η αχαριστία από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα...
Φυσικά.
Όταν παίρνεις έναν παίχτη από τα βάθη της Τρανσυλβανίας ( Β' Ρουμανίας), από τα αζήτητα, και αυτός φτάνει να παίζει Europa χάρι σε σένα και στους συμπαίχτες του και έτσι ανεβάζει το κασέ του.....Στο κάτω κάτω πληρωμένος
βάσει συμφωνίας ήταν, επί 3 χρόνια, θα έχανε λεφτά στο τέλος λες ; Ή μήπως να παίζε αυτός, αντί του σκάλες ανώτερου Κούτρη ; Ότι θέλουμε λέμε ;
Άκου φίλε.
Θα κρίνω κάθε περίπτωση ξεχωριστά.
Ο Ντε Βινσέντι έφυγε κύριος, σα φίλος, για να ανεβάσει την καριέρα του.
Ο Ίλιτς μετάνιωσε και ζήτησε να επιστρέψει , άρα τον συγχωρώ ( και χριστιανικά να το δεις)
Ο Κοζωρώνης έφυγε χολωμένος, ακόμα και επειδή κάποιοι από την εξέδρα τον είχαν βρει ως εξιλαστήριο θύμα. Άρα τον συγχωρώ.
Πασχαλάκης, Τσουκαλάς, Ναδάλες με αυτά που κάναν,
βλάψαν την ομάδα που αγαπώ , άρα για μένα δεν υπάρχουν.
Ούτε ζωγραφιστούς δε θέλω να τους δω. Ειδικά τον 1 και τον 3.
Στο κάτω κάτω, ο πρόεδρος έκανε στο Ναδάλες δελεαστικότατη πρόταση, αναγνωρίζοντας την προσφορά του.
Υπάρχει κάρμα όμως, φίλος.
Αυτοί που κάναν υπομονή και πιστέψαν στον ΠΑΣ ( λ.χ. Κόντε ), σήμερα δικαιώνονται.
