Σε είδα πρόσφατα να παραπατάς και να πέφτεις.
Και οι πληγές Σου να τραυματίζουν την περηφάνεια Σου και την ψυχή μου.
Είδα να μην συμμερίζονται την αδύναμη στιγμή Σου στο λάθος.
Είδα να Σε υποψιάζονται...
Να Σε υποτιμούν, να Σε χλευάζουν, να Σε υποβαθμίζουν.
Να μην Σε πιστεύουν.
Να μην Σου επιτρέπουν το σφάλμα.
Είδα να Σε καταδικάζουν και να Σου φυλακίζουν την αξιοπρέπεια στις σελίδες των φίλων του ΠΑΣ...
... και κάτι Μεσάνυχτα, προτίμησα να Σε πάρω, να φύγουμε από 'δω κάπως έτσι...
Δεν μπορούμε να τα πούμε άλλο οι δυό μας εδώ πέρα...
Θα συνεχίσουμε να τα λέμε αντικριστά.
Έτσι, όπως παλιά...
Πριν βρεθεί κανείς άλλος να μας ακούει, τί λέμε.
Εγώ κι Εσύ, αχώριστε Φίλε, χέρι με χέρι της καρδιάς, όπως πάντα, κι όπου μας βγάλει!!
Ο Μεσονύκτιος Φίλος Σου