Εδώ και καιρό είχα μια δύσκολη εξίσωση να λύσω...
Έπρεπε να είμαι στην Αθήνα για επαγγελματικό ταξίδι τη Δευτέρα 12 Μαρτίου και άλλη μία εργάσιμη.
Ο ΠΑΣ είχε το μοναδικό Δευτεριάτικο ματς του, αυτή τη συγκεκριμένη Δευτέρα.
Τα έφερα από δω, τα έφερα από κει και τελικά δίνοντας κάποια χρήματα παραπάνω, κατάφερα να λύσω την εξίσωση με μοναδική παράμετρο ότι πρέπει να φύγω το αργότερο στις 15.00 από Αθήνα για να προλάβω το ματς, το οποίο αν κερδίζαμε θα είχαμε δικαίωμα στο όνειρο...
Γίνεται ό,τι γίνεται την Κυριακή, κι είμαι με το τηλέφωνο στ'αυτί, εν μέσω συναντήσεων με συνεργάτες, για το αν τελικά θα γίνει το ματς.
Φεύγω καθυστερημένος από Σπάτα γύρω στις 16.00 σκεπτόμενος ότι θα πάω σκοτωμένα κι όσο προλάβω, ενώ ακυρώνω και μια συνάντηση για να μη χάσω άλλη μισή ώρα και σίγουρα όλο το πρώτο ημίχρονο.
Και πάνω που οδηγώ στην Αττική οδό, έρχεται η ανακοίνωση της αναβολής...
Γαμώ το σπιτάκι σας, γαμώ!