Αν είχαμε χάσει με 2-1 ενώ είχαμε παίξει στη διάρκεια του ματς, με τον τρόπο που παίξαμε στα τελευταία 25 λεπτά, μετά το γκολ, δεν είχα στενοχωρηθεί.
Εμείς στο Α ημίχρονο παίξαμε, περίπου όπως παίξαμε στο Β ημίχρονο του πρόσφατου ματς στο Περιστέρι (με 10 παίκτες) .
Δεν πιέσαμε ψηλά, όποτε κλέβαμε δεν ξέραμε τι να κάνουμε, δεν αλλάξαμε τρίτη πάσα, η κατοχή ήταν 80-20% και δεν κάναμε ούτε μία φάση, πλην του γκολ.
Κι εκεί που λες, "Ναι ρε πούστη, μια φορά κι εμείς με ανάποδο καιρό, με κωλόφαρδο γκολ" (απ'αυτά που τρώγαμε εμείς τόσα χρόνια εκεί) , σε κάνουν γιο γιο τα πιτσιρίκια και δεν ξέρεις τι να πρωτομαζέψεις...
Το σέντερ φόρ μας ξεκινούσε να μαρκάρει στο ημικύκλιο του κέντρου, του δικού μας μισού γηπέδου!
Ο Κουλιμπαλί, από μπακ έπαιζε συνεχώς εξτρέμ επειδή δεν είχε αντίπαλο να τον κρατάει πίσω.
Ο Λεό κουβαλούσε τη μπάλα ανούσια.
Ο μόνος που φάνηκε να ήξερε πώς να παίξει ήταν ο Κριζμάν αλλά ήταν απελπιστικά μόνος του, αφού οι κεντρώοι μας δεν ανέβαιναν να τον στηρίξουν.
Ο Βιδάλ, όπως και στο ματς με τον Άρη πήγε πολύ καλά αμυντικά, κλέβοντας μπάλες, αλλά χωρίς να μετουσιώνεται αυτό σε αντεπίθεση με οποιονδήποτε τρόπο.
Στο πρώτο γκολ δεν θεωρώ πως ευθύνεται κάποιος παίκτης μας, σε αντίθεση με το δεύτερο όπου ο αντίπαλος σέντερ φορ ήταν εντελώς αμαρκάριστος στο ύψος του πέναλτι κι ενώ το αριστερό μας μπακ ήταν μέσα στην περιοχή, άρα υπήρχε αμυντική ισορροπία ή και αριθμητικό πλεονέκτημα.
Δουλεμένη ομάδα ο ΠΑΟ, σαν να τους έχει με τηλεκοντρόλ ο Δώνης, συνεχής κίνηση, ταχύτητα και καλή κυκλοφορία.
Ούτε στον ύπνο του να δει τους αυτοματισμούς και τις δουλεμένες φάσεις του Δώνη, ο Πετράκης.
Κάθε άνθρωπος έχει το ταβάνι του.
Όσο αντιπαθής κι αν μου είναι ως φανέλα, ως σύνολο, αυτό που είδα χθες ήταν αξιοθαύμαστο για μένα.
Δεν ξέρω πως θα ήταν αν είχαν παίξει μεσοβδόμαδα ματς κυπέλου.
Δεν έχω καταλήξει αν έπραξε σωστά ο Πετράκης και έπαιξε όπως έπαιξε.
Ίσως αν ανοιγόμασταν, όπως στο Περιστέρι να μετράγαμε γκολ απ'την αρχή. Φάνηκε η διαφορά ταχύτητας των παικτών και ίσως να ήταν ριψοκίνδυνο.
Αυτή η τακτική, δεν δικαιολογεί την επιθετική ανυπαρξία και την απόλυτη απουσία μετάβασης στην αντίπαλη περιοχή.
Να γράψω και κάτι θετικό για τον Κλάους, ο οποίος όταν μπήκε βοήθησε πολύ να κρατήσουμε μπάλα, να ανέβουμε και να δημιουργήσουμε καταστάσεις. Δεν έχασε καμία μπαλιά και έδειξε την κλάση του με την άνεση με την οποία κινήθηκε όποτε την είχε στα πόδια του. Αυτό έκανε τη διαφορά σε σχέση με το Λεό.
Ο Μυστακίδης, μπορεί να το πήρε προσωπικά και να έκανε βεβιασμένες κινήσεις, όμως η ποιότητά του είναι αναμφισβήτητη και η κινητικότητά του μοναδική στο υπάρχον ρόστερ.
Πέρα από την φυσιολογική αντίδραση μετά το 2-1, να πούμε ότι φάνηκε πως κλάταραν και οι πιτσιρικάδες του Δώνη, αφού κι ο ίδιος του μάζεψε και τους έκλεισε πίσω για να μην αφήσει περιθώρια.
Παρά ταύτα κάναμε κάποιες φάσεις (Μυστακίδης, Κλάους) που θα μπορούσαν να μας δώσουν το πολύ το βαθμό της ισοπαλίας.
Δεν αξίζαμε και κάτι παραπάνω άλλωστε.
Ελπίζω να ξεχαστεί γρήγορα αυτή η εμφάνιση, η ομάδα είναι ακόμα καινούρια, ειδικά μπροστά και ο Πετράκης προσπαθεί να βρει ποιος θα ταιριάξει με ποιον.
Έχουμε ποιοτικό ρόστερ και πιστεύω ότι αν ξεπεραστούν κάποιες παθογένειες του Πετράκη, θα δούμε όμορφα πράγματα στην πορεία.
