δεν είχε μεγάλη απήχηση. Φλώροι και γατάκια γαρ, ποιος θα τους έδινε σημασία άλλωστε; Κι απ' την άλλη, όσο κόπο κι αν κάνανε για να χτίσουνε μια κάποια σχέση, για να μπορούμε φερ' ειπείν να πηγαίνουμε πορεία από τη Ροτόντα στο Καυταντζόγλειο μέσω Α. Δημητρίου με όλα μας τα διακριτικά, έφτανε ένα ανδραγάθημα για να τα κάνει όλα σμπαράλια.
Έτσι και με το Περιστέρι...
Η εποχή της αθωότητας πέρασε και για αυτό το γήπεδο, εξαιτίας κάποιων που βγάζουνε μαχαίρι, εξαιτίας κάποιων που δε μιλάνε για αυτό, εξαιτίας κάποιων που δε συγκρατούνται και αντ-επιτίθενται κατά δικαίων και αδίκων, εξαιτίας του κακού μας κεφαλιού. Τα γεγονότα που ακολούθησαν τα 2 περυσινά ματς με τον Ατρόμητο αποτέλεσαν βούτυρο στο ψωμί για τους hools. Οι... βλακείες και οι μπανταλομάρες που πρεσβέυανε οι... φλώροι αποδείχτηκαν κενό πουκάμισο. "Φιλίες και σχέσεις αλληλοσεβασμού δεν μπορούν να υπάρξουν", έτσι έλεγε το συμπέρασμα. "Μόνοι μας και όλοι τους", κατέληγαν οι σοφοί. Και νιώθοντας δικαιωμένοι, βρήκαν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεσπαθώσουν. Υποσχέθηκαν κιόλλας, γιατί το άτυπο χρηματιστήριο της βίας δεν έπαψε να λειτουργεί, πως θα ξεσπαθώσουν επί ανθρώπων και αντικειμένων. Ούτε οι βίδες δε θα έμεναν στη θέση τους, έτσι έγραψαν τα facebook. Ο πήχης είχε μπει ψηλά, κανείς δε μπορούσε να το αμφισβητήσει...
Οι μέρες πέρασαν, γίνανε βδομάδες και δώσανε τη θέση τους στους μήνες. Η κληρωτίδα μίλησε και όρισε την 9η Σεπτεμβρη ως μέρα διεξαγωγής του ματς. Έφτασε ο καιρός οι υποσχέσεις να γίνουνε πράξη. Ήρθε η μέρα να αναλάβουν οι hools το βάρος των λέξεών τους. Οι παροικούντες της οπαδικής Ιερουσαλήμ είχαν τα μάτια τους πάνω σε αυτό ματς. Αν υπήρχε στοιχημα για το γήπεδο στο οποίο θα ξεσπάσουν επεισόδια την ώρα του ματς, τότε το Περιστέρι θα ήταν "κλειδωμένο"...
Κι όμως, τίποτα δεν έγινε!!! Αλλά παρακαλώ, μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα! Δε συνέβη ξαφνικά μια μεταστροφή στις απόψεις των hools. Δεν κέρδισαν έδαφος η λογική και ο αλληλοσεβασμός μεταξύ των οπαδών! Όποιος είδε έστω και μια εικόνα από την κερκίδα μας, κατάλαβε πολύ καλά τι έγινε, κι ας κόπιασε η ΠΑΕ με τις ανακοινώσεις της να μη στεναχωρήσει τον Αρχιεπίσκοπο στο δύσκολο έργο του να προσελκύσει τα απολωλότα πρόβατα. Αν και μετρημένοι, αν και λίγοι σε σχέση με το παρελθόν, στην κερκίδα βρέθηκαν όλοι αυτοί (μαζί με τα παιδιά τους, τη νέα γενιά ΠΑΣολέδων) που με τη στάση τους και το λόγο τους ΔΙΑΚΥΡΗΣΟΥΝ πως δεν τους νοιάζει το άτυπο χρηματιστήριο της βίας. Όλοι αυτοί, που αψηφώντας τους κινδύνους που οι πράξεις άλλων δημιούργησαν, έφτασαν ως το γήπεδο και είδανε την ομάδα τους από κοντά. Αλλά εντάξει, ξέρω τι θα τους σύρουν διάφοροι. "Κότες", "φλώροι", "πιτσιρίκια", "μπαρμπάδες", "γυναικόπαιδα", "άμαχος πληθυσμός" και άλλοι χαρακτηρισμοί θα σέρνονται για αυτούς που πήγανε Περιστέρι. Όμως τι να κάνουμε; Έτσι είναι η ζωή! Οι χλεχλέδες και οι φλώροι live και οι hools στην TV... Αλλά έτσι είναι, ηθελέστα και παθέστα, που λέει και ο πάνσοφος λαός!
Συμπέρασμα;
Αν δεν είσαι ο Σεργκέι Μπούμκα, μην τον βάζεις τον πήχη ψηλά... Θα περάσεις από κάτω, αφού πρώτα έχεις γίνει επικίνδυνος (δυστυχώς για τους άσχετους τρίτους) και μετέπειτα αστείος! Κι άϊντε μετά να βγεις στη Σοφοκλέους να πουλήσεις blue chip...
υ.γ.1. Πάμε όπως παλιά. Αγνά κι ανθρώπινα. Με αλληλοσεβασμό και συνείδηση. Για να αποκτήσει νόημα και πάλι το σύνθημα "ΠΑΣ γερά, στους Ζωσιμάδες παίζουμε ακόμα μια φορά!"
υ.γ.2. Χαρείτε το μάγκες! Μη σκοτώνεστε για ΜΑΛΑΚΙΕΣ!!! ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΟ!!!