Το απόσπασμα απο το πρώτο φιλμάκι του zeitgeist, που αναφέρεται στις θρησκείες, μέμφεται σωστά τους ιδρυματικού τύπου (βλέπε κονόμα, εξουσία,ποδηγέτηση) θεσμούς που νέμονται προαιώνια ερωτήματα για την προέλευσή μας, για τον λόγο ύπαρξής μας, και για τον τελικό προορισμό μας...Ερωτήματα που απασχόλησαν και απασχολούν τον καθένα μας απο τους κορυφαίους επιστήμονες εως εμάς τους καθημερινούς ανθρώπους που έζησαν, ζουν και θα έρθουν στη ζωή μετά απο εμάς.
Είναι προφανές πως ο,τιδήποτε αγγίζει πλατιές μάζες, μαζεύει τριγύρω του με σκοπό την υλική εκμετάλευση λογής λογιών "αρπακτικά"....Τρανό παράδειγμα: μια υπόθεση της πλάκας, (σε σχέση με το τεράστιο ζήτημα της "αιτιώδους αρχής του υπαρκτού" -για να θυμηθούμε και τον Γιανναρά) όπως είναι η "αγαπημένη μας ομάδα", βλέπουμε τι είδους ανθρώπους έχει μαζέψει τριγύρω της, και με τι λυσσώδη μανία είναι γαντζωμένοι πάνω της...Πόσο μάλλον οι όποιας μορφής και δόγματος εκκλησίες που πραγματεύονται ζητήματα που αφορούν ζωή (ή μη ζωή) και θάνατο....
Ενω βέβαια στην αρχή μιλά γενικά για θρησκείες, το φίλμ, όταν φτάνει στο κρίσιμο σημείο της εκτόξευσης του βέλους της υπεραπλούστευσης, επιλέγει (τυχαία αραγε?) να στοχεύσει στον Χριστιανισμό αυτό καθ' αυτό και όχι στους ιδιοποιηθέντες τον Χριστιανισμό....
Δεν έχω την αίσθηση πως οι Χριστιανοί πιστεύουν στο ανθρωπάκι που τους πετάει κατακέφαλα τις πλάκες με τις εντολές, τις οποίες αν δεν τηρήσουν θα τους κάψουν σε καζάνια, με περισσή ηδονή και κακία -παρ' όλα αυτά το ανθρωπάκι τους αγαπάει....
Αν ήταν τόσο απλό η Χριστιανική Πίστη απλά δεν θα υπήρχε.....
Γενικά αν μιλάμε για το φιλμάκι κατατάσσω τον εαυτό μου στους σκεπτικιστές ως προς την σκοπιμότητά του, όχι μόνο στο κομμάτι της θρησκείας αλλά σε όλα τα ζητήματα που θίγει.
Για να δανειστώ ολίγη απο REX βλέπω σε αυτό πολλές "μισές αλήθειες"....
