Ανάμεικτα τα συναισθήματα για το σημερινό ματς.
Απ'την μια ένας ανύπαρκτος ΠΑΟ, ο οποίος με την γνωστή κωλοφαρδία του προηγήθηκε από το πουθενά με διπλή καραμπόλα και με ένα φάουλ στο οποίο το τείχος στήθηκε ένα μέτρο πιο πίσω από ότι έπρεπε και μετά από αυτά τα δύο γκολ, μηδέν φάσεις.
Απ'την άλλη ένας ΠΑΣ που πατούσε καλά, μπήκε δυνατά στο ματς και είχε την υπεροχή απέναντι σε μια ελαφρώς χειρότερη ομάδα και παίκτες ισοδύναμους, αλλά χωρίς καμία εμφανή προεργασία για το πώς θα σκοράρει. Στα κουτουρού, χωρίς σχέδιο ανάπτυξης, χωρίς λύσεις δημιουργίας, χωρίς συνδυασμούς και δουλεμένα "τρίγωνα". Ένα μονότονο, βαρετό, αναχρονιστικό πράγμα, πάσα πάσα πίσω, πάσα, γιόμα και πάμε πάλι πίσω να κάνουμε αυτό που μας έμαθε καλά ο κόουτς: Πώς να στηνόμαστε αμυντικά.
Έχει και επίθεση το ποδόσφαιρο...
Συμπληρώσαμε 24 ματς.
2 νίκες.
10 ισοπαλίες
12 ήττες.
Αυτά για τον ΠΑΣ του ΚΥΡΙΟΥ Πετράκη το 2017.
Δεν στέκει σε κριτική το ματς, τελείωσε δυστυχώς στο 14'.
Πέρα από το ματς, σχετικά με το φόρουμ, για μια ακόμη φορά σε ποστ που αφορά ΕΝΑ ΜΑΤΣ, μπαίνει ο καθένας και βγάζει τα σώψυχά του και αναλύει τα μύρια όσα γενικώς και αορίστως. ΣΕ ΠΟΣΤ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΜΑΤΣ!
Και δεν γράφει ΤΙΠΟΤΑ για το ΜΑΤΣ!
Το ίδιο έγινε και με το ποστ του ματς με τον ΠΑΟΚ.
Σας αρέσει αυτό ρε παιδιά;
Γιατί δεν πάτε να βρείτε τα προσωπικά σας, αλλού;
Γιατί δεν γράφετε την αποψάρα σας για την ομάδα, τον Πετράκη, το Χριστοβασίλη, το ρόστερ κλπ στα σχετικά ποστ;
Πρέπει να μπαίνουμε να διαβάζουμε απόψεις για ένα ματς και να μας κάνετε τσουρέκια κάθε τόσο;
