Αυτες οι ομαδες πρεπει να ειναι οι αιμοδοτες της μεγαλης ομαδας του νομου και η καμψη τους πρεπει να μας προβληματισει.
Αιτιες; Οικονομικη κριση; Ελλειψη ταλεντων; Ελλειψη ανθρωπων που αγαπανε το ερασιτεχνικο ποδοσφαιρο; Θα ηθελα λιγο να ακουσω τις αποψεις ανθρωπων που ασχολουνται και γνωριζουν το ερασιτεχνικο ποδοσφαιρο του νομου.
Εδώ βλέπεις έχουν προβλήματα ομάδες α εθνικής,πόσο μάλλον ομάδες β,γ,δ,τοπικό.
Ναι
Θα πω 2 - 3 πράματα εν τάχει στο θέμα μας Φίλοι μου και όπως τα αντιλαμβάνομαι ... στην ουσία θα πω αυτά που είπατε εσείς, με κάποια παραπάνω λόγια (να ζωηρέψει κάπως και αυτό το topic
).
Κάποτε παίζαμε αντίπαλοι με το Μπονόβα
... ο Λισγάρας είναι παίκτης του Κομπότη και κάποιος Κοντογιωργάκης στη Μπάρτσα (???) κ.ά..
«Ο τοπικός παράγοντας»Ο πάλαι ποτέ «τοπικός ποδοσφαιρικός παράγοντας» που κράταγε ομάδα από Γ΄ Ερασιτεχνική μέχρι Δ΄ Εθνική είτε από αγάπη για το τοπικό ποδόσφαιρο, είτε από φιλο-ματαιοδοξία παραγοντική, είτε από αυτοδιαφήμιση χορηγική, είτε για ταλέντα και μεταγραφές … εξ-αφανίστηκε οικονομικά, καθώς προέρχονταν το πλείστον από τη μικρομεσαία παραγωγική τάξη (βιοτέχνης, αντιπρόσωπος, εργολάβος, έμπορος, «Συναιτερισμός» … ελευθέρια επαγγέλματα), με αποτέλεσμα να εκπέσει το τοπικό ποδόσφαιρο και σε ποιότητα και σε ενδιαφέρον αδυνατώντας να δημιουργήσει σύγχρονη ποδοσφαιρική παραγωγή, κουλτούρα και γνώση.
«Το Ερασιτεχνικό ως φυτώριο παικτών»Οι περισσότερες ομάδες που συμμετέχουν σήμερα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες (εκεί που περιμένεις να αναδυθεί το ταλέντο) «παίζουν για να παίζουν» σχεδόν υποτυπωδώς, δηλαδή, μαζευόμαστε δε μαζευόμαστε, με αραιές προπονήσεις, με αποσπασματικές τις συμμετοχές των παικτών (σπουδές, φροντιστήρια, έλλειψη κινήτρου, οικογενειακή δομή και κρίση) με τους παίκτες να επιβαρύνονται οικονομικά, με αποτέλεσμα να «χάνονται» ομάδες, ευκαιρίες και ταλέντα μέσα σε όλη αυτή την ασυντόνιστη χρονοτριβή και σε 1 ουσιαστικά υποβαθμισμένο (τοπικό) ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, που δε μπορεί να λειτουργήσει ως «φυτώριο παικτών» για καθαρά οικονομικούς λόγους και εν μέρει κοινωνικούς.
«Η Δ΄ Εθνική ταπί»Η Δ΄ είναι (ήταν) το «αφάν γκατέ» της ποιότητας και της δυναμικής που μπορεί να αναδείξει – προσφέρει το Περιφερειακό (Γ΄- Α΄ ερασιτεχνικό) ποδόσφαιρο (παίκτες βρέθηκαν από τη Δ΄ στη Β΄) μέσον της ανθηρής Περιφερειακής οικονομίας, όταν αυτό είναι (ήταν) εύρωστο οικονομικά και οργανωμένο αγωνιστικά (υποδομές - στόχοι), ωστόσο όμως σήμερα αδυνατεί να προσφέρει και σε ποιότητα και σε δυναμική για τους λόγους που προανέφερα και κατά τη γνώμη μου επηρέασαν ή μάλλον έσπασαν αυτή την «αλυσίδα παραγωγής», αν εννοήσουμε το τοπικό ποδόσφαιρο ως φυτώριο παικτών στα πλαίσια μιας σύγχρονης ποδοσφαιρικής κουλτούρας ... που στην ουσία είναι ή ήταν.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ομάδες της Δ΄ Εθνικής είναι τεράστια και ποικίλα και σχετίζονται απόλυτα με την τοπική οικονομία, δηλαδή την εξαφάνιση, την πτώχευση ή το αδυνάτισμα του μικρομεσαίου τοπικού οικονομικού παράγοντα (συνάμα ποδοσφαιρικού), γεγονός που υπακούει στη γενική θεσμική/ηθική/οικονομική κρίση της Πολιτείας, που παράλληλα έχει κλείσει εντελώς την Βάνα (όχι τη Μπάρμπα) του Περιφερειακού ποδοσφαίρου, αλλά και από τα εγγενή προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου σε επίπεδο θεσμών και παραθεσμών που το χρεοκόπησαν με τη χειραγώγηση και την κερδοσκοπία.
Δεν είναι λίγες οι ομάδες (βλ. Πρέβεζα) που τα παράτησαν είτε από την αρχή, είτε στη μέση για οικονομικούς (λειτουργικές δαπάνες) και άλλους λόγους (κακά αποτελέσματα), δηλαδή, μηδέν έσοδα από τη στιγμή που ένας κόσμος «φτύνει» το άθλιο και χειραγωγημένο ποδόσφαιρο του στοιχηματισμού συν την εξαθλίωση του ελληνικού νοικοκυριού και ελάχιστα μέχρι μηδέν έσοδα από την Πολιτεία (επιχορήγηση Περιφερειακού - Δ΄ Εθνικής) που έχει παραδώσει άνευ όρων το ήδη βιομηχανοποιημένο ποδόσφαιρο, στο εισαγωγικό εμπόριο που επενδύει σε ομάδες και σε παίκτες της λεγεώνας των «ξένων» κάτω από την αφόρητη ποδοσφαιρική εξουσία και λεηλασία των ΠΟΚ και ΠΟΘ.
Και όπως λέει ο κ. Μπίρμπας Χ...αριτολογώντας, σε λίγα χρόνια θα έχουμε ελάχιστους παλαίμαχους στις ελληνικές ομάδες και στον ΠΑΣ.
ΥΓ: Δεν υπολογίζω καν τις «ιδιωτικές ακαδημίες» που διαθέτουν και ομάδες, καθώς εκτιμώ ότι έχουν καθαρά εμπορικό χαρακτήρα και «υψηλούς στόχους», καθώς και τις εν Ελλάδι ακαδημίες των ξένων ομάδων (π.χ. Άρσεναλ, Μπάρτσα κ.ά.)
