με κίνδυνο της σωματικής μας ακεραιότητας
Είναι για νάναι αυτοί οι ΠΑΣολέδες, αλήθεια σας λέω.
Μεταξύ μας αυτά έτσι;
Ήταν μια τριάδα εκεί περα στο πολύ ωραίες κερκίδες, πατατοχώραφο ΜαντριΓκάλ.
Δίπλα δίπλα και να τσιμπιούνται μη και καρφωθούν.
Και ντιπ δε καρφώθκαν...
Ο ένας κάποια στιγμή παίρνει ανάποδες από κάποιον πιο γραφικό από τα τσιμέντα, που τριγύρναε όρθιος πάνω κάτω και χτυπιόταν, για να είναι σίγουρος ότι τον κοιτάει κόζμος.
Ασκώνεται και τον παίρνει στο κατόπι για να τ κολλήσει τσίχλα στα μαλλιά
Ο άλλος πιο σοβαρός, αλλά νταξ, όχι μέχρι τέλους.
Σ ένα εν ψυχρώ καθάρισμα εκτός φάσης του Περόνε, που είδε μόνο κίτρινη(!) πετάγεται κι αμολάει ένα έτσι γερό με παγράδικη προφορά
ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ
Ο τρίτος ο χειρότερος στο 88, κρατιέται κρατιέται βγαίνει μόνος ο Κόντες, ε ξεκρατήθκε
...πετάγεται απάνω ασκώνει τα χέρια να πανηγυρίσει κι ευτυχώς βρίσκει τα γυαλιά τ διπλανού του και τα σπάει και ζμαζεύεται αλλιώς θα τς ψάχναταν και τς τρεις σήμερα.
Γιατί και με Βαρώνο και με Κολέμπα και με Κούγια και με ΧΒ εμείς ΠΑΣ είμαστε, αυτό μη το ξεχνάτε ποτέ.
Υ.Γ.
Στα ουισκια τς παρηγοριάς μετά συμφώνησαν χωρίς πολλά πολλά.
Ωρέ ας τόχωνε κι ας πίναμαν τσάι στο νοσοκομείο τώρα.
