Αυτό που συμβαίνει φέτος με τη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών της ομάδας μας είναι τόσο λυπηρό που αρχίζει να αναρωτιέται κανείς αν πάσχουν από κάποιου είδους εμμονή εναντίον των οπαδών της ομάδας τους. Η ομάδα του Πανιωνίου σε κάθε αγωνιστική που πετυχαίνει κάποιο τέρμα τρέχει σύσσωμη στην κερκίδα των Πανθήρων (όχι ένας-δυο, όχι 2-3 που πουλάνε οπαδιλίκι, αλλά ΟΛΗ η ομάδα). Στο τέλος του προχθεσινού ματς στα Γιάννινα δεν ξέρω πόσοι το πρόσεξαν αλλά σύσσωμη η ομάδα του Ατρομήτου πήγε στο κάγκελο της 7 συνομιλώντας για μερικά λεπτά με τους Fentagin, ενώ ο Ουάρντα (δανεικός ε!) πριν την έναρξη, με πολιτικά (ήταν εκτός αποστολής), τους έδωσε μπροστά στο πέταλο το ανάλογο ρισπεκτ με χειρονομίες, χειροκροτήματα κτλ.
Φαίνεται πως όσο πιο ταπεινή η κατηγορία που αγωνιζόμασταν, τόσο πιο συμπαγής ήμασταν ως οικογένεια (παίχτες- οπαδοί). Ακόμα θυμάμαι σαν παιδάκι την κάβλα του Χατζηπαντελίδη στα (λίγα) γκολ που σκόραρε, το πάθος του άμπαλου πλην τίμιου Μητσιόπουλου, την προσπάθεια του Βιλανάκη να ανέβει στα κάγκελα, τα "ευχαριστούμε" σε όλο το γήπεδο από τον Π. Δρούγα (που στο κάτω κάτω δεν έκλεισε ούτε 6μηνο στον ΠΑΣ). Αν υπάρχει κάτι μεμπτό από εκείνα τα χρόνια για τους παραπάνω σχωράτε με, αλλά δεν είναι η ουσία στη συμπεριφορά των συγκεκριμένων πρόσωπα αλλά στη γενική αίσθηση που σου άφηνε η ομάδα.
Είναι αδιανόητο ποδοσφαιριστές των ομάδων της μητρόπολης να δείχνουν τόσο σεβασμό στους οπαδούς τους και οι δικοί μας παίχτες που λόγω του μικρού μεγέθους της πόλης έχουν καθημερινή επαφή και τριβή με τους οπαδούς στη γύρα, στη μάσα, στη σούρα
να μας γράφουν στα τέτοια τους. Για να μην μιλήσω για τους ντόπιους ποδοσφαιριστές της ομάδας μας που μπορεί με κάποιους από την κερκίδα να πήγαν μαζί σχολείο, να παίξανε μαζί στις ΕΠΣΗΠ, να παίξανε 1 φεγγάρι μαζί στα τοπικά να, να να...
Ο Μιχαήλ έχει οριστεί αρχηγός επειδή σαν παλιός και σαν ντόπιος είναι αυτός που υποτίθεται ξέρει και αφουγκράζεται την πόλη, την ομάδα, τον κόσμο της. Δυστυχώς με την συμπεριφορά του, την αδιαφορία του και (κυρίως) το ύφος του δείχνει πως μέχρι στιγμής έχει αποτύχει σε αυτόν το ρόλο. Η αγωνιστική απόδοσή του είναι αδιάφορη και αν κατάλαβα καλά δεν η λινάτσα του Antinazi Pas δεν έκρινε την ικανότητα του στο τακλιν, στο σπριντ, στο μαν του μαν με ψηλότερο αντίπαλο.
Υ.Γ.1
Το Α-α-αλβανοί των Fentagin δείχνει όντως οπαδική κατρακύλα. Δεν εκπλήσσεται βέβαια κανείς αν αναλογιστεί πως εδώ και καιρό οι περιστεριώτες συμμετέχουν ισότιμα στον Kafrila Champioship της Αθήνας ανταγωνιζόμενοι τους χουλιγκανς των 3 "μεγάλων". Το antinazi, η οπαδική κουλτούρα, η κατάκτηση του σεβασμού άλλωστε δεν είναι παράδοση, συνήθεια, κάτι του τύπου "ο μπαμπάς μου ψήφιζε τάδε, ψηφίζω κι εγω τάδε", αλλά ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ διακυβεύματα. Αν κάτι τιμά τους Fentagin είναι πως στηρίζουν το λόγο με τις πράξεις τους και αφού εδώ και καιρό την έχουν δει μαχητές των δρόμων και Peristeri Hools σκάνε σε κάθε έδρα της Αθήνας (και με το μπασκετικό Περιστέρι)και της επαρχίας έτοιμοι να γδάρουν και να γδαρθούν, έτοιμοι ,τελοσπαντων, να υποστούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Με το ίδιο σκεπτικό νομίζω πως ήρθαν και προχθές στα Γιάννινα. Όσοι τώρα από την πόλη μας θέλουν κι αυτοί με λαχτάρα να συμμετάσχουν στο Kafrila Championship ας έχουν στο μυαλό τους πως το τρίπτυχο 1)ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟ ΛΟΓΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΟΥ/ 2_ΣΚΑΩ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΧΡΙΚΗ ΕΔΡΑ/ 3) ΠΛΗΡΩΝΩ (ΠΙΘΑΝΩΣ) ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΜΟΥ δεν θα το ντριμπλάρουνε πετώντας συνεχώς χαρταετό. Συνεπώς, η φωτοβολίδα που έφυγε (μάλλον) από ΠΑΣολέδικα χέρια ας ενταχθεί στο παραπάνω τρίπτυχο.
Υ.Γ2
Το ότι ασυναίσθητα, σχεδόν αυτόματα, 1 λεπτό μετά το λάθος του Γιαννίκογλου όλη η κερκίδα των οργανωμένων φώναζε εν χορώ Για Για Νίκογλου είναι μικρό αλλά σπουδαίο γεγονός που δείχνει οπαδική ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ. Πανηπειρωτικός είσαι!
