Σπαταλήσαμε ένα ημίχρονο κατεβάζοντας τους ίδιους παίκτες, στην ίδια διάταξη που κατεβάσαμε στη Λιβαδειά.
Αυτό από μόνο του εξηγεί τα πάντα, και δεν χρειάζεται επιπλέον επιχείρημα.
Εντός με Κέρκυρα, Εκτός με Λεβαδειακό, ίδιοι παίκτες, ίδια διάταξη.
4 ημίχρονα να παίζαμε, γκολ δεν βάζαμε. Δεν υπήρχε παίκτης να μπορέσει να βρει τρόπο να περάσει από τους 5 αμυντικούς του Κερκυραϊκού τείχους.
Είναι ακριβώς αυτό που περιμέναμε όλοι, όταν γράφαμε στις πρώτες αγωνιστικές ότι θα έρθουν αντίπαλοι ταμπουρωμένοι και εκεί δεν θα μπορέσουμε να διασπάσουμε τις άμυνές τους.
Δεν έγινε με τον Πλατανιά, έγινε χθες, θα γίνει και πάλι σύντομα.
Η διαφορά δεν έχει να κάνει με τη διάταξη των παικτών.
Το 3-5-2 αν έχει Νικολιά, Χαλκιαδάκη στα χαφ αντί Λίλα, Γιάκου μπορεί να είναι θεαματικό.
Με μαούνες και αργοκίνητα καράβια, και δώσε τσούκου τσούκου τη μπάλα, πίσω και δίπλα και παραδίπλα και πάλι πίσω δεν γίνεται δουλειά.
Έβλεπα αυτόν τον καημένο τον Γαρουφαλιά, με το που έπαιρνε τη μπάλα, by default γυρνούσε το κορμί του πίσω για να δώσει στο Τζημόπουλο. Γκρίνιαζε η κερκίδα...
Τη δεύτερη, τρίτη φορά που κατάλαβε ότι δεν έχει κανέναν μπροστά του να τον μαρκάρει, έκανε ξανά στροφή προς τα μπρος, παίρνοντας λίγα μέτρα, έβλεπε το τείχος, ξανά πίσω, ή δίπλα στο Γιάκο.
Αστείο το θέαμα, αν δεν καίγεσαι να δεις μπάλα και να κερδίσεις.
Σε ματς τύπου Κέρκυρας, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να παίζουν μαζί και ο Γαρουφαλιάς και ο Γιάκος και ο Λίλα.
Είναι κακοποίηση του ποδοσφαίρου και ασέβεια προς τους 2283 που πάμε ακόμα στο γήπεδο.
Στο Β ημίχρονο ο Πετράκης έκανε γρήγορα τις αλλαγές ευτυχώς και είδαμε έναν διαφορετικό αγώνα.
Ξετσουτσούρεψαν και οι Κερκυραίοι κάπως, πήρε ρυθμό το ματς.
Ειδικά μετά το δοκάρι, που κατάλαβαν τι γίνεται πίσω, πήραν φόρα.
Ρόλο έπαιξε επίσης ότι όταν είσαι 70 λεπτά πίσω απ'την μπάλα και την κυνηγάς, τα φτύνεις. Γι'αυτό βάρεσαν διάλυση.
Έβαλε μέσα κι ο Πετράκης τους σωστούς παίκτες, τους ζάλισαν.
3 και 4 γκολ θα μπορούσαμε να είχαμε βάλει σε 15' .
Πάλι καλά, έστω κι έτσι πήραμε το τρίποντο κι είδαμε και λίγο μπαλίτσα.
Να γράψω και κάτι για το Μαυροπάνο ο οποίος ήταν χθες αλάνθαστος και δείχνει να βελτιώνει και το παιχνίδι του με τη μπάλα κάτω. Ό,τι γινόταν στο Α μέρος, το καθάριζε άνετα λες και παίζει Super League 4-5 σεζόν.
Να'ναι γερό το παιδί και να κλείσει μια γεμάτη σεζόν στον ΠΑΣ, πριν μας αποχαιρετήσει.
Πάμε στη Ριζούπολη με λιγότερο άγχος τώρα να δούμε τι θα δούμε...