Το ματς είναι η χαρά του προπονητή!
Ρυθμός, ένταση, λίγες φάσεις, αλληλοεξόντωση και τακτική μάχη.
Η ουσία, για μένα συνοψίζεται στους δανεικούς.
Ο Ατρόμητος έχει τον Κουλούρη που έχει 4 γκολ και το κάρφωσε σήμερα, από καθαρή κωλοφαρδία ,
ενώ ο ΠΑΣ έχει τον Μυστακίδη ο οποίος τα κάνει όλα σωστά μέχρι που βρίσκεται απέναντι από το τέρμα και τα σκατώνει γιατί πολύ απλά το παιδί δεν το έχει.
Το έκανε σήμερα δύο φορές.
Επικίνδυνα λάθη ο Μιχαήλ, ο Λίλα πάρα πολύ καλός αλλά κουράστηκε όντας εντελώς μόνος του στο κέντρο.
Τα άκρα μας δεν έχουν απειλήσει, ο Ξύδας άφαντος αν και ορεξάτος.
Το κλειδί είναι ο Βιδάλ και ο Νικολιάς. Μέχρι τώρα, δεν τους βγαίνει το ματς.
Ισορροπημένο το παιχνίδι με 50-50 κατοχή και περισσότερες φάσεις για Ατρόμητο.
Δεν έχω παράπονο από την ομάδα σήμερα.
Μπορούμε να ισοφαρίσουμε, απέναντι ωστόσο σε 2 πάρα πολύ υψηλού επιπέδου στόπερ, τον Ρεσβάνη και τον Χατζηισαΐα .
Ίσως με Κλάους αντί Μυστακίδη να τους στριμώξουμε περισσότερο.
Το πέναλτι στον Ξύδα ήταν ο ορισμός του πέναλτι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.
Γενικώς ο διαιτητής έχει αφήσει το σκληρό ματς, κάτι που ευνοεί τον γηπεδούχο Ατρόμητο.
Κρίμα γι'αυτά τα παιδάκια στην κερκίδα του γηπέδου, δεν έχουν αφήσει σύνθημα του ΠΑΣ που να μην το αντιγράψουν.
Ό,τι έχουν φωνάξει ως τώρα είναι σα να ακούς τους δικούς μας στο Ζωσιμάδες...
ΠΑΜΕ ΡΕ ΟΜΑΔΑΡΑ , ΦΑΤΟΥΣ ΤΟ ΠΛΕΜΟΝ!
