ΜουντοΑναμνήσεις

[lemorsero]

Μουντιάλ από αύριο παίδες!
Επιτέλους κάτι καλό μέσα στη μιζέρια!

Τρομερό άρθρο έγραψε ο λεάνης στο σπορ φμ για τις αναμνήσεις του από τα μουντιάλ. Όντως τι να πρωτοθυμηθεί κάποιος ποδοσφαιρόφιλος?
Το '82 είναι το πρώτο που θυμάμαι, έστω και αμυδρά. Αυτό και του '86 ήταν τα καλύτερα κατά γενική ομολογία.
Από κερκίδα οι αργεντίνοι το '78 δεν παιζόταν.

Αν έκανα chart show για τα καλύτερα ματς νομίζω οτι στο νουμερο 1 θα ήταν το γαλλία-βραζιλία στα μπέναλτι το '86 που μου έχει μείνει περισσότερο. Οι παλαιότεροι θα θυμάστε επίσης και άλλα απίστευτα ματς, χωρίς ποδοσφαιρική ποιότητα, χωρίς άμυνες, αλλά με παίχτες με ταλέντο και προσωπικότητα και εντεκάδες με πάθος.

Άντε καλά να περάσουμε!

Υ.Γ. Είναι σπάνιο να συναντήσεις οπαδό του ΠΑΣ που να μην υποστηρίζει Αργεντινή. Φέτος λέω να κάνω μια εξαίρεση λόγω στοιχήματος (πως καταντήσαμε  ) και να πάω με τους εγγλέζους. Και όπως λέει και ο φίλος μου ο sv:

Γαμω την Εθνικη και οτι σχετιζεται με την ΕΠΟ.

God Save the Queen. Go England, οπως παλια..

 

The Sex Pistols - God Save The Queen

[Thomas New York]

Απο το 86 που παρακολουθω καθε ματς του μουντιαλ εχουν μεινει αξεχαστα τα παρακατω,

1986.
Δανια -Ουρουγουαη 6-1
Γαλλια-Βραζιλια 1-1 (προκριση η γαλλια στα μπεναλτ)
Βελγιο-ΕΣΣΔ 4-3 (για μενα το καλυτερο παιχνιδι που εχω δει ποτε στη ζωη μου)
Αργεντινη-Γερμανια 3-2 (ο καλυτερος τελικος μουντιαλ εβερ...)

1990.
το χειροτερο σε θεαμα μουντιαλ που εχω παρακολουθησει.
Γερμανια-Ολλανδια 2-1, με τη ροχαλα του Ραικαρντ στον Φελερ.
Γερμανια-Αγγλια 1-1. Κριμα για τον παιχταρα Γκαρι Λινεκερ που επεσε πανω σε μια διαστημικη Γερμανια σε εκεινο το μουντιαλ. Τα πεναλτι η αιωνια καταρα της Αγγλιας και τα παντσερ στον τελικο.
Ιταλια-Αργεντινη 1-1 και η Ναπολη χωρισμενη στα 2. Με τον Μαραντονα η τη χωρα τους?

1994.
Βουλγαρια-Γερμανια 2-1 στον προημητελικο με τον θεουλη Στοιτσκοφ.
Σουηδια-Ρουμανια 2-2 στον αλλο προημητελικο με τη Σουηδια να αποκλειει στα μπεναλτ την ομαδαρα του Χατζι.
Βραζιλια-Ολλανδια 3-2 και για το παιχνιδι αλλα και για την ατακα Μανολη Μαυροματη "Ντε Μπουρ, Ντε Μπουρ, Ντε Μπουρ, δινει στον διδυμο αδερφο του Ντε Μπερ..."

1998.
Βραζιλια-Δανια 3-2
Κροατια-Γερμανια 3-0 στον προημητελικο.
Γαλλια-Κροατια 2-1 στον ημιτελικο με ανατροπη απο τς πετεινοι με τα 2 μοναδικα γκολ του Τουραμ στην καριερα του στην εθνικη!
Αργεντινη-Αγγλια 2-2 με τον παιχταρα Οουεν και την αποβολη Μπεκαμ για την οποια κατηγορηθηκε οτι κοστισε τον αποκλεισμο.

2002.
Μουφα μουντιαλ.
Το μονο που μου εμεινε ηταν τα διαιτητικα οργια στα ματς της Ν. Κορεας με Ισπανια και Ιταλια για να φτασουν στον ημιτελικο.

2006.
Γαλλια-Ισπανια 3-1 στον προημιτελικο με τον Ζινταν να κανει πλακα στους ηττοπαθεις Ισπανους.
Γερμανια -Ιταλια 0-2 στην παραταση με τον τεραστιο Ντελ Πιερο να σφραγιζει με γκολαρα την προκριση της Ιταλιας στον τελικο.
Γαλλια-Ιταλια 1-1 στον τελικο. Και μονο η κεφαλια του Ζινταν στον Ματερατσι επισκιαζει το αθλιο θεαμα που παρακολουθησαμε.

ΥΓ.
Και πανω απο ολα αγαπω, τιμω και παντα θα θυμαμαι Μανολη Μαυροματη, Παυλο Γερακαρη, Στρατο Σεφτελη και Γιαννη Αργυριου για τις μοναδικες στιγμες που μου εχουν χαρισει...
Ειστε απλα τρισμεγιστοι...

[ΛΟΚΟ]

Απ' όταν άρχισα να παρακολουθώ (δεν υπήρχαν τηλεοράσεις χαμόρια προϊστορικά γι' αυτό άργησα ...ασταδιάλα).

Η μεγάλη Ολλανδία, άξιζε τουλάχιστον 2 κούπες, αλλά τις έχασε, γιατί έπρεπε να κεδρίσουν οι οργανωτές. Ειδικά τα στησίματα στην Αργεντινή (αν και ΑργεντινοΦαν), έμειναν στην ιστορία με το Περού να στήνει κώλο στους (υπό καθεστώς χούντας) οργανωτές.
Το γκολ στον τελικό με τη Γερμανία, με τη σέντρα κι αφού άλλαξαν 5 εκατομύρια πάσες, χωρίς κανένας γερμανός να ακουμπήσει μπάλα, παρά μόνο για να τη βγάλει από το πλεχτό έχει μείνει στην ιστορία.

Η καλύτερη ομάδα που έχω δει ποτέ (μετά τον Αγιαξ της Ηπείρου) είναι η Βραζιλία του '82, του Σόκρατες, του Φαλκάο, του Ζίκο, του Εντερ, του Σερέζο, αλλά και του (καμιά σχέση με το αντικείμενο) τερματοφύλακα (ότι πάει μέσα γράφει). Ισοφάρισαν την κωλόφαρδη Ιταλία στον ημιτελικό, αλλά επέμεναν μπροστά (τους έφτανε η ισοπαλία) για να φαν και το τρίτο και να μη πάρουν αυτό που τους έπρεπε.

Τεράστια ομάδα η Γαλλία του Ροστώ, Τιγκανά, Ζιρές, Πλατινί. Τεράστιο ματς με τη Γερμανία. Ο Σουμάχερ με καρατιά σπάει μερικά δόντια κι ένα σπόνδυλο ( δε κάνω πλάκα) του Μπατιστόν που είχε τσιμπήσει τη μπάλα και πήγαινε να καθαρίσει το παιχνίδι στη κανονική διάρκεια... Δεν εισπράτει κόκκινη, ούτε σφυρίζεται κάτι! Το ματς πάει στη παράταση, οι Γάλλοι προηγούνται 3-1, αλλά ως δεύτεροι αυτόχειρες Βραζιλιάνοι, συνεχίζουν τις επιθέσεις, για να ισοφαρισούν στο 120 και να χάσουν στα πέναλτι.

Αγαπημένη, αλλά όχι σπουδαία, ομάδα, η Αργεντινή του '74, με παίχτες Ινδιάνους καμικάζι (Αγιάλα, Ερέδια, Ηούσεμαν, Γιαζάλδε)

Ρε παιδιά, αφού κάνετε μνεία για το ματς Βραζιλίας Γαλλίας στα μπέναλτ...
Το τελευταίο που έκρινε και τον αγώνα το χτυπάει ο βραζιλιάνος... Πέφτει ο τέρμας, η μπάλα περνάει δίπλα του και χτυπάει στο δοκάρι... Γυρνάει προς τα μέσα, βρίσκει τον πεσμένο τέρμα και επιστρέφει στα δίχτυα. Κανας διαιτητής... Δεν έχει σχολάσει η φάση με το δοκάρι; Μούχει μείνει απτα τότε η απορία.

Από ατάκες ακόμα γελάω με τον Κατσαρό τον πατέρα (ή τον Τσώχο τον πατέρα...), που σε κάποια μετάδοση λέει το απίστευτο:
Με πληροφορούν από Ελλάδα, ότι έχετε στοπ καρά στις οθόνες (είχε παγώσει η εικόνα), πράγμα που δεν συμβαίνει στο γήπεδο ...εδώ ο αγώνας συνεχίζεται κανονικά!
Μα σκέφτεστε να ε'ίχε στοπ καρέ και στο γήπεδο αχχαχαχχαχαχ... Αγαλματάκια ακούνητα οι παίχτες, μέχρι να σιάξουν τη σύνδεση.

[aramis]

Λόγω συμφωνίας χαρακτήρων αλλά και σεβασμού στς μεγαλύτερους να συμπληροδιορθώσω τον ΛΟΚΟ πως η Βραζιλία του '82 (η καλύτερη μπάλλα πόχω δει κι εγω εν ζωή) δεν αποκλείστηκε απο την Ιταλία του Μπεαρζότ στον ημιτελικό αλλά στα προημιτελικά όπου τότες ήταν με βαθμολογία για να βγείς και δεν ήταν νοκ-άουτ.Στη Βραζιλία αρκούσε ισοπαλία ενω οι Ιταλοί ήθελαν μόνο νίκη. Δυστυχώς πολλοί παράγοντες -ένας απο αυτούς ήταν η απίστευτη ρέντα του Ρόσι- την κατέστησαν άλλη μια βασίλισσα δίχως στέμμα, μετά την Ουγγαρία του '54 και την Ολλανδία του '74. Έβαλε 2 απίστευτα γκόλ. Την ισοφάριση του τρισμέγιστου Σόκρατες μ' ένα εκπληκτικό σλάλομ και πλασέ στην κλειστή γωνία του Τζόφ, και ξερό σούτ του Φαλκάο (2η ισοφάριση) απο το ύψος της μεγάλης περιοχής ύστερα απο απίστευτη προσποίηση που έστειλε απο την άλλη πλευρά Σιρέα και Τζεντίλε. Στην ιστορία έμεινε εκείνος ο έξαλλος πανηγυρισμός του Φαλκάο, μετά το γκόλ που κατέληξε να πνιγεί στις αγκαλιές των παγκιτών και του Σαντάνα.Ενός Σαντάνα που ήταν η επιτομή του προπονητή δημιουργού θεαματικών συνόλων και θα είναι πάντα στις καρδιές των ποδοσφαιρόφιλων, έστω κι αν του καταλογίζεται τουλάχιστον αφέλεια ως προς την προσπάθειά του να χωρέσει πολλούς καλούς παίκτες στην ενδεκάδα σε βάρος της αμυντικής του γραμμής. Για παράδειγμα τα ακραία του μπάκ Όσκαρ και Λεάντρο στις ομάδες τους δεν έπαιζαν σε αυτή τη θέση....Ο κάκιστος σ' εκείνη τη διοργάνωση Βαλντίρ Πέρεζ (τερματοφύλακας) ήταν λύση ανάγκης μιας και ο Λεάο απείχε για ιδεολογικούς λόγους (νομίζω διαμαρτυρία για το καθεστώς της Βραζιλίας- δεν διαμαρτυρόταν μετά το μουντιάλ ο πούιστς?).Μεγάλη επίσης ήταν η απώλεια του νεαρού τότε Καρέκα λόγω τραυματισμού με αποτέλεσμα να παίζει  φόρ ο λίγος Σερτζίνιο.
Γενικά για όσους είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε εκείνο το Μουντιάλ, η μπάλλα που έπαιξαν οι άνθρωποι αυτοί ήταν απο άλλο πλανήτη!
Ειδικά το 2ο ημίχρονο του Βραζιλία - Σοβιετική Ένωση (2-1), για μένα ήταν ό,τι καλύτερο έχω δει απο τόπι ever!

[tauri_7]

1986.

Βελγιο-ΕΣΣΔ 4-3 (για μενα το καλυτερο παιχνιδι που εχω δει ποτε στη ζωη μου)

Λόγω αδυναμίας σε αυτή τη θέση (του τερματοφύλακα) να συμπληρώσω οτι σε αυτό το ματς αν δεν με απατάει η μνήμη μου έπαιζαν δυο εκ των κορυφαίων της εποχής. Ο μεγάλος Μισέλ Πρεντόμ απο την μιά και ο τρισμέγιστος Γιούρι Ντασάεφ απο την άλλη. Απο τότε είχα αρχίσει να σημαδεύω τα γόνατα και τους αγκώνες κάνοντας μπλονζόν στην άσφαλτο της αυλής του σχολείου για να τους μιμηθώ.

Γερμανια-Αγγλια 1-1. Κριμα για τον παιχταρα Γκαρι Λινεκερ που επεσε πανω σε μια διαστημικη Γερμανια σε εκεινο το μουντιαλ. Τα πεναλτι η αιωνια καταρα της Αγγλιας και τα παντσερ στον τελικο.

Νομίζω οτι τότε έκανε την δήλωση ο Λίνεκερ η οποία έχει μείνει μέχρι και σήμερα " το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο επι 90+ λεπτά 22 παίχτες κλωτσάνε μια μπάλα και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί..." ή κάπως έτσι τέλοσ πάντων...

[lemorsero]

λοκο,
για το μπέναλτι δοκάρι-πλάτη-δίχτυα ο κανονισμός άλλαξε κάπου στα 90's. Το 86 μέτραγε κανονικά γκολ,
όσο για την καρατιά που λες, θα τη θυμήσω σε όσους δεν την έχουν δει:

Schumacher collision with Battiston 82


aramis,
μεγάλο το γκολ του σοκρατες στην κλειστή γωνία και όντως τρομερός ο πανηγυρισμός του φαλκάο (τι φάτσα ήταν αυτή?- κορυφαίο χαφ κατα τα άλλα). Από το ίδιο μουντιάλ έχει μείνει ο πανηγυρισμός του ταρντέλι στον τελικό:

Marco Tardelli 1982 world cup final goal celebration

Thomas NY,
θυμήθηκες τρομερές στιγμές. Με έπεισες φίλε, θα κάνω lemochartshow για παλιά μουντιάλ αργότερα αν βρω λίγο χρόνο.
Αν το καλοσκεφτείτε αυτά τα μουντιάλ ήταν που μας κάναν να αγαπήσουμε το ποδόσφαιρο.
 
πάρτε και μερικές από τις περιγραφές που όλοι αγαπήσαμε (δε βρήκα μπάμπη κουβαράκη γαμώτο):

ΓΕΡΑΚΑΡΗΣ "ΜΙΛΗΣΕ Ο ΜΙΛΛΑ"

ΓΕΡΑΚΑΡΗΣ "Η ΣΙΩΠΗ"

[dreven]

Το βιντεο αποκλεισμου της ομαδας που εχω δει να παιζει τη μεγαλυτερη ΜΠΑΛΛΑΡΑ ever σε μουντιαλ 

MUNDIAL 1982 ITALY-BRAZIL 3-2 (ESPANA 82)

στις 5 Ιουλιου του 1982 στο Σαρια της Βαρκελωνης διεξηχθη ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια στην ιστορια των μουντιαλ...η θεαματικοτερη Βραζιλια ολων των εποχων,μετα την παρεα του Πελε το 1970,ηταν το απολυτο φαβορι του ESPANA 82 πραγματοποιωντας εντυπωσιακα παιχνιδια,πλαισιωμενοι απο ασους οπως οι Zico,Socrates,Falcao,Eder,Junior,Cerezo..αντιπαλος της η Ιταλια του Μπεαρζοτ που και εκεινη ειχε μεγαλες προσωπικοτητες στην ομαδα Paolo Rossi,Conti,Antongoni,Tardelli,Cabrini,Zoff,αλλα δεν ειχε πεισει με τις εμφανισεις της μεχρι τοτε παραχωρωντας ισοπαλιες σε Περου,Πολωνια και Καμερουν προκρινομενοι στην επομενη φαση χωρις νικη και μονο με την διαφορα των γκολ..ομως εκεινο το απογευμα που κρινοταν η προκριση στα ημιτελικα η Ιταλια κατεπληξε,αιφνιδιασε τον αντιπαλο της,και με μεγαλο πρωταγωνιστη τον Παολο Ροσσι,χατ τρικ,πηρε την προκριση..η Ιταλια προηγηθηκε 2 φορες αλλα η Βραζιλια ισοφαρισε ισαριθμες δινοντας στον αγωνα τον χαρακτηρα του "χιτσκοκ"..εκεινη η Βραζιλια προδοθηκε απο τον "κακο" τερματοφυλακα της και την γενικοτερα προβληματικη αμυνα της..ειχε σαν ομαδα επιθετικους προσανατολισμους αδιαφορωντας πολλες φορες για την ανασταλτικη λειτουργια..ετσι οταν βρηκε μπροστα της εναν εμπειρο αντιπαλο δεν ειχε σχεδιο να αντιδρασει..στην περιγραφη ειναι ο Μανωλης Μαυρομματης για την ΕΡΤ.

[Thomas New York]

Το τελευταίο που έκρινε και τον αγώνα το χτυπάει ο βραζιλιάνος... Πέφτει ο τέρμας, η μπάλα περνάει δίπλα του και χτυπάει στο δοκάρι... Γυρνάει προς τα μέσα, βρίσκει τον πεσμένο τέρμα και επιστρέφει στα δίχτυα

Δεν θυμαμαι να εγινε κατι τετοιο...
Ο Βραζιλιανος που αναφερεις ειναι ο Ζουλιο Σεζαρ, μετεπειτα παικτης του βαζελου.
Το αλλο μπεναλτ το ειχε χασει ο Σοκρατες και για τη Γαλλια ο...Πλατινι στελνοντας τν μπαλα για μπεκατσες.
Φυσικα, μοιραιος παιχτης για τς Βραζιλιανοι ηταν ο Ζικο, ο οποιος μπηκε αλλαγη και εχασε μπεναλτ στην παραταση...
Κριμα για τον παιχταρα που δεν σηκωσε μια κουπα...

[mh_per_]

4 Ιουλιου 1998

Προημιτελικος ΠΚ με την Ολλανδια να αντιμετωπιζει την Αργεντινη. Ειμαστε στο 89ο λεπτο με το σκορ να ειναι στο 1-1. Κ τοτε γινεται αυτο (προσοχη στα ηχεια σας!)......

Dennis Bergkamp WK 1998 (Dutch commentary; Jack van Gelder)

Απιστευτο κοντρολ-ντριμπλα-εκτελεση απο εναν απο τους μεγαλυτερους παικτες που εβγαλε αυτο το αθλημα τα τελευταια 20 χρονια.

[lemorsero]

LEMORSERO’S CHART SHOW 6 – αθόρυβοι-εναλλακτικοί-β ονόματα-μπαλαδόφατσες από το Μουντιάλ του Μέξικο ‘86.

Ο θέμα είναι εξειδικευμένο, αλλά το να έγραφα για μαραντόνα, ζίκο κλπ θα ήταν τετριμένο. Επίσης αν εγραφα και για άλλα μουντιάλ θα ξεφεύγαμε. Αλήθεια ποιος μπορεί να ξεχάσει τους:

10. Μπούγιο. Τρίτος τέρμας της εθνικής Ισπανίας με τρομερά μπλονζόν αυτοθυσίας, αλλά πολλά λάθη στις εξόδους. Σίγουρα πιο συμπαθής από τον ψευτο-αυτονομιστή της ΕΤΑ αρκονάδα και την άλλη τη λουλού τον θουμπιθαρέτα.

9. Γκλεν Χοντλ. Παίχτης που έπαιζε με πάθος. Προσοχή γιατί πολλοί τον μπερδεύουν με τον Κρις Γουόντλ που έπαιξε λίγο αργότερα.

8. Πιερ Λιτμπάρσκι. Αθόρυβος παίχτης με παιχνίδι ουσίας, στραβοκάνης του κερατά, αριστεροπόδαρος, με μια κλασσική χαίτη 80’s που σήμερα θα προκαλούσε γέλιο. Νομίζω έπαιξε 3 τελικούς μουντιάλ (82, 86, 90) με το 7 στην πλάτη.

7. Μπατς. Ο 2ος τέρμας της Γαλλίας πίσω από τον ετορί. Τι μαλλί ήταν αυτό ωρε μπατς? Σαν νταβάς ήσουν φίλε μου. Μεγάλο είδωλο κι αυτός.

6. Λάουντρουπ. Πολύ μεγάλο φορ της εποχής που επισκιάστηκε το 86 από λίνεκερ, βαλντάνο κλπ. Μου έχει μείνει το γκολ σολο με ουρουγουάη.

5. Αλείνικοφ. Χαφάρα της ΕΣΣΔ με δυνατό πόδι και μυαλό ξυράφι. Πιο εναλλακτικός από μιχαιλιτσένκο, ρατς, προτάσοφ που μεσουρανούσαν.

4. Αμορός. Αθόρυβο δεξί μπακ της Γαλλίας που ανέβαινε πολύ συχνά στην επίθεση. Ήξερε να βαράει και φάουλ και πέναλτι με το 2 στην πλάτη. Τρομερός παίχτης! Μου έχει μείνει περισσότερο από τιγκανά, στοπιρά, ζιρές, πλατινί, παπέν, φερναντέζ, ροστό κλπ. Αλήθεια, τι παίχτες είχε κ αυτή η γαλλία τότες!

3. Ζαν-μαρί Πφαφ. Τι ταβερνιάρης ήταν αυτός! Τι φάτσα ήταν αυτή! Τερματοφυλακάρας ο ατσούμπαλος πφαφ μου έμεινε περισσότερο από τους άλλους βέλγους (τον παιχταρά τον κέλεμανς, τον δικό μας ντεμολ και τον ρούκι έντσο σίφο).

2. Εμίλιο Μπουνταγκένιο. Α ρε αρρώστια! Παιδικό είδωλο με αμέτρητες αφίσες ο γύπας. Ασύλληπτο δίδυμο με εκείνο τον κωλοτούμπα τον ούγκο σάντσες στη ρεάλ. Στην εθνική δυστυχώς δεν είχε καλούς συμπαίκτες (κάτι λιμά όπως πχ ο μίτσελ, ο σαντιγιάννα, ο γκοικοετσέα, ο μπακέρο, ο σενιορ κλπ) αλλά τα 4 γκολάκια στους δανούς τα έβαλε. Δυστυχώς στη διοργάνωση επισκιάστηκε από μαραντόνα, καρέκα, λίνεκερ κλπ 

1. Ζοσιμάρ. Πολύ μεγάλος παίχτης της βραζιλίας, λίγο λούζερ όμως. Κλασσικό Β όνομα μετά από ζίκο, καρέκα, χούλιο σέζαρ, σόκρατες. Έβαλε 2 γκολάρες με ειρε και εσσδ. Είναι στο νούμερο 1 γιατί θυμίζει ζωσιμάδες, αλλά και γιατί είναι και ράμπο και μποξέρ! Για δείτε και την ότι να ναι περιγραφή του μονόλο:

ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ "Ο ΡΑΜΠΟ ΜΠΟΞΕΡ"

[aramis]

Lemorsere αφου ανεβάζεις βίντεα με γκολ απο Μουντιάλ, αν το βρεις και δε βαριέσαι ανέβασε το γκολ των γκολ απ το '86. Δε χρειάζεται να πω ποιο είναι. Ένας τεράστιος κοντοπούτανος το έβαλε.....(όχι αυτό με το χέρι το άλλο....το Θεικό!)

[lemorsero]

Σε χάλια ανάλυση αλλά αργεντίνικη περιγραφή για τον aramis:

Maradona GOAL

Αυτό το γκολ ήταν η αιτία να περάσουν σε δεύτερη μοίρα τα 2 γκολ του μαραντόνα στον ημιτελικό με το Βέλγιο. Για μένα αυτά ήταν τα πιο σημαντικά και κρίσιμα γκολ τότε που η μπάλα έκαιγε. Εκεί ο τζες τους πήρε μόνος του με 2 γκολ απίστευτης δυσκολίας, τα παρακάτω:

το πρώτο (κοιτάξτε τσίμπιμα που κάνει):
1986 World Cup DIEGO MARADONA vs Belgium

και το δεύτερο (καλά εδώ τους χορεύει σαν ... άγγλους):
1986 World Cup DIEGO MARADONA vs Belgium

Υ.Γ.1 Όσο για τον ζοσιμάρ που έλεγα πριν, αυτός πρέπει να είναι ο έβδομος από τα αδέρφια "Ζωσιμάδες". Πάρτε και το γκολ στο ειρε:
Josimar 1986 World Cup

Υ.Γ.2 Τη βλέπω τη δουλειά, "σφήκα και άλλα" θα το κάνουμε κι αυτό το θέμα! 

[dk]

πολλά από όσα αναφερθηκαν υπάρχουν εδώ:
Top 50 Best World Cup Goals In History :
http://www.youtube.com/watch?v=B9L9rj4swhs&feature=related#
ένας επιπλέον λόγος που παραπέμπω στο video που υποστηρίζει ότι έχει τα 50 καλύτερα γκολ των Μundial (αν και αδικεί παλαιότερες διοργανώσεις) είναι οι αναμνήσεις που αναβιώνει από εκπληκτικούς παίκτες και γκολ από:
του Eder από αγώνες της Βραζιλίας ,  Teophilo Cubillas, Ari Haan, Χάτζι , Bergkamp (που υπάρχει και σε αναφορά σε προηγούμενο μήνυμα) , των εκπληκτικών αγώνων σε εκείνο τον όμιλο με Βραζιλία, Ρωσία, Σκωτία αν θυμάμαι σωστά ,... του Diego Armando τόσο εναντίον Αγγλίας όσο και αυτό εναντίον Ελλάδας (στην αρχή του 4-4-2) αλλά και ενός εκπληκτικού γκολ που έχει αδικηθεί ιστορικά αυτό του Negrette του Μεξικού (εναντίον της Βουλγαρίας πιθανότατα) ...
και λίγος σχολιασμός :
στα καλύτερα θα έπρεπε να συμπεριληφθεί και το ...χέρι του θεού καθώς ουσιαστικά ήταν η εμφατική απάντηση ενός λαού που είχε δικαίως πρόβλημα με τους Άγγλους έχοντας μάλιστα μία ομάδα η οποία ήταν κλάσεις ανώτερη των μετρίων (σχεδόν πάντα) Άγγλων...
Ακόμα αν και δεν θυμάμαι συγκεκριμένα σίγουρα κάποια γκολ της Ολλανδίας από το mundial το οποίο θα έπρεπε να έχουν στην Αργεντινή θα έπρεπε να είναι στη λίστα ...
Σε όλα τα υπόλοιπα προφανώς λόγω ηλικίας και παρόμοιων παραστάσεων συμφωνώ 100% (σε σημείο που να αναρωτιέμαι αν τα έγραψα εγώ) με όσα έγραψε ο Λόκο και ο Άραμης...  Να σημειώσω ότι μετά το παιχνίδι Βραζιλία - Ιταλία όπου νίκησε η τακτική (των πολύ ικανών πάντως Ιταλών) την φινέτσα των Βραζιλιάνων από αντίδραση σταμάτησα να παρακολουθώ το υπόλοιπο mundial...!~!     

[Tsakali]

Στο μέγιστο εκείνο ματς βελγίου -  εσσδ βρίσκω στη σύνθεση του Βελγίου με τον αριθμό 21 τον ποδοσφαιριστή Stephane Demol......ο θκος μας είναι;;;;;;;(δεν ξέρω αν έχει γραφτεί κάπου αλλού στο φόρουμ)

δείτε και μοναχοί σας στην περιγραφή του παρακάτω βίντεου στο εσυσωληνας(youtube)...

FIFA World Cup 1986 - Soviet Union vs Belgium (1st Half)

[fadomas]

Italy - Germany (04.07.2006)

Highlights    -στο 0:43 η μπαλια του Τοττι
                    -οι επελασεις του Γκροσο
                    -στο 4:40 η μπαλια τοτ Τοττι
                    -στο 5:42 το βιπ του Ζαμπροτα
                    -στο 7:08 μαθηματα τερματοφυλακα απο Μπουφον
                    -στο 8:00 αμα εχεις αριστερο....
                   -στο 8:55 μαθηματα αντεπιθεσης απο τον Βραχο(Καναβαρο) τον Καπιτανο(Τοττι) τον Βιολιστη(Τζιλαρντινο) και τον Μεγα            Αλεξανδρο (Ντελ Πιερο)
 

και καπως ετσι τα γερμανακια πηγαν εκει που τους αξιζε...

[Proctor]

Το 1982 ξεκινάνε οι μνήμες από Μουντιάλ.
Όλα αυτά τα ονόματα που αναφέρατε τα θυμάμαι και βάζω επιπλέον και το όνομα του Ζμπίγκνιου Μπόνιεκ, του μεγάλου Πολωνού που έπαιζε στη Γιούβε.
Το 1986 θυμάμαι που το τόπι πήγαινε λες και είχε ήλιον μέσα, θυμάμαι που τους έβγαινε η γλώσσα λόγω υψομέτρου+ζέστης, και θυμάμαι πόσο επιβλητικό έως τρομαχτικό ήταν το στάδιο Αζτέκα.
Τέλος δεν θα ξεχάσω τον τρελό πανηγυρισμό/κωλοτούμπα που έκανα όταν ο Μπουρουσάγκα (αν δεν λαθεύω) έκανε το 3-2 στον τελικό.

[chilly]

Ποδοσφαιρικά θα μιλήσω. Είμαι αντι-Γερμανός (ποδοσφαιρικά πάντα) από το 1990 και μετά. Δίκαια όμως το κέρδισε. Ήταν η καλύτερη ομάδα (πιο σταθερή) σε όλη την διάρκεια του Κυπέλλου. Παρακολουθώ αυτό το συγκρότημα από το 2006 και μετά και με έλκει το θεαμά του. Πίεση, ταχύτητα, πολλά τρεξίματα, αλληλοκαλύψεις, όλοι μα όλοι οι παίχτες έχουν ποδοσφαιρική παιδεία, κάθετες μπαλιές φουλ, τα χαφ πατάνε αντίπαλη περιοχή, σκοράρουν κλπ κλπ. Είναι πολύ θεαματική ομάδα, όπως και η Μπάγερν (σε συλλογικό επίπεδο). Και αν παρατηρήσει κανείς όλα τα άλλα που συνοδεύουν αυτή την ομάδα όπως π.χ. το γεγονός οτί πήγαν και φτιάξαν δικό τους προπονητικό κέντρο στην Βραζιλία με τις συνθήκες που αυτοί ήθελαν (για να το πουλήσουν αργότερα), το γεγονός οτι γίνεται φοβερή δουλειά στις ακαδημίες και στις δεύτερες ομάδες των ομάδων την μπουντεσλίγκα, το γεγονός οτι σαν κοινωνία δέχονται και αφομοιώνουν τους μετανάστες και έτσι εμπλουτίζουν με νέα στοιχεία και την κοινωνία αλλά και το ποδοσφαιρό τους κλπ κλπ σε κάνουν να χειροκροτήσεις αυτή την ομάδα. Κακά τα ψέματα φίλοι-φασίστες αυτού του φόρουμ, χίλιες φορές Γερμανία που το σηκώνει με τον Τούρκο Οζιλ παρά με τον (άρειο) Μπίρχοφ.
Και από εκεί που πανηγυρίζαμε που της ρίξαμε 5 μέσα στο Μόναχο, τώρα αυτοί κάνανε άλματα προς τα εμπρός ενώ εμείς μείναμε στα ίδια (ίσως και χειρότερα). Και όσο το πρωτάθλημα θα έχει 42 αγωνιστικές, το κύπελλο άλλες 4-5, το league cup άλλες 4-5, το champions league άλλες 8-10 τουλάχιστον, και άλλες 10 αγωνιστικές με την εθνική, και οι παίχτες πηγαίνουν με 70 αγώνες στην πλάτη σε τέτοιες διοργανώσεις δεν θα υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Τώρα στην 2η καψούρα, την Αργεντινή, όπως τα είπε ο Lemo. Mια χαρά ήταν η Αργεντινή. Τέτοιο υλικό είχε τόσο μπορούσε να παίξει. Θα διαφωνήσω όμως με το απών. Ο σολίστας ήταν ασθενής, βαριά ασθενής. Και εδώ όμως το calcio moderno, με τους 70 αγώνες στην πλάτη του σολίστα συν το άγχος να αποδείξει οτι είναι ο νέος Diego, συν την πίεση από τους χορηγούς, νομίζω τον έκαναν να μην μπορεί να μας δώσει αυτά που όλοι θέλαμε στους τελευταίους 3 αγώνες. Και η γκαντεμιά είναι οτι χτύπησε αυτός που θα μπορούσε να τον βοηθήσει λίγο. Τέσπα, πάμε για το επόμενο και την τελευταία ευκαιρία του σολίστα να αποδείξει οτι είναι ο νέος Diego (αν και δεν νομίζω οτι πρέπει να εστιάσει σε αυτό).
Τέλος για τις ομάδες του μικρού τελικού. Αστεία Βραζιλία. Την μίσουσα, την μίσησα ακόμα περισσότερο όταν με την Κροατία κέρδιζαν με πέτσινα πέναλντι και ευχαριστούσαν τον Θεό και την επόμενη μέρα δωστου οι εφημερίδες ''Μαγική Βραζιλία", "Μαγεία Νειμάρ" κλπ κλπ από τους δημοσιογράφους της @τσας. Λυπήθακα που οι Γερμανοί δεν της έριξαν διψήφιο αριθμό γκολ. Οι Ολλανδοί από την άλλη, εμένα δεν με ενθουσίασαν. Λένε όλοι, μπαλάρα οι Ολλανδοί. Που βρε?Μόνο με την Ισπανία που βρήκαν χώρους αεροδρόμια και τους ταράξαν. Με την Αυστραλία μαγική εικόνα, με την Χιλή 2 γκολ από στημένα, με το Μεξικό στο 93 και με αμφισβητούμενο πέναλντι, με την Κοστα-Ρικα στα πέναλντι, με την Αργεντινή μια φάση σε όλο το παιχνίδι. Είναι όμως έργο προπονητή, ενός από τους μεγαλύτερους της τελευταίας 25ετίας. Μόνο η Ολλανδία χρησιμοποίησε όλους τους παίχτες της. Μόνο ο Βαν Γκαλ θα μπορούσε να σχεδιάσει να αφήσει μια αλλαγή για το 119 και να αλλάξει τον τερματοφύλακα τον οποίο είχε δει στις προπονήσεις οτι είναι καλύτερος από τον πρώτο στα πέναλντι.
Υ.Γ. 1 Σαν το μουντιάλ του 70 (δεν το έζησα) και του 90 (το έζησα και δεν εννοώ λόγω θεάματος) δεν θα ξαναγίνουν όσο και αν θέλουν οι άμπαλοι δημοσιογράφοι (της ΕΡΤ και μη) και μη-δημοσιογράφοι να μας πείσουν για το αντίθετο.
Υ.Γ. 2 Τιμή και δόξα στον πιτσιρικά (10χρονο βαριά) με την φανέλα της Αργεντινής που καθόταν στο διπλανό τραπέζι και που μετά το γκολ του Γκέτζε άρχισε να κλαίει και δεν σταμάτησε ποτέ. Με ταξίδεψε 24 χρόνια πριν και κάποιον να κλαίει για το πέναλντι του Waddle. Γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Το ωραίοτερο πράγμα που μπορεί να σε κάνει να κλάψεις και στα 10 σου και στα 40 σου.

[my8os]

chilly θα συμφωνήσω μαζί σου εκτός από την Ολλανδία. Πιστεύω ότι είχε πολύ καλή ομάδα που ενδεχομένως να μπορούσε να κερδίσει και στον τελικό.
Όταν λες ότι με την Αργεντινή ειχε μια φάση, τότε η Αργεντινή είχε μηδέν φάσεις στον ημιτελικό... Επίσης και η Γερμανία στον τελικό 2-3 φάσεις είχε...

[lemorsero]

μελανχολική η χθεσινή μέρα, όπως κάθε Δευτέρα μετά το μουντιάλ.
Όταν τελειώνει ένας τελικός μουντιάλ αυτομάτως γίνεσαι 4 χρόνια μεγαλύτερος 

[davelis]

Εκτος αυτου αρχισαν και οι εκπτωσεις 

Μου λεει η γυναικα μου
Θελω να νοιωσω γυναικα
Δωσμου 300 ευρω για ψωνια 

(Τοχεσα τελειως)