Θυμάμαι πέρυσι γύρω στα τέλη Αυγούστου στο Πανηπειρωτικό, στη διακοπή του πρωταθλήματος μετά την 2η αγωνιστική με την ΑΕΚ και 7-8 μέρες πριν το επόμενο ματς στο Περιστέρι. Η ομάδα είχε βγάλει απρόσμενα πολλά μυικά προβλήματα τραυματισμών στα 2 πρώτα παιχνίδια και σα να μην έφτανε αυτό στα μέσα εκείνης της προπόνησης βγάζει τράβηγμα στον προσαγωγό κι ο Χαλκιαδάκης. Ο Πετράκης διακόπτει εσπευσμένα την προπόνηση (που ήταν ούτως ή άλλως χαλαρή αφού υπήρχε διακοπή 15 ημερών για τις Εθνικές), στέλνει τους παίχτες στα αποδυτήρια να ξεκουραστούν, τους δίνει ρεπό το Σαββατοκύριακο και κάθεται με τους συνεργάτες του να συζητήσει για το πρόβλημα. Για να μη τα πολυλογώ η διαπίστωση ήταν πως η προετοιμασία είχε γίνει σωστά κι ακριβώς όπως είχε σχεδιαστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια, με τη διαφορά ότι λόγω της διεξαγωγής πολύ λίγων φιλικών αγώνων (μετά τις αναβολές των τουρνουά σε Ιταλία και Τουρκία και την αλλαγή του χόρτου στο Ζωσιμάδες) οι παίχτες κάνανε μόνο προπονήσεις και δεν είχανε παιχνίδια στα πόδια τους (δηλαδή έλλειψη προπονητικής έντασης). Κι έτσι βγάζανε προβλήματα μόλις ανεβάσανε απότομα ένταση στα πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Το πώς αποφασίστηκε τότε να λυθεί δε μας αφορά, παρά μόνο σημειώνω την αιτία του προβλήματος.
Βλέποντας λοιπόν το φετινό πρόγραμμα των φιλικών, το οποίο είναι λες και φτιάχτηκε για να διορθωθεί η περσινή αστοχία, θυμήθηκα εκείνο το απόγευμα στο ΠΕΑΚΙ.
Βάλαμε 3 φιλικά στο Καρπενήσι, πολύ νωρίς δηλαδή, για να μπούνε πολύ χαλαρά σε ρυθμό οι παίχτες (θα παίζουν λογικά από 45 λεπτά σε ανάμικτες ομάδες και τακτικές). Μετά την επιστροφή μας, παίζουμε 2 φορές με τον Παναιτωλικό, όπου θα αρχίσει σιγά σιγά να μοντάρεται η ομάδα. Κάποιοι "βασικοί" θα ανεβούν πιθανώς στα 60-70 λεπτά. Τα τελευταία 4 φιλικά (κι εκεί είναι το ζουμί) γίνονται σε ζευγάρια, με τα παιχνίδια να απέχουν 24 ώρες μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι θα κατεβάζουμε από μία 11άδα στο καθένα (βασικοί στο ένα, αναπληρωματικοί στο άλλο) για να πάρουν όλοι οι παίχτες από 2 90λεπτα σε φουλ ένταση στα πόδια τους πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα.
Τα φιλικά με ομάδες του εξωτερικού είναι καλά για τον κόσμο, έχουν όμως ένα σωρό προβλήματα εκτός του κόστους (δυσκολία να ταιριάξουν οι ημερομηνίες με τις ανάγκες της κάθε ομάδας, μακρινά ταξίδια που σημαίνει χάσιμο προπονήσεων, πιθανές αναβολές και αλλαγές της τελευταία στιγμής που σου ανατρέπουν το σχεδιασμό). Με το φετινό μας πρόγραμμα, που περιλαμβάνει και μόλις 2 κοντινά ταξίδια σε Αγρίνιο και Θεσσαλονίκη, μάλλον τα έχουμε κανονίσει όλα έτσι ακριβώς όπως τα ήθελε ο προπονητής για να δουλέψει.
Η προετοιμασία και τα φιλικά είναι για την ομάδα κι όχι για τον κόσμο. Κι άλλωστε σε πρωτάθλημα και κύπελλο με αυτούς θα παίζουμε, κι όχι με τη Βίλεμ, την Ομόνοια και τη Χάποελ. Ας δέσει με το καλό η ομάδα, κι αυτούς θα τους δούμε του χρόνου στην Ευρώπη.
