πριν δεκα μερες αρρωστσε ο ενας
τωρα αρρωστσε ο αλλος
(τα λεμε σε σας επιδης ειστε δκοι μας ανθρωποι κ δε ριχνουμε το επιπεδο, τα επιπεδα σκεβρωνουν από αλλα πραματα)
προχτες πηγαμαν κ πηραμαν ενα καλώδιο απ το Σταθ (μια χαρα παιδι κ μας τα δωκε ολα ενταξ, εμεις δε νογαμε) δεν εχουμε ομως ιδερνετ οποτε το θελουμε κ μπαινουμε λαθραια με νουμερο ασυρματο)
γιατι ειμεστε στο ποδ λογω τουρισμου κ η συνδεσ κλεφτικη
αλλα τωρα εφκαμαν εκτακτως στ Σαλονικη
Οι ιστοριες π αρχινκαμαν (Πασπας) καθονται στο μουσκιο, περα απ το οτι δεν ειναι γλωσσικα εφικτες κ αναγνωσιμες (κ ξηγουμεθα στο σημειο αυτο, οτι, ολα αυτα ειναι γεγονοτα μοιραια τσ ηλικιας μας, αλλα τα λεμε για το καλαμπουρ κ για τ χαρα, για τιποτ αλλο)
Ασε που γιγκαμαν αλκοολικοι κατ μερες κ αστοχηθκαμαν στ μπουκαλις
προσεξτε με τα πανηγυρια τωρα οσοι οδηγειτε κ μη ξεχνανε τσ ανθρωπους σας, απ σας περιμενουν
κινδυνευουμε διαρκως να «Μας κάναν τσακωτοί»
ΚΑΙ ισως να πλαναται μια εντυπωσ,
γιατι ολα αυτα τα χουμορ τα ντιμοντε ρα ΠΑΠΠΟΥΔΙΑ;
ΕΙναι κανενας απ δεν τ αρεσ το χουμορ στ μερες μας;
απ κοντευουμε να παρατικουμε το τσιπρο κ να πινουμε ν αμολυβδη ΞΕΡΟΣΦΥΡ;
ας πετροβολησ καποιος ρα … πρωτος
Ποσο αντεχν αυτοιν οι ανθρωποι π αγαπουν μια ομαδα;
ετς τ βρηκαν κ ετς διηγουνται τσ εμπειριες τσ
κ επειδης βρηκαν κατ εικονες στα μπισικοτα καποτες ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Κ ΕΜΕΙς ΤΙ ΙΔΙΟ
κι επειδής καποιος θα παρει προβατα εμεις πρεπει να αρχνισουμε να πελεκαμι κλιτσες;
ή μηπως επειδη καθομασταν στν κερκιδα κ εβλεπαμαν να περναν μπροστα μας τοτες κι αλλα πραματα ενος απροβλεπτου βιου π θ ακολουθουσε ως τωρα;
οτ κι ναταν, ηταν στο μυαλο, στν καρδια
εβλεπες το γηπεδο κ τα ονοματα τσ φανελες, με τον μπαροκ τοτε ταυρο που κοντευει να γενει αγελαδιτσα ολλανδιας, κ τσ παιχτες χωρις μεικ απ τοτε, κι χωρις κολαν για το ψυχος,
που ετσ κ καταφερνε να ακουμπησει το ματ ενος παιχτη πανωθιος, ξεχνουσες τ ονομας,
Πας ελεγες,
πως σε λεν; Πας,
τινος εισαι; τ Πας,
τι εφαες σημερα; Πας,
το γκολ δε συγκαταλεγονταν στα φαγωσιμα τοτες
ναι κ ομως εδω φαινετ αλλιως, οταν εισαι εδω στν οθονη κ απευθυνεσαι σε απομακρυσμενους χρηστες και διερωτιεσαι νιρβανικα: που να βρισκονται αρεγέ τωρα αυτοι π μας μιλαν στο φορουμ; κ εχουν ορεξ να τα ακουν ολα αυτα; κ τσ ιστοριες τσ παλιες τ καθενος;
αυτο που μας σιγουρευει το λογο μας ομως, ειν οτι κανενας Πας δεν ειναι εικονικος συνομιλητης για μας
κ δε βγηκε ακομα τ ανχτο το διαδραστικο λογισμικο που θα μας αντικαταστησει εμας τσ Πασολεδες
για αυτο παιρουμε το θαρρος για το χουμορ, γιατι θελουμε να σκουτνιξουμε το Συνταυρο με το μαους μας, περα απ τσ ρουτινες κ να γελασουμε ζωντανα λιγακι οσο μπορουμε κ νομιζουμε ότι είναι πρεπων
μη γεννουμε βεβαια κ φιλολογικος συλλογος, ολοι εχουν τσ ιστοριες τς εδω μεσα κι τα βιωτικα τς
κ τα παραπονα πλαι στν ομαδα,
γι αυτο πρεπ να λεμε κ τσ ιστοριες
Κ εμεις παιχτες ειμασταν ολοκληρ τ βδομαδα δουλευαμαν το παιγνιδι κ πηγαιναμαν τν Κυριακη κ το διναμαν στο πιατο στς «λοκους» τοτε,
ετμες φασεις, στημενες απ τν κερκιδα, η ομαδα επαιζε και μεις καρφωναμαν τα γκολ, όχι επειδη ετς νομζαμαν, αλλα επειδη ξεραμαν πως εμπαιναν τα γκολ,
αλλα μας εκαναν να νομιζουμε κιολι οτι παιζαμαν κι εμεις
διαδραση
Ετσ του πα τ Μπιρμπα μια μερα που θμυθκε να φαει κανταιφ στο διεθνες κ θμυθκαμαν απ παιζαμαν με τα Δοξουλα τσ Δραμας
αυτα τουειπα … απ τωρα τον κουσιευω τσ γιατρους
ποτες δεν εκατσε στ αυγα τ αυτο το παδι
ΥΓ: εμεις, εγω κ ο Χαρς δλδ, εχουμε ενα παλιο λογαριασμο – με ΠΑΣ κι νουμερα … απ ξεχασαμαν τσ κωδικους (τσ εχει μια Γαλλιδα Μπουργουντεζα σν ατζεντα του 2008 κ ψαχνει, θα μας τα στειλει συντομα) εχμε τωρα δυο νικ, αλλα ενας ξερει κουμπιουτερ κ ετς πιο πολύ γραφουμε στον ενα, ο αλλος τα Χαρ τζαμπα τον κραταμε, πληρωνουμε τα παγια
Αλλα εχουμε προβλημα γενικως, αλλα κ με το ιδερνετ τελευταια
Μολις παμε στο κονεξ sellos καλο παιδι, θα γραφουμε ολο ποδοσφαιρικα πραματα, ολο για τ μπαλα
ΥΓ 2: τσ προαλλες ηπιαμαν καφε με Ντεμολ στο Μπιζτνουν, εξαιρετος ανθρωπος, τουειπαμαν να μη κατσει μποσκος, να πατησει ποδαρι, αυτο τουειπαμαν
