Λέγονται απίθανα πράγματα.
0-3 θα έληγε το ματς, ακούς απο την μια, με έναν Πανιώνιο που εκτός από το γκολ και μια καλή φάση με το Μασούρα, στο υπόλοιπο διάστημα γελοιοπούσε το άθλημα και έπαιζε με τα νεύρα μας.
Δεν πας πουθενά με τον Γαρουφαλιά, ακούς από την άλλη, μη βλέποντας ότι σήμερα ήταν ο καλύτερος παίχτης μας. Αλλά αυτό μάθαμε να λέμε, αυτό θα πούμε, ανεξαρτήτως απόδοσης.
Πάμε για φούντο πρόλαβε να γράψει ο άλλος στα μοναδικά 8 λεπτά που έχουμε βρεθεί πίσω στο σκορ φέτος, όντας και αήττητοι. Σαν στημένος στο πληκτρολόγιο από τον Αύγουστο, έτοιμος να αρπάξει την πρώτη ευκαιρία.
Θα φτάσω να επικαλεστώ τον Γρηγορίου(!), που δήλωσε ικανοποιημένος από τον βαθμό απέναντι σε μια ομάδα με τους ίδιους στόχους, όπως είπε.
Υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται περισσότερο να αυτοεπιβεβαιωθεί και να βγει να πει "σας τα έλεγα εγώ", παρά για ο,τιδήποτε άλλο. Απερίγραπτη ξεροκεφαλιά και εγωισμός. Επειδή ορισμένοι φαίνεται χαλάστηκαν από την ισοφάριση, ενώ κάποιοι άλλοι χαλαστήκαμε από την ισοπαλία στο γήπεδο, δεν θα πω περισσότερα σήμερα μέχρι να πέσουν οι σφυγμοί.
Για τις διαφωνίες περί της τακτικής προσέγγισης του coach, τις αλλαγές, την ετοιμότητα των παιχτών του πάγκου, που είναι ζητήματα θεμιτά να έχουμε διαφωνίες και συζητήσεις, ας τα πούμε από αύριο.
ΥΓ. Μπράβο σε όλα τα παιδιά για την προσπάθεια. Το αποτέλεσμα δεν είναι καλό, αλλά αποφύγαμε το καταστροφικό.