Γύρισα πριν λίγο από το γήπεδο.
Χαίρομαι που μετά από καιρό θα γράψω ΜΟΝΟ για μπάλα !
Ο Αναστό κατέβασε την ομάδα με 4-5-1, που γινόταν καθαρό 4-3-3, με Κοντογκολ κορυφή και τους 2 ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥΣ μέχρι σήμερα Αφρικανούς στα "φτερά".
Η ομάδα ήταν άριστα στημένη στο χορτάρι (και γαμώ τα τερέν, χαλί πραγματικό), με τους παίκτες να έχουν οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν, με τον Ανδράλα σε ρόλο προπονητή του γηπέδου συνέχεια να εμψυχώνει και να καθοδηγεί τους άλλους.
Η άμυνα ήταν ΜΠΕΤΟΝ ΑΡΜΕ.
Τα γνωστά επιπόλαια λάθη δεν υπήρχαν, με τους 4 πίσω να κρατάνε θέσεις και τους κεντρώους (Ανδράλα-Μπουχάν-Μιχαλόπουλο) να αλλάζουν με ηρεμία το παιχνίδια στα πλάγια όπου οι Ντιμπαλά, Μπακαγιόκο είχαν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ διάθεση.
Μπροστά ο Κοντογουλίδης, φαινόταν καυλωμένος, έχοντας το ρόλο να σπάει δεξιά-αριστερά τη μπάλα στους "έγχρωμους".
Το πρώτο ημίχρονο είχε 2 κραυγαλέες ευκαιρίες σε τετ-α-τετ του Βαγγέλη, αλλά δεν μας έκανε τη χάρη.
Η πρώτη, όταν μετά από τραβέρσα του Κανακούδη, τσίμπησε τη μπάλα και πλάσαρε με το Μιχαηλίδη να βγάζει ενστικτωδώς και η δεύτερη, με τη λήξη, όταν κρέμασε τον πορτιέρο με τη μπάλα να φεύγει μισό μέτρο δίπλα από το δοκάρι.
Στο δεύτερο πέρασε ο Μενδρινός στη θέση του Ανδράλα, με τον ΠΑΣ να παίρνει τη πρωτοβουλία και να βγαίνει συνεχώς μπροστά.
Σε αυτό το διάστημα, βγήκαμε μπροστά με το Ντιμπαλά και το Μπακαγιόκο να χάνουν δυο ευκαιρίες, ο πρώτος δε μπόρεσε να πλασάρει (ΚΛΑΣΣΙΚΑ), ο δεύτερος κρέμασε τον περιστεριώτη κίπερ, με τη μπάλα στην εξωτερική πλευρά των διχτύων.
Ο Αράς πήρε τη θέση του Κοντογουλίδη, με τον Μπάκα να πάει κορυφή και τον Αλγερινό αριστερά, με τον Κονγκολέζο δεξιά.
Μέχρι το 70' είχαμε την κατοχή, με τα τελευταία 20 λεπτά να κλεινόμαστε, αλλά σε καμία περίπτωση το γνωστό "α λα Σούλης'', 11 πίσω από τη σέντρα.
Στο φινάλε είχαμε ακόμη μία σέντρα-σουτ από τον Κανακούδη, την έβγαλε στο τσακ ο Μιχαηλίδης πάλι.
Η παράταση ξεκινά με την είσοδο του Ντάσιου, προώθηση του Καζναφέρη στα χαφ, όπου πραγματικά ήταν απροσπέλαστος, μαζί με το μεστό παιχνίδι του Μπουχάν και την πονηριά του Μενδρινού, καταφέραμε και πήραμε το κέντρο ελέγχοντας τον αγώνα.
Και σε μία φάση από αριστερά, ο Μενδρινός κάνει ατομική προσπάθεια, μπαίνει στην περιοχή, σουτάρει, κοντράρει σε αμυντικό, του ξανάρχεται η μπάλα και με δυνατό συρτό σουτ νικάει στην κλειστή γωνία τον τέρμα και τους περίπου 200 Γιαννιώτες στα ουράνια !
Κρατήθηκα, όντας ΜΕΣΑ στον περιστερώνα (
) αλλά χαλάλι.
Συνολικά αξίζαμε τη νίκη, ο Ατρόμητος απείλησε 2-3 φορές, η μία στο τέλος του α' ημιχρόνου ήταν άχαστη, ο στόπερ έκανε τσαφ ενώ ήταν μισό μέτρο με τον Σικαλιά με τη μπάλα να φεύγει άουτ.
Κομβικό σημείο του αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο όταν βγήκε ο Φαβάλι, πάνω που πίεζαν αυτοί.
Εκεί είχαμε ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ και με την ταυτόχρονη αγωνιστική άνοδο - δίνοντας την απαραίτητη ηρεμία - του Μπουχάν πήραμε πάλι τα πάνω μας.
Συμπερασματικά:
Πιο ομάδα ο ΠΑΣ, ήξερε τι ζητούσε με τα "περιστέρια" να μην πιστεύουν στα μάτια τους.
Μας έχουν ξεγραμμένους, για φούντο δλδ, με τους πρώην "ερυθρόλευκους" Μενδρινό και αλενατόρε να ακούνε πολλά "γαλλικά".
Ο Καζναφέρης στα μάτια του είναι ενα ΚΕΦΑΛΑΙΟ για την ομάδα.
Μιλάει στο τόπι και γνωρίζει πότε να κάνει τι, έχει δλδ ποδοσφαιρικό μυαλό, που λείπει από τον Έλληνα παίκτη.
Τελικά ο Αναστό όντως ΞΕΡΕΙ.
(Ξέρω επίσης ότι μία ψυχή του φόρουμ θα χαρεί με όσα έγραψα για Καζναφέρη, μιας και αποτελεί το πουλέν του. Χάρηκα και γω πολύ με τη σημερινή παρουσία του Κώστα, που απέδειξε ότι μετράει ακόμη στο ποδοσφαιρικό χάρτη.)
Μακάρι να κληρωθούμε με Καλλιθέα ....
ΔΙΠΛΟ ΣΤΟ ΟΑΚΑ ! ! !
