Λεξιπλασίας πανήγυρις σε τούτο το πόνημα του φίλου μας του Κώστα. Το ολοκλήρωσα ψες και ώρες ώρες ένιωθα οτι είμαι στο χωριό (ας όψονται οι απαγορεύσεις).
Καλοτάξιδο...
Ένα βιβλίο εξαιρετικής, όσο και ιδιότυπης συνάμα γραφής που ανασύρει και περιγράφει την καθημερινότητα μιας περασμένης μεν, ανεξίτηλα χαραγμένης δε, εποχής στην μνήμη του ήρωά της.
Μια χαραμάδα διάπλατη στον βαθύ ψυχισμό του μοναχικού πρωταγωνιστή της.
Θα μπορούσα να πω πολλά για το περιεχόμενό του, τις περιγραφές του, τις αναδρομές του, τους παραλληλισμούς...
... για τις λεπτομερείς αναφορές του στα γεγονότα, στις καταστάσεις, στα αδιέξοδα...
...για τις αδιόρατες αναρωτήσεις, τις νοητές αποδράσεις, τις αναπόφευκτες αλληλεπιδράσεις...
... όπως επίσης και για τα συναισθήματα, τις επαληθεύσεις, τις αναθεωρήσεις, τις εκτιμήσεις, τις διαπιστώσεις, τις αξιολογήσεις, τους αναστοχασμούς, που προκαλεί στον αναγνώστη της σημερινής εποχής.
Επιπλέον το εξώφυλλό του επικοινωνεί από μόνο του μιά σειρά μηνυμάτων, ως κρίκος μιας αλυσίδας αναζήτησης γνώσης, αντίληψης και αλληλουχίας ειρμών, συνειρμών και νοημάτων.
Το διάβασα πριν από 2 χρόνια που κυκλοφόρησε.
Συγχαρητήρια στον συγγραφέα και να έχει το βιβλίο του την ανταπόκριση που επιθυμεί.
